مهاجرانی مربی قدیمی و دوست داشتنی تاریخ ملی ایران، به تازگی از ابومسلم جدا شد و به تهران برگشته تا باری دیگر به امارات برود. او مرد جادویی فوتبال ایران است. پیرمردی که افتخاراتش تا ابد نه فقط برای فوتبال ایران که مکتبش برای فوتبال آسیا باقی می ماند. او که بعد از ۶ یا ۷ سال حضور در ایران دید نمی تواند ایده آکادمی فوتبالش را اجرا کند، حالا ترجیحش بر این است که کنار بنشیند و تنها اتفاقات فوتبال ایران را پیگیری کند.
مهاجرانی در این خصوص اظهار داشت: «روزهای سختی را این اواخر در مشهد گذراندیم، خیلی دوست داشتم که ابومسلم به لیگ برتر برگردد اما شرایط اصلا این طور پیش نمی رفت. برای همین تصمیم عوض شد و از این تیم جدا شدم. دلم برای تیم شهرم که اصلا از آنجا فوتبالم را آغاز کردم، می سوزد. متاسفانه این وضعیت نا به سامانی مالکیت این تیم تا حل نشود، شرایط به همین حالت باقی می ماند و مشهدی ها در حسرت صعود به لیگ برتر می مانند. کاش این همت در مسئولان ورزشی استان ایجاد شود و آنها به کمک این تیم بیایند. من که کاری از دستم بر نمی آمد.»
مهاجرانی که علی پروین او را بهترین مربی تاریخ فوتبال ایران نامیده درباره این لطف شاگرد سابقش گفت: «علی به من لطف دارد. او البته خودش یکی از بهترین هاست. هم در سال های فوتبالش و هم در دوره مربی گری. پروین یک چهره بی نظیر برای فوتبال ایران بود. او از همان سن پایین که به تیم ملی اضافه شد، جانش را برای موفقیت در فوتبال می داد و هوش بازی اش هم که استثنایی بود. یک بچه پایین شهری تهران که برای همه یک وزنه حساب می شد. یادش بخیر بقچه مرحوم «مامان نصرت» که برایش غذا می گذاشت و این غذا، غذای همه بچه ها می شد. خیلی خوشحالم که مسئولان فدراسیون فوتبال ، علی پروین را به همراه چند چهره دیگر برای تجلیل از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی کردند. البته این هم خیلی خوشایند است که علی پروین به این مراسم رفت و نشان طلایی اش را گرفت.»
البته این نشان پیشتر به حشمت مهاجرانی هم اهداء شده بود. چند سال قبل، حشمت مهاجرانی، جلال طالبی و محمود بیاتی از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا نشان های افتخارشان را دریافت کردند که رنگ نشان مهاجرانی طلایی بوده است. او درباره افتخاراتش می گوید: «من فکر می کنم رکوردی را در آسیا دارم که شاید کمتر در فوتبال آسیا حتی تکرار شود. آن سالی که ما به جام جهانی رسیدیم، سالی بود که فقط ۱۶ تیم به جام جهانی می رفتند. از تمام آسیا و اقیانوسیه فقط یک تیم صعود می کرد و ما توانستیم آن سهمیه را بگیریم. آن هم بدون حتی یک شکست. ما یا بردیم یا مساوی گرفتیم . این رکوردی است که دیگر در میان مربیان ایرانی تکرار نمی شود و نمی دانم مربی آسیایی دیگری در این سال ها انجامش داده یا نه. تازه جالب این بود که من در دو بازی آخرم با صعود تیم ملی به جام جهانی با تیم ذخیره هایم بازی می کردم. حالا بگذریم از قهرمانی هایم در دوره جام ملت های آسیا، بازی های آسیایی و رده های سنی جوانان و رسیدن به المپیک. (می خندد و می گوید؛ این ها را بنویسی می گویند سر پیری افتاده به تعریف از خودش) ولی واقعا آن روزها روزهای خیلی خوب فوتبال ایران بود. نسل بی نظیری داشتیم که هر آنچه را که می شد بدست آورد. واقعا ما در کلاس بالایی بودیم و به تیم های بزرگ دنیا خیلی سخت می باختیم. یادش به خیر.»
مهاجرانی از سوی شبکه تلویزیونی امارات دعوت شده تا بازی دوستانه ایران و عمان را به عنوان مفسر برای هواداران تفسیر کند. او به همین بهانه درباره بازی های پیش روی تیم ملی می گوید: «اتفاقا اخیرا در دبی کارلوس کروش را بعد از این ۳ سالی که به ایران آمده دیدم . راستش ما یکسال با هم همکار بودیم. او سال ۲۰۰۱ از سوی یوسف سرکال انتخاب شد تا هدایت تیم ملی امارات را بر عهده بگیرد و من در آن سال ها مربی تیم ملی جوانان امارات بودم. کلی دیدارها را تازه کردیم و برایش آرزوی موفقیت کردم. اگر بخواهیم واقع بین باشیم تیم ملی شرایط سختی دارد. ما از سه بازی آینده مان باید حداقل ۷ امتیاز بگیریم. باید قطر را در قطر ببریم. بردن قطر در شرایط عادی فوتبال ما کار سختی نباید باشد اما وقتی بحث مرگ و زندگی باشد ، بازی می پیچد. ما برای بردن این تیم در قطر نیاز به استفاده از تمام پتانسیل فوتبال مان داریم. باید همه با هم ، هم قسم باشیم تا بتوانیم از همه پتانسیل فوتبال مان را به کار بگیریم و برنده بازی باشیم. با بردن قطر شرایط کمی راحت تر می شود. بردن لبنان در تهران و حتی گرفتن یک مساوی از تیمی مثل کره در روز آخر خیلی سخت نیست. در حقیقت دروازه صعود تیم ملی به جام جهانی بازی با قطر است و بردن این مسابقه. کی روش یک مربی بزرگ و با تجربه است که بعد از ۲ سال حتما با شرایط فوتبال ما هم خیلی خوب آشنا شده. او می داند که اگر تیمش این همدلی را داشته باشد با روحیه ای که همه از بچه های ایرانی می شناسیم، هر کاری را ممکن می کنند. به نظرم فوتبال ما اگرچه مسیر سختی در پیش دارد اما می تواند به جام جهانی برسد. این خواسته مردم ایران است و فکر می کنم بچه های تیم ملی این به عشق مردم هم شده باید انجام بدهند. ما امتیازهای بی دلیلی را از دست دادیم اما الان وقت فکر کردن به گذشته نیست و باید همه با هم و در کنار هم به صعود فکر کنیم و انرژی مان را بگذاریم تا کنار تیم ملی باشیم و این تیم را به آنچه باید برسانیم.»
خبرآنلاین
