سال ۹۰ بود که خبر انفجاری جنون آمیز در نروژ به تیتر یک رسانه های بین المللی بدل شد. انفجاری که نشان میداد هدف تنها از بین بردن مردم بی گناه بود و قرار نبود فرد خاصی ترور شود. چند ماه بعد خبر دستگیری عامل این بمب گذاری دستگیر و تلاش ها برای پی بردن به راز این انفجار در بازجویی از متهم آغاز شد.
آندرس برینگ بریویک جوانی قد بلند با چهره ای سرد و آرام عامل این جنایت معرفی شد. یک تک تیرانداز حرفه ای و دوره دیده که هیچگاه از جنایاتش ابراز ندامت و پشیمانی نکرد.
در فاصله بین سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ چندین دادگاه برای بریویک تشکیل شد و هر بار ابعاد تازه ای از پرونده این “قصاب نروژی” برای مقامات قضایی روشن می شد. اعترافات این مرد نشان میداد که وی یک نژاد پرست افراطی است که به شدت از مسلمانان تنفر دارد. بریویک گفته بود حمله تروریستی شهر اسلو که ۷۷ کشته بر جای گذاشت، اقدامی بود که برای هشدار به نروژیها در مورد خطر ترویج اسلام ضروری بود.
قصاب نروژ همچنین در یکی از بازجویی هایش گفته بود قصد داشته خودرویی پر از مواد منفجره را به سمت تالار شهر اسلو ببرد و در هنگام دریافت جایزه صلح نوبل از سوی اوباما آن را منفجر کند. البته برویک گفته که حمله او به اوباما تنها میتوانست جنبه «نمادین» داشته باشد، چرا که او میدانست که نیروهای امنیتی حاضر در این اجلاس از نزدیک شدن خودروی او به این مراسم جلوگیری می کردند. وی افزود اگر موفق به انجام این کار نمادین میشد، میتوانست به بهترین نحو پیام مبارزه با اسلام خود را به میلیونها نفری که در آن لحظه مراسم را از تلویزیون میدیدند، منتقل کند.
این مرد نهایتا به ۲۱ سال حبس محکوم شد و تقریبا یک سالی هست که پرونده اش را بسته اند و دیگر کسی خبری از او ندارد. ما هم البته خبری نداریم. اما چند روز قبل به صورت اتفاقی یکی از روزنامه های پرتیراژ و پرفروش اقتصادی کشور را که چند سالی است منتشر می شود را ورق میزدم و در یکی از صفحاتش به چنین تصویری برخوردم:
تمام مطالب این صفحه را مطالعه کردم تا ربط تروریست نروژ را با یک برند لباس به نام “لاگوست” متوجه شوم اما چیزی دستگیرم نشد. نهایتا متوجه مارک لباسی شدم که بریویک در این عکس بر تن دارد. برند لباس لاگوست بوده و خبرنگار این روزنامه مطرح اقتصادی به دلیل اطلاعات کم در حوزه رسانه با خودش فکر کرده که این مرد حتما یک مدل لباس است.
اینکه خبرنگاری تصویر یکی از چهره های مشهور سال ۲۰۱۲ را که بارها تیتر اول تمام رسانه های ایرانی نیز بوده نمی شناسد اما مارک لباس او را در آن ابعاد کوچک تشخیص داده، به اندازه کافی جالب بود تا من عکسی از این صفحه روزنامه بگیرم و منتشر کنم.