یاددداشتی به قلم حجت الاسلام والمسلمین شهاب مرادی
امروز شهادت صدیقه طاهره است که سلام و صلوات خدا بر او
شاید در کمتر مناسبتی این قدر ذهن آدمی درگیر پرسش می شود.
او و همسرش نقطه حیرانی بشریت هستند در کنار یاد او ذهنم دچار حیرت می شود و بیشتر از هر زمانی عجز عقل آدمی خودنمایی می کند.
او کیست؟ که پیامبر خدا به احترام ورودش همیشه برمی خیزد و به استقبالش می رود؛ او را به شوق بوی بهشت می بوید.
او کیست؟ که شخص اول خلقت مقابل او خم می شود ؛ دستش را می بوسد؟!
او کیست؟ که خدا به عبادت او تفاخر می کند؟!
او کیست؟ که پدر او را ام ابیها خطاب می کند و فداها ابوها می گوید؟
او کیست؟ که بعد از رحلت رسول خاتم، جبرئیل و جمعی از ملائکه فقط با او سخن می گویند و بر او حدیث غیب می گویند؟
او کیست؟ که قرآن او را کوثر و پیامبر او را حوارء النسیه و خیر النساء و سیده نساء العالمین و… می نامد؟
او کیست؟ که خدا در بیان طهارتش “انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا” نازل می کند؟
او کیست؟ که رسول الله در شأنش فرمود: اگر قرار بود “تمام حُسن” در یک شخص مجسم و تجمیع می شد، “فاطمه”می شد هرچند او به تنهایی از تمام خوبی ها خوب تر است.
اما چرا؟؟؟!
چرا … او را تکذیب کردند… گفتند فاطمه دروغ می گوید شاهد بیاورد… شهادت علی را قبول نکردند و شهادت آقاهای بهشت را رد کردند… کاش اکتفا می کردند ولی او را زدند و آزردند و تلاش کردند تا نه صدایش در دفاع از حق ، نه … کاری کردند تا راحت نفس هم نکشد چه رسد به فریاد…
با صدای خسته و گرفته و سینه مجروح به زنان مدینه گفت از مردان شما بیزارم…
