کورش سلیمانی را از ابتدا به عنوان بازیگر تئاتر به یاد می‌آ‌وریم. وی بعدها با آثار تلویزیونی و سینمایی چون حجربن عدی، آواز مه، همسفران، نرگس، فاکتور ۸ و اتوبوس شب به عرصه بازیگری تصویری آمد. کورش سلیمانی متولد ۱۳۵۲ در کرمانشاه است. وی در سال ۱۳۸۰ موفق به اخذ مدرک کارشناسی کارگردانی از دانشگاه هنرهای زیبایی تهران شد.
خبرگزاری فارس با این بازیگر سینما و تلویزیون به گپ‌وگفت نشست که در ادامه از نظر می‌گذرد.
* اگر بازیگر نبودید دوست داشتید چه کاره می‌شدید؟
نویسنده. به این دلیل که نوشتن یکی از موهبت‌های بزرگ خداوند است و برای من یک نوع مواجه با جهانی است که برخی مواقع نه با کلام،نگاه و … می‌توان با آن ارتباط برقرار کرد.
* دوست داشتید چه نقشی را بازی کنید که بازی نکرده‌اید؟
من معمولا نقش‌های خوبی را که به من پیشنهاد می‌شود در این مواقع فرصت را از دست نداده‌ام اما مثل هر شغلی دیگری من هم دوست داشتم در موقعیت‌های بهتری حضور داشته باشم.
* آیا بوده بعد از سال‌ها از نحوه بازیتان خجالت بکشید؟
خجالت نکشیده‌ام اما معمولا کم پیش می‌آید که از بازی خودم ۱۰۰درصد راضی باشم و حتی نقش‌هایی که مورد پسند واقع شده هم وقتی دوباره دیده‌ام فکر کردم اگر بخشی از آن را اینگونه بازی می‌کردم بهتر بوده است، اما چون نقش‌هایم را با دقت انتخاب می‌کنم شاید یکی دو مورد بوده که از ایفای آن نقش پشیمان شده‌ام.
* در بازیگری الگوی خاصی داشتید؟
بازیگری برای من صرفا تکنیک نیست و منش یک بازیگر برای من مهم‌تر است. البته بزرگانی نظیر انتظامی،مشایخی،رشیدی و نصیریان در هنر ما جایگاه والایی دارند اما حقیقا نمی‌توانم علاقه‌مندی خودم را به بزرگ منشی و بزرگواری دو عزیز مرحوم خسرو شکیبایی بزرگ و پرویز پرستویی نازنین ابراز نکنم. به اعتقاد من این دو عزیز فراتر از یک هنرمند در جامعه نقش داشته و دارند.
* به نظر شما دستمزد بازیگران منصفانه است؟
بعضی از کارها است که دسمتزدشان روزانه است و بعضی دیگر هم در سال دو سه بار پیش می‌آید و طبیعی است که وقتی جمع شوند یک رقم قابل توجهی بشود اما نگاه به بازیگری این است که مگر چه کار می‌کنند، در حالی که هنر بازیگری یک هنر بسیار و پر مرارت است و انسان باید به یک پالایش درونی رسیده باشد تا بتواند یک نقشی را ایفا کند. البته در چند سال گذشته اصولا مثل عامه مردم که از لحاظ اقتصادی تحت فشار بودند بازیگران هم شرایط خوبی نداشته‌اند و برخی از رقم‌های پیشنهادی غیر قابل باور است و به همین دلیل من شخصا ترجیح داده‌ام در چند ماه گذشته بر روی تئاتر متمرکز شوم و تن با بازی با چنین رقم‌هایی نداده‌ام.
* حالا بالاخره پول بازیگران از پارو بالا می‌رود؟
نه به هیچ وجه اینگونه نیست. اگر شما به انجمن بازیگران نگاه کنید که نزدیک به ۷۰۰ نفری عضو آن هستند شاید واقعا ۵۰۰ نفر وضعیت مالی خوبی ندارند، ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر وضعیت متوسطی دارند و تنها ۵۰ نفر هستند که در شرایط رفاه هستند و بسیاری از پیشکسوتان سینمای ایران هستند که حتی خانه هم ندارند و بسیاری از آنها حتی برای نیازهای پزشکی خود بسیار تحت فشار هستند و اگر ۴۰-۵۰ بازیگر پول خوبی برای بازی می‌گیرند که حقشان هم هست نباید گفت همه بازیگران پولشان از پارو بالا می‌رود.
* برخی عنوان می‌کنند که مانکن‌های خوشچهره جای بازیگران واقعی را گرفته‌اند نظر شما چیست؟
البته در سینمای تمام کشورها شاهد حضور افراد خوشچهره بوده‌ایم، اما اینکه تبدیل به عنصر تعیین کننده شود درست نیست. شما اگر به سینمای آمریکا هم نگاه کنید داستین هافمن چهره زیبایی ندارد اما جایگاه فراتر از بازیگرانی است که زیبایی ظاهری داشته‌اند. بنابراین یک بازیگر می‌تواند ظاهر زیبایی هم داشته باشد اما با اینکه زیبایی یک اصل برای بازیگر شدن باشد من مخالف هستم. به اعتقاد من بازیگری فراتر از ظاهر و صورت است و متاسفانه همیشه نقش‌های خوب به آدم‌هایی که شایستگی دارند نمی‌رسد.
* فیلمفارسی به چه معناست؟
فیلمفارسی اصطلاحی بود که مرحوم دکتر کاووسی در دهه ۴۰ و ۵۰ برای فیلم‌های ایرانی به کار برد که ویژگی آنها فارسی حرف زدن بود در مقابل فیلم‌های خارجی و ایشان یکسری فیلم‌ها را که یک فرمول خاص داشتند و مبتنی بر حادثه بودند و شخصیت‌پردازی خاصی نداشتند و خیلی سطحی نوشته و عوام‌پسندانه ساخته‌می‌شدند که فیلمفارسی نامیدند.
* چقدر به سالمندان هم صنف خود سر میزنید و این کار اصلا چقدر در بین بازیگران نسل جوان مرسوم است؟
من تا آن جایی که می‌دانم بسیاری از بازیگران به مسائل خیریه اهمیت زیادی می‌دهند اما در مورد سالمندان هم صنف شاید الان نتوانم به صورت مستقیم اشاره کنم که به این فرد خاص هفته‌ای دوبار سر می‌زنم اما واقعا احساس می کنم اگر این موقعیت برای هرکدام از ما بوجود بیاید باید در جهت پالایش خودمان استفاده کنیم و نه تنها سالمندان هم صنف بلکه همه سالمندان جزو ذخایر ما هستند و باید به آنها احترام بگذاریم.
* چرا اغلب تشییع جنازه هنرمندان خلوت است؟
واقعا هر چه فکر می‌کنم نمی‌فهمم. باز جای شکر دارد که تعداد زیادی از همکاران آمدند. اگر زنده یاد شکیبایی و زنده یاد سمندریان که پرشورترین تشییع جنازه ها را داشتند اگر زنده بودند به تشییع جنازه سعدی افشار می رفتند، یقینا کسانی بودند که می‌آمدند و در تشییع شرکت می‌کردند. سعدی افشار هم یکی از بزرگان ما بود که رفت. گاهی وقت ها مسائل ما هم با هم خلط می‌شود و گاهی اوقات مراسمات تشییع و ختم هنرمندان با یک مراسم دیگری جابه جا می‌شود و مردمی برای عکس گرفتن مراجعه می‌کنند که حالت روحی این مجالس را عوض می‌کنند. خواهش می‌کنم کسانی که در این مراسم‌ها حاضر می‌شوند شان جلسه را حفظ کنند.
* چرا خانه همه بازیگران در شمال شهر است در صورتی که عمده علاقمندان به سینما در جنوب شهر هستند؟
حقیقتا من غرب تهران هستم، این موضوع در مورد تعداد به خصوصی است که شاید از پدر و مادرشان به آنها رسید باشد. خیلی بازیگران زیادی در تلویزیون و سینما وجود دارد که شاید ما به طور مثال صد نفر از آنها را بشناسیم و نباید این موضوع را به همه بازیگران ربط بدهیم.
* چرا زندگی شخصی تعداد قابل توجهی از بازیگران دچار مشکل می‌شود؟
اصولا رسانه آدم‌ها را به یک شخصیتی تبدیل می‌کنند که مردم در مورد آنها زیاد صحبت می‌کنند و دوست دارند که در مورد آنها بیشتر بدانند و چون روی این موضوع زوم می‌کنند همه را به یک چشم می‌بینند و این اصلا درست نیست چون بازیگر هم یک بنده خدا است که خلق شده است و به دنبال هنر آمده است. البته رسانه‌ها هم در این موضوع تاثیر زیادی دارند.
* چرا اکثر فیلم‌های هالیوود به عنوان معتبرترین سینما در جهان حداقل یک صحنه غیراخلاقی دارد؟
بهترین اسکار دنیا را یک فیلم ایرانی گرفت، مگر آن فیلم صحنه‌ای داشت،؟ یا فیلم‌های عمومی که در دنیا جایگاه پیدا کردند. این یکی از بدیهیات سینمای جهان است که از این راه به برگشت سرمایه توجه کرده‌اند.
* دوست داشتید در هالیوود بازی می‌کردید؟
تا حالا روی این موضوع فکر نکردم چون من در ایران زندگی می‌کنم، اگر جای دیگری بودم با سنخیت فرهنگی دیگری، قطعا به آن فکر می‌کردم. من فیلمی را برای بازی انتخاب می‌کنم که فرهنگ فیلمش را بپسندم.
* چرا در بین مردم این اعتقاد وجود دارد که بازیگران تقیدات مذهبی و اخلاقی ندارند؟
کاش ما دست از قضاوت برداریم. آن کسی که قاضی است یک موجود است و آن هم ذات باری تعالی است. این قضاوت کردن یکی از عادات بد فرهنگی ما است. من قاطعانه می‌گویم که در بین هنرمندان آدم‌های عارف نیز وجود دارد. ما می‌توانیم به لحاظ هنر سینمایی فیلم‌های همدیگر را نقض کنیم ولی به لحاظ شخصیتی نمی‌توانیم.
* اگر روزی علیه ایران جنگ شود، شما برای دفاع شرکت می‌کنید؟
هر کسی را بهر کاری ساختند. اما در مورد تجاوز باید بگویم که حبیب احمدزاده حرف زیبایی زد و گفت: در آبادان در خانه نشسته بودیم و عراقی‌ها وارد خانه ما شدند و می‌خواستند پدر و مادر و خاهر من را بزنند طبیعی است که من اسلحه بردارم. ولی من امیدوارم این سرزمین از هر گزندی مصون باشد.
* برخی می‌گویند الفاظ رکیک و خنداندن به هر قیمتی در سینما و البته تلویزیون زیاد شده است، نظر شما چیست؟
بله موافقم. این به این علت است که وقتی سوژه وجود نداشته باشد سینما به وسیله‌ای سرگرم کننده تبدیل می‌شود و بیشتر از فیلم‌هایی طرفداری می‌کنم که ذات آن فیلم‌ها فرهنگی باشد.
* چرا هنرپیشه‌های هالیوود همه جا مثل سومالی در سیاست‌های خارجی شرکت دارند ولی هنرپیشه‌های ما نیستند؟
همیشه در مسائل انسان دوستانه هنرمندان ما در صف اول هستند و از وجهه‌ای که خدا به آنها داده استفاده کنند. به نظرم خود رسانه در این موضوع کوتاهی کرده است.
* چقدر از اجناسی که مصرف می‌کنید ایرانی است؟
الان کلا اجناسی که ما می‌گیریم نسبت به گذشته کم شده است.
* بدترین حادثه‌ای که برایتان اتفاق افتاده است؟
سال‌ها پیش بود که خواهرم را از دست دادم که بعد از آن هیچ حادثه‌ای از این تلخ تر نبوده است.
* اگر یک میلیارد پول داشتید آن چه می‌کردید؟
با خنده! یک قسمت از آن را خانه بزرگ‌تر می‌گرفتم و الباقی را به نیازمندان می‌دادم و می‌گفتم بعدا به من پس بدهید.
* آخرین کتابی که خواندید و می‌توانید به مردم پیشنهاد بدهید؟
کتاب ایرانیان که به صورت خلاصه تاریخ ایران را بازگو کرده است.
* بزرگترین آرزوی شما چیست؟
ما هرچه در مورد دنیا آرزو کنیم کوچک می‌شود. آرزو دارم در این چند مدت کوتاهی که زندگی می‌کنم از آن ایده خلقتم دور نشوم.
آقای سلیمانی در پایان چند کلمه می‌پرسم، شما در مورد آن یک جمله بگوئید.
* عزت‌الله انتظامی
بزرگ خانواده سینما
* علی نصیریان
استاد بسیار بزرگ تئاتر
* محمد علی کشاورز
بازیگر نقش های ماندگار مثبت و منفی دوست داشتنی
* نیوشا ضیغمی
بازیگر جوان و محترم
* شهرت
یک موهبت. البته اگر از آن درست استفاده شود
* سینمای ایرانی
افتخار
* انرژی هسته‌ای
نیاز جامعه انسانی در سراسر دنیا و همچنین کشور عزیزمان ایران
* شریفی نیا
یاد کتاب «کودکی به رنگ شب» بخیر.
* هالیوود
یک سیستم توانمند اما با استراژی صنعت سینما
* گلشیفته فراهانی
کارش را در فیلم «اشک سرما» دوست داشتم
* دفاع مقدس
یک روزگاری که هم سخت ترین دردها را برای مردم ما داشت هم یک گنجینه پرنور که تا سال‌های سال می‌شود از نور آن بهره‌مند شد.
* آنجلینا جولی
نظر خاصی ندارم
* بدترین حادثه‌ای که برایتان اتفاق افتاده
فوت خواهرم
* مهم‌ترین اتفاق جهان
خداوند هر روز صبح به خورشید امر میکند که بر زمین بتابد
* مهم‌ترین اتفاق ایران طی سال‌های اخیر
امیدوار باشیم که روزگاری خوب در انتظار ما است
* صلح
کمال انسانیت
* هیروشیما و ناکازاکی
یک لکه ننگ بر دامن آمریکا است که بعید می‌دانم با هیچ ماده شوینده‌ای پاک شود.
