فارین پالیسی نوشته است: در سال ۲۰۱۲ امیدهای غرب به مثمرثمر بودن بهار عربی (واژه‌ای مجعول برای تحت الشعاع قرار دادن ماهیت بیداری اسلامی) به تدریج کمرنگ شد؛ جنگ نابرابر ارتش سوریه و مخالفان دولت (به عبارتی بهتر، تروریست‌های مخالف بشار اسد که با سلاح‌های گرم و نیمه سنگین از سوی متحدان غربی‌شان برای کشتار مردم سوریه تجهیز شده‌اند) و تبدیل شدن آن به جنگ داخلی در حالی‌که دموکراسی‌های نوپای منطقه با آزادی تازه به دست آمده‌شان در تقلا هستند، حسی از بدبینی را به وجود آورده است.
این نشریه نوشته است: در یک طرف جهان دگرگونی سیاسی غیرمنتظره در حال رخ دادن است (سوریه) و در طرف دیگر جهان رئیس جمهور برمه (میانمار) که زمانی از سرکوبگرترین دیکتاتورهای جهان به شمار می‌رفت اینک درحال اصلاح امور است.
در این لیست جایگاه نخست به “آنگ سان سوچی” رهبر مخالفان میانمار و “تین سین”، رئیس جمهور این کشور اختصاص داده شده است؛ تقدیر نشریه به گونه‌ای است که هیچ نامی از مسلمان کشته شده میانمار و جنایتی که بر آنها وارد شد برده نشده است؛ درحقیقت اطلاق لفظ متفکر به این اشخاص سبب بی‌اعتباری این کلمه شده است.
هیلاری کلینتون که در ابتدا نسبت به درستکاری‌ها و خوش آرمانی‌های باراک اوباما بدگمان بود، سپس به عنوان یکی از حامیان قدرتمند دولت اوباما برای حقوق بشر و دموکراسی پدید آمد.
باراک اوباما، آنگلا مرکل، به ترتیب در جایگاه هفتم و دوازدهم، ایهود باراک و بنیامین نتانیاهو در جایگاه سیزدهم مغزهای متفکر جهان قرار دارند.
بنیامین نتانیاهو، دوشادوش بیل گیتس قرار دارد و امیر قطر با اختلافی چشمگیر از “یورگن هابرماس” پیشی می‌گیرد!
جایگاه ۵۹ متفکر سال ۲۰۱۲ متعلق به “حمدبن خلیفه آل ثانی” امیر قطر است که علاوه بر این جایگاه لقب “هنری کیسینجر عرب” را به علت پر کردن خلأ رهبری در منطقه خاورمیانه را به دست آورده است.
گفتنی است پدیده ارتشا در نشریاتی ازین دست بسیار قابل ملاحظه است؛ همان گزینه‌ای که می‌تواند نام جانی میانمار، نتیانیاهو و حتی امیر قطر را در ستون برجسته‌ترین متفکران جهان جای دهد.
*تصاویری از کشتار بی‌رحمانه مردم مظلوم میانمار
رویداد
