ادعایی که شهلا میرگلو بیات نماینده مجلس و عضو فراکسیون زنان آن را مردود می‌خواند! به گفته میرگلو بیات «وقتی می توان چنین ادعایی داشت که این مصوبه ستاد ملی زن و خانواده در هیات دولت مصوب شود و پس از آن در قالب لایحه ای به مجلس ارائه شود تا پس از بررسی در کمیسیون های تخصصی به رای گذاشته شود و در صورت تصویب، به شورای نگهبان برود و مورد تایید این شورا قرار گیرد. پس از طی تمامی این مراحل اگر قانون در مرحله اجرا دچار مشکلاتی شد می توانیم بگوییم قوانین ما ابتر نیست و درست اجرا نشده؛ نه در چنین شرایطی!»
۱۰ سال انتظار برای اجرایی نشدن!
پس از ۱۰ سال انتظار، به تازگی کلیات طرح بیمه زنان خانه دار در جلسه ستاد ملی زن و خانواده تصویب و قرار شده از میان هفت مدل بیمه پیشنهادی برای بیمه زنان خانه دار مدل مربوط به صندوق عشایر و روستایی به بیمه فراگیر تبدیل شود. به گفته مریم مجتهدزاده «براساس تصمیم ستاد ملی زن و خانواده قرار است کارگروهی با حضور مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، وزیر تعاون، مرکز امور زنان و خانواده نهاد ریاست جمهوری، وزارت‌خانه‌های آموزش و پرورش، کار، تعاون و رفاه اجتماعی و بهداشت به سرپرستی معاون حقوقی ریاست جمهوری برگزار شود، البته در این کارگروه نمایندگان سازمان‌های بیمه خصوصی نیز حضور دارند.»
کمبود اعتبار، متهم ردیف اول
نتایج بررسی مرکز پژوهش‌های مجلس نشان می‌دهد با گذشت یک دهه، «توفیق چندانی در بیمه اجتماعی زنان خانه‌دار حاصل نشده است.» چرا که این قانون در سال ۱۳۸۱ در مجلس مصوب و به موجب آن سازمان بهزیستی موظف شد سالانه حداقل یک میلیون زن خانه‌دار را بیمه کند اما این طرح هنوز به طور جدی اجرا نشده، متوقف شد و مسئولان نیز دلیل اجرا نشدن آن را کمبود اعتبار اعلام کردند. در آن سال قرار بود زنان خانه‌دار با پرداخت ماهانه ۱۰ هزار تومان خود را بیمه کنند. مبلغی که نیمی از آن را بهزیستی می‌پرداخت و نیم دیگرش را زنان خانه‌دار و آنها پس از ۲۰ سال از مزایای بیمه بهره‌مند می‌شدند. قرار بود هرساله با افزایش بودجه، زنان بیشتری تحت پوشش بیمه قرار گیرند و تا طی مدت کوتاهی همه زنان ایرانی تحت پوشش بیمه قرار گیرند. اما سازمان بهزیستی در مدت ۳ سال از اجرا، تنها ۳۰ هزار زن خانه‌دار را تحت پوشش قرار داد. شاید به همین دلیل بود که اجرای طرح بیمه زنان خانه‌دار به وزارت رفاه محول شد و با وجود اصرار این وزارت‌خانه‌در اجرا، این طرح نیز به سرنوشتی مشابه با سایر طرح‌های مصوب حوزه زنان دچار شده و هیچ‌گاه عملیاتی نشد تا جایی‌که وزارت رفاه اعلام کرد بیمه این گروه، کار آسانی نیست و بهتر است «بیمه زنان خانه‌دار نیازمند» را جایگزین بیمه زنان خانه‌دار کنیم. این در حالی است که در آخرین اخبار رسیده میزان حق بیمه زنان تا ۲۵ هزار تومان در ماه افزایش یافته است.
از حرف تا عمل فاصله بسیار است
شهلا میرگلو بیات عضو فراکسیون زنان در مجلس درباره به اجرا درآمدن بیمه ۲۰۰هزار زن خانه دار تا پایان امسال می‌گوید:«بین حرف و عمل فاصله بسیار است. منابع مالی طرح باید مشخص شود. وقتی بودجه امسال انقباضی در نظر گرفته شده است، دولت چگونه می‌خواهد این موضوع را عملی کند؟» او ادامه می‌دهد:«این طرح برای دولت بار مالی دارد به همین دلیل بعید است که به نتیجه برسد. شورای نگهبان هم با آن موافق نیست.» میرگلو بیات می گوید:«زیرساخت ها باید فراهم شود و سعی بر این باشد که مرحله به مرحله طرح را به اجرا درآوریم. مثلا بیمه شدن درصد اندکی از این زنان را در سال ۹۲ و درصد دیگری را در سال ۹۳ مد نظر قرار دهیم به این ترتیب تا پایان برنامه ۵ ساله پنجم میزان قابل توجهی از این زنان بیمه شده اند. تنها راه، پلکانی اجرا کردن آن از دهک‌های پایین جامعه است.»
فعلا عملی نیست
اما کمبود اعتبار تنها مشکل این طرح نیست. این نماینده مجلس بااشاره به اینکه فراکسیون زنان با جدیت این موضوع را دنبال می کند، می گوید:«بسیاری از زنان خانه دار حتی قادر به پرداخت درصدی از حق بیمه خود نیستند چرا که درآمدی ندارند.در جلساتی که در کمیته‌های تخصصی مجلس با نماینده بیمه تامین اجتماعی تشکیل شد، آنها معتقد بودند که حتما باید درصدی از حق بیمه توسط زنان خانه دار پرداخت شود. زنانی که درآمد دارند و شاغلند معمولا بیمه هستند. آنهایی که همسران‌شان شاغل هستند نیز تحت پوشش بیمه همسر خود قرار دارند. در چنین شرایطی تنها آن دسته از زنان باقی می‌مانند که نه‌خودشان بیمه هستند و نه همسرشان. معمولا این افراد نیز توانایی پرداخت حق بیمه خود را ندارند پس باید این مبلغ را از شوهر خود بگیرند. ممکن است شوهران‌شان هم توانایی پرداخت نداشته باشند یا حتی نخواهند این مبلغ را پرداخت کنند. از ابتدا نیز این طرح برای حمایت از این دسته مطرح شده است. اما متاسفانه با وجود موانعی که وجود دارد، اجرای آن فعلا عملی نیست.»
