متن کامل این رأی به این شرح است: «اولاً: تعارض در مدلول آراء فوق الذکر محرز است. ثانیاً: با توجه به این که در اجرای تبصره ذیل ماده ۱۲ قانون استخدام کشوری، آیین نامه ماموریت در تاریخ ۲۴/ ۶/ ۱۳۵۲ به تصویب هیأت وزیران رسیده است و در ماده یک این آیین نامه تصریح شده، حقوق و مزایای مستمر یا فوق‌العاده شغل مامورانی که از یک وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مشمول قانون مذکور به وزارتخانه یا مؤسسه دولتی مشمول دیگر اعزام می شوند تا سقف ۶ ماه از اعتبار مؤسسه متبوع پرداخت خواهد شد و در ماده ۹ همان آیین نامه مقرر شده است فوق‌العاده و هزینه‌های موضوع مواد ۴۰ و ۳۹ قانون استخدام کشوری از اعتبارات وزارتخانه یا مؤسسه محل خدمت مستخدم پرداخت خواهد شد و شکات پرونده‌های موضوع تعارض برای مدت ۶ ماه با درخواست شخصی به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی استان اصفهان مامور به خدمت شده‌اند و حقوق و مزایای مستمر را مطابق ماده یک آیین نامه ماموریت‌ها از دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی جندی شاپور اهواز که دستگاه متبوع آنها بوده است، دریافت کرده‌اند و فوق‌العاده موضوع ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری، مطابق ماده ۹ آیین‌نامه ماموریت‌ها باید از سوی دستگاه محل خدمت مستخدم که دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی اصفهان می‌باشد، پرداخت گردد، بنابراین رأی شعبه اول دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۱۲۴۶۵-۲۳/ ۶/ ۱۳۹۰ در حدی که متضمن این معنی است و به رد شکایت صادر شده است صحیح و موافق موازین قانونی تشخیص می‌شود. این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۹ و ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است».
ایسنا
