این مواد می‌توانند در حوزه‌هایی همچون ذخیره‌سازی، جداسازی یا تبدیل مولکول‌ها به کار روند و همچنین در جذب گازهای مضر قبل از رسیدنشان به زمین کارآمد باشند.
«یاغی» رهبر ارشد تیم تحقیقاتی در سال ۱۹۹۹ روشی را برای طراحی MOFهای بسیار متخلخل ارائه داد و از آن زمان تاکنون به همراه همکارانش در حال ارائه شیوه‌های نوین در این زمینه بوده است.
حاصل تلاش آن‌ها تا به امروز طراحی متخلخل‌ترین ماده جهان تحت نام‌های MOF-200 و MOF-210 است.
اندازه منافذ این مواد ۳۲ در ۲۴ انگستروم (ده میلیاردم متر) و قطر درونی آن‌ها نیز ۴۷ انگستروم عنوان شده است. این اعداد بزرگ‌ترین اندازه‌های منفذ MOF هستند.
سایر مواد از قبیل سیلیس مزوپور و کربن منفذدار نیز در ساختارشان منافذ بزرگی دارند با این تفاوت که دارای همان ساختار انعطاف‌‍‌پذیر MOFها نیستند.
محققان دریافتند که منافذ MOFها می‌توانند با افزایش دادن تعداد اتم‌های موجود در پیوندهای آلی‌شان در سطح انگستروم کنترل شوند.
اگرچه MOF-200 و MOF-210 پرمنفذترین مواد روی زمین لقب گرفته‌اند، سایر مواد حاضر در گروه شیمیایی آن‌ها نیز جذب‌کننده‌های گازی خوبی به شمار می‌روند.
ایسنا
