صرف مارچوبه پوستکنده با سس مخصوص و کره ممکن است در نگاه نخست فقط غذای سنتی آلمان باشد اما در زمان جنگ جهانی دوم که مردم این کشور برای داشتن قهوه نیز با مشکل مواجه بودند و از مارگارین به جای کره استفاده میکردند. خوردن این وعده غذایی اهمیت ویژهای مییابد.
«مارگوت وولک» یکی از افرادی است که در آن زمان به چنین غذایی دسترسی داشت. در واقع مارگوت یکی از ۱۵ زن جوانی بود که ناچار بودند به مدت ۲ سال و نیم غذای «آدولف هیتلر» دیکتاتور نازی را بچشند تا مسمومیت و آلودگی نداشته باشد. به عبارتی این افراد پیشمرگان هیتلر بودند.
هفتهنامه آلمانی «اشپیگل» درباره وولک چنین مینویسد: وی منشی ۲۴ سالهای بود که در زمستان ۱۹۴۱ پس از بمباران آپارتمان والدینش به منزل مادرشوهرش در دهکدهای که هماکنون با نام «پارسز» در لهستان قرار دارد، نقل مکان کرد.این منطقه سر سبز بود و مارگوت در خانهای با باغی بزرگ زندگی جدیدی را آغاز کرد اما داستان از آنجا شروع شد که این خانه کمتر از ۳ کیلومتر با منطقهای موسوم به «ولفز لیر» فاصله داشت؛ جایی که هیتلر آن را برای استقرار دفاتر جبهههای شرقی خود انتخاب کرده بود.
وولک در ادامه گفت که شهردار این دهکده یک نازی پیر بود و اندکی پس از اینکه وولک وارد این وارد دهکده شد، نیروهای اساس از وی خواستند تا با آنها برود. نظامیان او و شماری از زنان جوان را به سرباز خانهای نزدیک «کراوسندورف» – جایی که (غذای هیتلر) در ۲ طبقه آماده میشد، بردند و به اتاقی با ظروفی پر از سبزیجات، سس، رشته و… منتقل شدند.
این پیرزن ۹۵ ساله آلمانی افزود: «هیتلر گیاهخوار بود از این رو هرگز در این غذاها گوشت وجود نداشت و البته غذاها بسیار لذیذ بودند اما نمیتوانستیم از آنها لذت ببریم.»
شایعاتی مطرح بود مبنی بر اینکه متفقین قصد دارند هیتلر را مسموم کنند.از این رو غذاها را پیشمرگان میچشیدند و پس از اینکه سلامت غذا تائید میشد، سربازان اساس آن را به دفتر مرکزی میبردند.
از این رو یکی از نیروهای اساس هر روز صبح ساعت ۸ صبح مارگوت را بیدار میکرد. به عبارتی هر وقت که هیتلر در ولفزلیر بود، کار مارگوت نیز شروع میشد. با این حال وی هرگز هیتلر را ندید.
به این ترتیب زنی که از پیوستن به گروه دختران هیتلر – نمونه دخترانهای از جوانان هیتلری – سر باز زده بود و پدرش نیز به حزب نازی نپیوسته بود، عملا به یکی از کمک کنندگان به هیتلر تبدیل شد.