سایت اینترنتی “کانترکارنتس ” در گزارشی به قلم “استیون لندمن ” نویسنده آمریکایی به توصیف وضعیت اسفبار بازداشت‌شدگان در زندان‌های اسرائیل می‌پردازد؛ وضعیتی که در مورد فلسطینیان بسیار شدیدتر است.
* شرایط دشوار بازداشت‌شدگان و بدرفتاری با زندانیان در زندان‌های رژیم صهیونیستی
تیتر گزارش ژوئن سال ۲۰۱۰ “مرکز حقوق بشر المیزان “، “عدالت ” و “پزشکان طرفدار حقوق بشر – اسرائیل ” (سه سازمان در قالب یک گروه، “میزان ات آل ” نامیده می‌شوند) از این قرار بود: “قرنطینه انفرادی زندانیان و بازداشت‌شدگان در زندان‌های اسرائیل “. در این گزارش شرایط دشوار بازداشت‌شدگان و بدرفتاری‌هایی که با آنان صورت می‌گیرد تشریح شده است.
* تأثیرات شدید جسمی و روحی این اقدامات بر همه زندانیان
رفتار با به اصطلاح “زندانیان امنیتی ” به شدت بی‌رحمانه است و این افراد حتی زمانی که خارج از بخش انفرادی هستند نیز با محدودیت‌های بسیار شدید مواجه می‌شوند. این شرایط به ویژه بعد از قطع بلند مدت رابطه با سایر انسان‌ها، بر همه زندانیان تأثیرات منفی هم جسمی و هم روحی می‌گذارد.
این گزارش بر نوع خاصی از قرنطینه به نام “جداسازی “، چه به دلایل تنبیهی و چه به دلایل مدیریتی، تمرکز دارد. “میزان ات آل ” هر گونه قرنطینه را “بی‌رحمانه، غیر انسانی و شیوه‌ای دون منزلت انسان برای تنبیه و رفتار [با بازداشت‌شدگان] می‌نامد… “.
به همین دلیل این نوع رفتار با زندانیان، نقض برخی از قوانین بنیادین بین‌المللی را به همراه دارد؛ از جمله:
– “ماده سوم از کنوانسیون ژنو ” که هر نوع رفتار خشن، تحقیر آمیز و خلاف شأن انسانی را ممنوع می‌کند.
– “قرارداد بین‌المللی مقابله با شکنجه ” (CAT) که این نوع رفتار را در هر زمان، تحت هر شرایطی و بدون هیچ استثنائی ممنوع می‌کند.
– “میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی ” (ICCPR) که شرط می‌کند: “با تمام افرادی که آزادی آنان سلب شده است، باید به شکلی انسانی و با احترام متناسب با کرامت ذاتی نوع بشر رفتار شود. ” (ماده ۱/۱۰).
قوانین بین‌المللی به وضوح شکنجه و سایر اشکال رفتار خشن، غیر انسانی و خلاف شأن انسانی را ممنوع می‌کنند. محروم کردن بازداشت‌شدگان از ملاقات با انسان‌های دیگر به معنای زیر پا گذاشتن تمام شرایط این قوانین است.
* حکم دیوان عالی اسرائیل مبنی بر لزوم حفاظت دولت از حقوق اساسی زندانیان
دیوان عالی اسرائیل حکم کرد که محافظت از حقوق اساسی زندانیان، از جمله رفتار انسانی و همچنین مراعات شأن افراد، از وظایف حکومت است. “آهارون باراک “، رئیس [سابق] دیوان عالی اسرائیل می‌گوید: “دیوارهای زندان، زندانی را از شأن انسانی وی جدا نمی‌کند. زندگی در زندان به خودی خود بسیاری از آزادی‌هایی را که یک فرد خارج از زندان دارد، از زندانی سلب می‌کند. اما زندگی در زندان لزوماً به معنای انکار حق زندانی نسبت به کمال جسمی و یا شأن وی به عنوان یک فرد نیست. “.
در واقع، قانون بنیادین اسرائیل: شأن و آزادی انسانی از این دو حق برای همه افراد، از جمله زندانیان، محافظت می‌کند.
– انواع قرنطینه انفرادی:
۱- در طول بازجویی
این نوع قرنطینه در طول روند بازجویی صورت می‌گیرد؛ صرف از نظر از مدت زمان بازجویی. بنا بر قانون اسرائیل، این قرنطینه می‌تواند پیش از اتهام رسمی به مدت ۳۰ روز و یا هر مدتی که اولیای امور مایل باشند و با موافقت وزیر دادگستری همراه شود، طول بکشد. در صورت اتهام به جرم امنیتی، قرنطینه شامل اقدامات بی‌رحمانه از جمله شکنجه و انواع دیگر بدرفتاری نیز می‌شود.
۲- به عنوان اقدامی انضباطی
قرنطینه تنبیهی می‌تواند به هر دلیلی که اولیای امور مایل باشند و یا حتی بدون هیچ دلیلی صورت گیرد. زندانیان در تمام ۲۴ ساعت روز درون سلول‌های کوچک که تنها دارای یک تخت یا تشک روز زمین هستند نگهداری می‌شوند.
۳- قرنطینه طولانی مدت
این نوع قرنطینه که “جداسازی ” نامیده می‌شود در مورد افرادی اعمال می‌شود که تهدیدی برای دیگر زندانیان باشند، از طرف دیگر زندانیان تهدید شوند و یا مشکلات روانی داشته باشند که برای دیگر زندانیان خطرساز باشد. گزارش “میزان ات آل ” بر این نوع از قرنطینه تمرکز دارد.
* دو سوم از زندانیان در اسرائیل به تنهایی نگهداری می‌شوند
از ابتدای دسامبر سال ۲۰۱۰، اسرائیل حدود ۱۵۰ زندانی را در قرنطینه انفرادی نگه داشته است؛ ۱۲۰ نفر از آنان محکوم شده و بقیه نیز منتظر صدور حکم دادگاه هستند. دو سوم از این افراد تنها و سایر آنان با یک زندانی دیگر نگهداری می‌شوند. برخی از این افراد سال‌ها است که در قرنطینه هستند. ۴۰ نفر از آنان نیز فلسطینی هستند.
* در حالی که بنا به “مقررات زندان‌های ” اسرائیل، “جداسازی ” آخرین راه چاره است، “قانون سازمان مبارزه با مجرمان در اسرائیل ” استفاده از این شیوه را مجاز می‌داند
بنا به ماده ۱۹ ب از قانون “مقررات زندان‌های ” اسرائیل، “جداسازی ” آخرین راه چاره است. با این حال، “قانون سازمان مبارزه با مجرمان در اسرائیل ” اجازه استفاده از این نوع قرنطینه را به دلایل انضباطی، به منظور جلوگیری از شکسته شدن قوانین زندان و یا در مورد جرائم خشونت‌آمیز، مجاز شمرده است.
* ممکن است زندانیان سال‌ها در قرنطینه “جداسازی ” نگهداری شوند
قرنطینه افراد به روش “جداسازی ” به مدت بیش از شش ماه به موافقت دادگاه بخش مربوطه نیاز دارد؛ این موافقت هر شش ماه باید دوباره تمدید شود؛ صرف نظر از مدتی که قرنطینه طول خواهد کشید. در نتیجه، زندانیان ممکن است سال‌ها در شرایط “جداسازی ” باقی بمانند.
* ممنوعیت “جداسازی ” از نظر “کمیته مقابله با شکنجه سازمان ملل متحد ”
از طرفی، “کمیته مقابله با شکنجه سازمان ملل متحد ” این اقدامات را، “رفتار خشن، غیر انسانی و خلاف شأن افراد ” (CIDT) و با ماده ۱۱ “قرارداد مقابله با شکنجه “، که از احزاب کشوری می‌خواهد تا از بازبینی نظام‌مند شرایط زندانیان اطمینان حاصل کنند، و همچنین ماده ۱۶، که این احزاب را ملزم به محافظت از زندانیان در مقابل “رفتار خشن، غیر انسانی و خلاف شأن افراد ” (CIDT) می‌کند، در تضاد می‌داند.
* مغایرت قرنطینه به روش “جداسازی ” با قوانین بین‌المللی و حتی قوانین در آمریکا
به علاوه، در سال ۱۹۹۰، “مجمع عمومی سازمان ملل ” اعلام کرد که “جداسازی ” باید به کلی حذف و یا به ندرت استفاده شود. “دادگاه حقوق بشر درون آمریکا ” نیز قرنطینه طولانی مدت به روش “جداسازی ” را مغایر با ماده (۲) ۵ از “قرارداد حقوق بشر آمریکا ” می‌داند؛ این ماده رفتار خشن، غیر انسانی و خلاف شأن با زندانیان را ممنوع می‌کند.
* مطالعات بسیاری تأیید می‌کند که این روش‌ها موجب اختلالات ویرانگر در زندانیان می‌شود
مطالعات بسیاری نشان داده است که این روش‌ها در زندانیان تأثیراتی از جمله اختلالات در زمینه خوابیدن، افسردگی، اضطراب، توهم، سوءظن، گم کردن جهت‌ها، گیجی، اختلالات شناختی و اختلالات ویرانگر دیگر بر جای می‌گذارد. این تأثیرات در مورد زندانیانی که درگیر بیماری‌های روانی هستند، کاملاً ویران‌کننده هستند. افزایش مدت این نوع رفتارها، اغلب موجب بیماری‌های روانی و (یا) جسمی می‌شود.
* قرنطینه انفرادی موجب روز بیماری‌های شدید روانی در زندانیان می‌شود
در حقیقت، در گزارش مشترک “اداره زندان‌های اسرائیل ” (IPS) و “وزارت امنیت عمومی ” در سال ۱۹۹۶ در مورد قرنطینه انفرادی آمده است: “نتایج تحقیقات در این زمینه کاملاً واضح است و نشان می‌دهد که نگهداری از زندانیان در قرنطینه انفرادی (به مدت طولانی) موجب واکنش‌های روانی عمیق [در افراد] می‌شود. “.
* تلاش سازمان “پزشکان طرفدار حقوق بشر – اسرائیل ” برای از بین بردن روش قرنطینه انفرادی
سازمان “پزشکان طرفدار حقوق بشر – اسرائیل ” (PHR-I)، از دهه ۱۹۹۰ تلاش کرده است تا قرنطینه انفرادی را از بین ببرد. به علاوه، “انجمن روان‌پزشکی اسرائیل ” (IPA) بدون اشاره به اقدامی خاص، تأیید کرد که قرنطینه بلند مدت به جسم و روان افراد آسیب می‌رساند.
* انتشار مقاله‌ای توسط “هیئت اخلاقی انجمن پزشکی اسرائیل ” جهت ایجاد تعادل میان امنیت رژیم صهیونیستی و حقوق زندانیان
این سازمان، توصیه کرد که “انجمن پزشکی اسرائیل ” (IMA) در این زمینه تصمیم‌گیری کند. “هیئت اخلاقی ” این سازمان در سال ۲۰۰۹ مقاله‌ای منتشر کرد تا “میان نیاز کشور به دفاع از امنیت خود و زندانیان و وظیفه دولت در قبال سلامت و شأن زندانیان تعادل برقرار کند. “.
* “انجمن پزشکی اسرائیل ” نظر خود را در مورد قرنطینه انفرادی مبهم بیان می‌کند
به عبارت دیگر، هر چند “انجمن پزشکی اسرائیل ” (IMS) آسیب‌های وارده در صورت قرنطینه بلند مدت را تأیید کرد؛ اما نظر این انجمن در مورد اقدام به این نوع قرنطینه مبهم بود. در نتیجه، این انجمن به شکلی غیر اخلاقی توپ را به زمین مسئولین زندان انداخت که از “سوگند بقراطی ” خود مبنی بر آسیب نرساندن [به زندانیان] تعدی می‌کنند. پزشکان تنها مسئول بیماران هستند، نه قوانین و یا اقدامات در زندان‌ها.
بنا به “میزان ات آل ” : “پزشکی که در قرنطینه انفرادی همدست [مسئولین زندان] است، همانند پزشکی رفتار می‌کند که در شکنجه [افراد] دست دارد. هر دو مورد موجب وارد شدن آسیب شدید به زندانی می‌شوند و در هر دو مورد نقش پزشک انجام تمام اقدامات ممکن برای جلوگیری از وقوع این اقدامات است. “.
– زندانیان فلسطینی در قرنطینه
زندانیان در قرنطینه انفرادی “جداسازی ” حداقل ۲۳ ساعت در روز را در سلول‌هایی با اندازه‌های ۵/۱ در ۲ متر تا ۳ در ۵/۳ متر سپری می‌کنند. این سلول‌ها یک دست‌شویی [فرنگی] و دوش نیز دارند.
* سلول‌ها هیچ گونه نور طبیعی و یا هوای آزاد دریافت نمی‌کنند
زندانیان در این شرایط، با هیچ زندانی دیگر یا نگهبانی رو به رو نمی‌شوند. چه پنجره‌ای وجود داشته باشد و چه نداشته باشد، هیچ نور طبیعی و یا هوای آزادی وارد این سلول‌ها نمی‌شود. چراغ‌های فلورسنت نور این سلول‌ها را فراهم می‌کنند. در اکثر موارد، تلویزیون، دی‌وی‌دی پلیر و کتاب مجاز است و زندانی حق فرستادن و دریافت نامه را نیز دارد.
* زندانیان اهل “غزه ” اجازه هیچ ملاقاتی را با افراد خانواده‌شان ندارند
زندانیانی که “زندانی امنیتی ” نیستند می‌توانند تا یک ساعت در روز از تلفن استفاده کنند. حق ملاقات‌های نامنظم با بستگان درجه یک نیز به این زندانیان داده می‌شود. با این حال، به ندرت به فلسطینیان اجازه داده می‌شود تا به فلسطین اشغالی مسافرت کنند و زندانیان اهل “غزه ” نیز هیچ حق ملاقاتی ندارند.
* نگهداری زندانیان در درون فلسطین اشغالی با “کنوانسیون چهارم ژنو ” در تناقض است
بسیاری از زندانیان، در مراکز بازداشت و زندان‌هایی درون فلسطین اشغالی نگهداری می‌شوند؛ این شرایط در تناقض آشکار با “ماده ۷۶ از کنوانسیون چهارم ژنو ” است که می‌گوید: “افراد محافظت‌شده‌ای که متهم به ارتکاب جرم هستند، باید در مناطق اشغالی (درون فلسطین) نگهداری شوند و اگر جرم آنان ثابت شود نیز باید در همان محل محکومیت خود را بگذرانند. “.
* شرایط در اغلب زندان‌های اسرائیل با حداقل استانداردها نیز هم‌خوانی ندارد
در دسامبر سال ۲۰۱۰، “کانون وکلای اسرائیل ” گزارشی دردآور را منتشر کرد که در آن آمده بود که شرایط قرنطینه “در اغلب ساختمان‌های اداره زندان‌ها [ی اسرائیل] حتی با حداقل استانداردها نیز هم‌خوانی ندارد و برای زندگی مناسب نیست؛ مطمئناً شرایط آن‌ها برای گذراندن زمانی ” نامحدود نیز مساعد نیست.
* شرایط فلسطینیان در قرنطینه از شرایط زندانی‌های اسرائیلی بسیار وخیم‌تر است
شرایط برای فلسطینیان در قرنطینه بسیار وخیم‌تر از اسرائیلی‌ها است. همه این افراد در دسته “زندانی‌های امنیتی ” قرار داده می‌شوند و با آنان رفتار خشن و غیر عادی می‌شود. بسیاری از این افراد برای مدت‌های طولانی، حتی سال‌ها، هیچ کدام از افراد خانواده خود را ملاقات نمی‌کنند و اجازه استفاده از تلفن نیز به آنان داده نمی‌شود.
* فلسطینیان در دادگاه‌هایی که در مورد تمدید مدت قرنطینه آنان حکم می‌دهد حتی حق داشتن نماینده را نیز ندارند
علاوه بر این، حقوق آنان در روندهای قانونی نیز نادیده گرفته می‌شود؛ از جمله نمایندگی قانونی لازم در دادگاه‌هایی که در مورد تمدید مدت قرنطینه آنان تصمیم‌گیری می‌کنند. آنان همچنین هیچ دسترسی به “شواهد مخفی ” و اجازه مخالفت با آن‌ها را ندارند. در کل، این افراد به مدت زمان‌های طولانی، تا سال‌ها، از رفتار خشن، غیر انسانی و خلاف شأن افراد رنج می‌برند.
* قرنطینه در مورد هیچ کدام از زندانیان نباید اعمال شود
به همین دلیل نیز “میزان ات آل ” نتیجه می‌گیرد که قرنطینه نباید در مورد هیچ کدام از زندانیان اجرا شود “به هر دلیلی؛ زیرا این اقدامات مسلماً موجب آسیب‌های جسمی و روحی (زندانیان) می‌شود… که شمال تنبیه غیر قانونی و نامناسب و رفتار خشن، غیر انسانی و خلاف شأن افراد می‌شود. “.
در حقیقت، آن چه برای زندانیان فلسطینی، از جمله زندانیان “امنیتی ” اتفاق می‌افتد، دقیقاً همان چیزی است که هدف اسرائیل است؛ [هدفی که] با قوانین بنیادین بین‌المللی و خود اسرائیل در تناقض است.
– توضیح نهایی
“مرکز حقوق بشر فلسطین ” (PCHR) در تاریخ ۲۱ ژوئیه تصمیم ۲۰ ژوئیه “اداره زندان‌های اسرائیل ” را “به شدت محکوم کرد. ” بنا بر این تصمیم از تاریخ ۲۰ ژوئیه به بعد، حق تحصیلات عالی از زندانیان فلسطینی سلب می‌شود.
علاوه بر این، “مرکز حقوق بشر فلسطین ” (PCHR) “از جامعه جهانی خواست تا اسرائیل (را وادار کند تا) به قانون بین‌المللی احترام بگذارد و به رفتار سیستماتیک و دائم غیر انسانی و خلاف شأن افراد ” با هزاران زندانی فلسطینی پایان دهد.
* تشدید برخوردها با زندانیان فلسطینی
نادیده گرفتن حق آموزش [فلسطینیان] به دنبال دستور ماه ژوئن “نتانیاهو ” به مسئولین زندان‌ها به منظور پایان دادن به آن چه وی “مزایای داده شده ” به زندانیان فلسطینی نامید، صورت گرفت. اقدامات دیگر علیه آنان عبارتند از: “تشدید جستجوها پس از مجبور کردن (آنان) به در آوردن لباس‌هایشان و قرار دادن رهبران (آنان) در قرنطینه انفرادی. “.
* اسرائیل از این طریق اهانت خود را نسبت به غیر یهودیان نشان می‌دهد
زندانیان نیز در پاسخ به این اقدامات “در طول دو ماه گذشته در برخی روزها دست به اعتصاب غذا زدند. تشدید اقدامات گذشته که خود خشن و غیر انسانی بوده‌اند، نشان می‌دهد که از این پس رفتار وحشیانه‌تری نیز در این زندان‌ها رایج خواهد شد. این راه دیگری است که اسرائیل با استفاده از آن اهانت خود را نسبت به غیر یهودیان، به ویژه مسلمانان فلسطینی، نشان می‌دهد. “.
