بازار شب آبادان جایی است که همهمه مردم، نورهای رنگارنگ، و عطر ادویه‌های جنوبی در هم می‌آمیزد و حال و هوای خاصی به این شهر مرزی می‌بخشد. اینجا از لباس‌های وارداتی تا لوازم آرایشی خارجی، از صنایع دستی محلی تا خوراکی‌های وسوسه‌انگیز، هر چیزی که بخواهید پیدا می‌شود.
اما کافی است کمی دقیق‌تر نگاه کنید تا نیمه دیگر ماجرا را هم ببینید؛ غرفه‌هایی که می‌توانستند بهتر طراحی شوند، قیمت‌هایی که بعضی وقت‌ها به جای وسوسه، خریدار را فراری می‌دهند، و اجناسی که تنوعشان کمتر از آن چیزی است که انتظارش را دارید. برای آن‌هایی که به امید خریدی پرهیجان به آبادان می‌آیند، این بازار می‌توانست تجربه‌ای فراموش‌نشدنی باشد، اگر کمی بهتر به حال و روزش می‌رسیدند.
اما برخی از لوازم هم بودند که تقریبا نسبت به شهر تهران ارزان‌تر به فروش می‌رفتند؛ گاهی دودل می‌شوی که آیا این جنس اصل است یا نه! در این هنگام یا باید دل را به دریا بزنید یا قبل از خرید اطلاعات کاملی در مورد محصول مورد نظر داشته باشید. مثلا اگر لوازم آرایش می‌خرید چک کنید که ویژگی‌های ظاهری، بسته بندی، بارکد و غیره آن باید چطور باشد.
در خیابان اروسیه پاساژ سید ارزونی هم بود؛ مرد دستفروش آبادانی به من گفت که اگر می‌خوام بزنم توی خال بهتر است سری به پاساژ سید ارزونی بزنم. گفت این روزها چشم مردم به زرق و برق بازارهاست. شاید پاساژ سید ارزونی زرق و برق نداشته باشه اما بین مغازه‌ها می‌شود اجناس نسبتا ارزان و حتما اصل پیدا کرد.
عکاس : پریسا شکری
خبرنگار: عظیمه ولیپور
