برخی شغل ها شاید به مذاق خیلی ها خوش نیاید، اما برای صاحب شغل به هر دلیلی شغل خوب و شرافتمندانه ای است.
«شغل با خدایی است و مرا از گناه دور می‌کند و بیشتر یاد آخرت می‌اندازد. شستن اموات ترسی ندارد و اگر قرار بود دوباره شغلی را انتخاب کنم همین شغل را انتخاب می‌کردم.
حدودا روزی ۳۰ تا۴۰ مرده را غسل می‌دهم و استراحت ما وقتی است که حضرت عزرائیل مرخصی بگیرد!
اطرافیانم نسبت به من و شغلم احساس خوبی ندارند و ارتباط مان با آنها بسیار کم شده، من از این موضوع بسیار ناراحتم، کسی نیست که از آنها بپرسد که آیا من کار اشتباهی می‌کنم که از من بدشان می‌آید؟»
ارنواز / ۳۸ ساله
راستش شستن اجساد ناقص و یا سوخته برای من سخت است و در روحیه‌ام تاثیر بدی دارد. وقتی جنازه جوانی زیر دستم می‌آید تا غسلش می‌دهم، دلم خیلی می‌سوزد و اشکم در می‌آید.
بعضی از اقوام، مرا تشویق می‌کنند و می‌گویند تو کار پر ثوابی داری و با برخی‌ها هم که مدام نیش و کنایه می‌زنند، مجبور به قطع رابطه شده‌ایم.
وقتی یکی از آشنایانم را می‌شویم، یاد حرف‌هایی می‌افتم که موقع زنده بودنشان با آنها می‌زدم و می‌گفتند که وقت مرگ، تو ما را بشوی!
مردانه / ۴۹ ساله
هرروز ساعت ۷ ابتدا کار را با مرده‌های سردخانه شروع می‌کنیم و بعد نوبت به مرده‌های جدید می‌رسد که در آنها همه نوع وجود دارد، کوچک، بزرگ، پیر و جوان که از شهر یا روستا می‌آورند.
ما اینجا رازدار مرده‌هاییم و اگر فردی مشکل جسمانی داشته که خود و خدا می‌دانسته، حالا که ما هم می‌دانیم باید رازدار او باشیم.
ما هیچ روزی تعطیل نیستیم. در عید و شهادت و حتی جمعه‌ها باید سر کار بیاییم. خانواده‌ام هم به پای من سوخته‌اند و آنها هم هیچ تفریحی ندارند.
خراسان
