دو پیام متفاوت در یک روز!

گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم– فرمول ترامپ در حوزه سیاست خارجی آمریکا، ارسال سیگنال‌های متعارض در یک برهه زمانی واحد با هدف سردرگم‌سازی رقیب و قرار گرفتن آن در وضعیت “نه جنگ نه صلح” است. چنین قاعده‌ای در مناسبات کنونی واشنگتن و پکن نیز ظهور و بروز پیدا کرده است.

اظهارات رئیس‌جمهور آمریکا درخصوص احتمال بازپس‌گیری پایگاه هوایی بگرام از کنترل طالبان، واکنش‌های متعددی را در کابل و مجامع بین‌المللی برانگیخته است. بسیاری از کارشناسان روابط بین‌الملل معتقدند که این رویکرد، تکرار همان استراتژی همیشگی ترامپ در اتخاذ موضعی دوگانه – ترکیبی از تهدید و دیپلماسی – برای تحت فشار قرار دادن حکومت افغانستان جهت واگذاری پایگاه به واشنگتن است.

اما آنچه این موضوع را پیچیده‌تر می‌کند، اشاره‌ی صریح ترامپ به تقابل با چین در لابه‌لای سخنانش درباره پایگاه بگرام است. وی اخیراً بیان کرده است که پایگاه بگرام تنها یک ساعت با مراکز تولید تسلیحات هسته‌ای چین فاصله دارد و بر عزم خود برای بازپس‌گیری این پایگاه تاکید کرده است.

این اظهارات نشان می‌دهد که یکی از اهداف اصلی ترامپ از این اقدام، افزایش نظارت بر فعالیت‌های چین و تقویت قدرت بازدارندگی آمریکا در برابر پکن است.

نکته قابل توجه این است که این مواضع در زمانی اتخاذ می‌شود که ترامپ اخیراً در تماسی تلفنی با رئیس‌جمهور چین، خواستار کاهش تنش‌ها و حتی انعقاد توافق تجاری-امنیتی شده است. هم‌چنین، وی برخی کمک‌های مالی به تایوان را متوقف کرده که این امر با انتقاد برخی سناتورهای هم‌حزبی او نیز روبرو شده است.

این تناقض در ارسال پیام‌ها – هم‌زمان سیگنال‌های صلح و جنگ به چین – نشان‌دهنده تبدیل شدن استراتژی «هم جنگ، هم صلح» (یا نه جنگ، نه صلح) به یک الگوی رفتاری در سیاست خارجی آمریکاست. این رویکرد نامتعادل در حالی توسط کاخ سفید اتخاذ می‌شود که بازیگران جهانی، بیش از هر زمان دیگری به دنبال شفافیت در روابط بین‌الملل و تعیین تکلیف روشن (جنگ یا صلح) با سایر کشورها هستند.

تکلیف بازیگران حوزه روابط بین الملل در قبال چنین پیام‌ها و سیگنال‌های متعارضی مشخص است! بدون شک در شرایطی که رقیب یا دشمن تلاش در سردرگم‌سازی بازیگران با ارسال پیام‌های متناقض (آن هم در یک بستر زمانی واحد) دارد، بهترین و عقلانی‌ترین راهکار حفظ ثوابت قدرت سخت و نرم یک کشور و عدم عدول از چارچوب‌ها و اصول جاری در عرصه دیپلماسی و رفتار خارجی آن است.

هیچ‌چیز به اندازه پررنگ‌تر ساختن خطوط قرمز سیاست خارجی یک کشور، نمی‌تواند منظومه‌ای که بر اساس استراتژی آمریکایی “نه جنگ نه صلح” ترسیم‌شده را درهم بشکند. بدون شک چینی‌ها نیز این قاعده را در طول سال‌های گذشته و اخیر درک کرده و اکنون با گارد بسته و نگاه محتاطانه‌ای تحولات جاری در روابط خود و واشنگتن را رصد و تحلیل می‌کنند.

انتهای پیام/