سریال افغانی «وزارتخانه» وزیر خیالی وزارت زباله را تمسخر و با این کار دولت افغانستان را نقد میکند.
به گزارش خبرآنلاین، مستند طنز «وزارتخانه» به جای اینکه امور روزمره کار در ادارهها را به تمسخر بگیرد، نگاهی به مسائل مختلف افغانستان از جمله فساد، قاچاق موادمخدر و پارتیبازی میاندازد.
ابوذر خیامی، یکی از تهیهکنندگان این مجموعه گفت: «مردم افغانستان با این نوع کمدی رابطه خوبی برقرار کردهاند. اگر به برنامههای آمریکایی و اروپایی نگاه کنید متوجه میشوید آنها همیشه دولت خود را دست میاندازند، اما ما نمیدانستیم در افغانستان با چه واکنشی روبرو میشویم. هیچکس فکر نمیکند باید یک فکری برای جامعه کرد.»
در این مجموعه تلویزیونی دولت، وزیر متکبر وزارت زباله در هیچستان است. پخش فصل اول این مجموعه که شامل هشت قسمت است از پنجشنبه شروع شد. این سریال از شبکه طلوع پخش میشود و در فصل اول زندگی روزانه در این وزارتخانه بررسی میشود.
در یکی از این بخشها دولت، از نحوه به قدرت رسیدن خود گله میکند که زمان زیادی منتظر بوده است؛ «بیایید فکر کنیم هوش و توانایی یک نفر هیچ وقت برای مدت زیاد نادیده گرفته نمیشود.» او در حالی این حرفها را میزند که پشت سرش نقشه رنگارنگ هیچستان به دیوار است، نقشهای که شبیه یک ماشین تصادفی است.
او ادامه میدهد: «و شکر خدا من هم هوش دارم و هم توانایی.» نقش دولت را عبدلالقدر فرخ ۶۵ ساله بازی میکند.
دولت یک منشی دارد که از مردها متنفر است، نقش منشی ۱۹ ساله را سحر پرنیاین بازی میکند. او پس از گفتن جملات بالا از منشی میخواهد ۱۹۰ درخواست اعضای کابینه را برای او بخواند.
اولین درخواست این است: «اولین عضو پارلمان به ۱۰ اتوموبیل ضدگلوله برای حفظ جانش نیاز دارد. دومین عضو مجلس از شما میخواهد فعالیتهای او در قاچاق موادمخدر را قانونی کنید. عضو سوم هم میخواهد پدرزنش، برادر، برادرزن و پسرعموهایش را استخدام کنید.»
این مجموعه دو شخصیت اصلی دیگر هم دارد؛ مشاور بیخاصیت دولت که پدرش وزیر آموزش عالی است و مستخدم دولت که بسیار تحصیلکرده است و همیشه از کارش مینالد، چرا که هیچ رابطی در وزارتخانه ندارد و به همین دلیل هرگز ترفیع نمیگیرد.
افغانستان ۱۰ سال است درگیر جنگ با طالبان است و فساد اداری در این کشور پس از سومالی و میانمار در بدترین وضعیت است.
تهیهکننده «وزارتخانه» افزود این سریال دنبالهای است بر «هیچستان» که قبلا در افغانستان روی آنتن میرفت و در ساخت این مجموعه از سبک مستند که در سریال آمریکایی «اداره» استفاده شده بهره بردهاند، اما سریال آنها کپی سریال آمریکایی نیست.
ترودی-آن تیرنی، تهیهکننده مجموعه گفت: «میخواستیم سریال بیشتر با شرایط کشور ما منطبق باشد و به مسائل سیاسی که در حال حاضر در افغانستان جریان دارد بپردازد.»