«ما برای استیفای حقوق خود گدایی نمی کنیم.»

پس از آن که یخ گروه مجعولی موسوم به «شورای هماهنگی سبز» در پاریس نگرفت، اردشیر امیرارجمند نمایش دیگری را تحت عنوان «سفیران سبز امید» ترتیب داد.
مشاور خارج نشین موسوی در نشستی که با عنوان یاد شده برگزار کرد به بی ثباتی جریان متبوع خود اذعان کرد و گفت: منشور سبز سند همکاری ماست اما یادمان نرود که این سند قابل تغییر و بازنگری است و همان طور که ویرایش نخست این منشور را داشتیم و بعد از آن ویرایش دوم هم منتشر شد، امیدواریم ویرایش های بعدی هم پیگیری شود.
وی همچنین با ادبیاتی مبهم و فاقد ضابطه می گوید «جنبش سبز جنبشی تکثرگراست.» بی آن که مشخص کند ضابطه این تکثر چیست و امثال وی تا کجا حاضرند با همه حلقه های ضدانقلاب- و از جمله سلطنت طلبان، تروریست های منافقین و پژاک و ریگی یا گروهک های مارکسیستی و بهائیان و…- همکاری کنند.
عضو گروه یک نفره «شورای هماهنگی راه سبز» در ادامه به چند نفر حاضر در نشست گفته است «شما باید به دنبال ایجاد ارتباط وسیع با جنبش های دیگر در منطقه باشید». بی آنکه خاطرنشان کند تمام جنبش های منطقه ضدآمریکایی- ضد صهیونیستی و در تقابل با رژیم هایی است که همچون گردانندگان فتنه سبز با منافع استکبار گره خورده اند.
برخلاف تدارک فتنه گران در داخل برای حضور در انتخابات مجلس به هر قیمت، امیرارجمند مدعی شده که «ما برای استیفای حقوق خود گدایی نمی کنیم.»
گفتنی است امیرارجمند پس از فرار از کشور و با مساعدت شبکه های ماهواره ای و اینترنتی غربی بخت خود را برای احیای اغتشاش در خیابان آزمود اما با کمترین استقبال مواجه شد. در سوابق نامبرده ارتباط با گروهک منافقین و همکاری با سرویس موساد دیده می شود هرچند که نامبرده در میان طیف هایی از ضدانقلاب متهم است به اینکه به عنوان جاسوس دوجانبه عمل می کند.
یادآور می شود در خبر مغشوش «کلمه» و «جرس»، تنها دو عکس امیرارجمند و کله چند نفر معدود آن هم از پشت سر منتشر شده و معلوم نیست سفیران سبز و شورای هماهنگی سبز و… چرا همچنان باید نقابدار باشند.
خیلی قدیم ترها رسم بود هرکس گاراژی یا کارگاهی راه می انداخت، پسوند «نو» را به یک کلمه اضافه کند و آن را بر سر گاراژ و کارگاه خود بزند. اما حالا آقای امیرارجمند بی آن که دارو دسته و تشکیلاتی و کارگاهی در کار باشد، پیوسته تابلویی با پسوند «سبز» راه می اندازد و همان ها را در ازای دلارهای سبز برای طرف های غربی فاکتور می کند. برخی محافل ضدانقلاب بدگمانند که راه اندازی تشکیلات بی محتوا، برنامه ای برای ضعیف نمایی و بدنام کردن اپوزیسیون باشد.