بانوی خلبان زنجانی گفت: پرواز باهواپیماهای پیشرفته همانند هواپیماهای شکاری و هواپیماهایی با مانورپذیری بالا از اهداف و آرزوهایم است و به لطف خدا تلاشم در جهت پرواز با این نوع هواپیماها به تحقق خواهد پیوست.
مهندس نوشین حدیدیان مقدم در گفت و گو با خبرنگاران با بیان اینکه متاسفانه ورود به عرصه خلبانی هواپیماهای شکاری برای بانوان ممنوع است و فضایی برای آن تعریف نشده است افزود: علاقه ام به این نوع از هواپیماها به دلیل ویژگیهای خشونت بار و جنگی نیست بلکه به دلیل دقت بالا و کاربرد سیستم های پیشرفته آنها است که مهارت خلبان را به چالش می کشد.
وی که تجربه پرواز با هواپیماهای فوق سبک را دارد و دوره های خلبانی را زیر نظر سازمان هواپیمایی کشور می گذراند افزود:فارغ التحصیل رشته مهندسی عمران و شاغل در مدیریت بحران استان می باشم و از کودکی به آسمان، فضا و مقوله پرواز علاقه خاصی داشتم و همواره مطالب علمی در این زمینه ها را مطالعه می کردم.
حدیدیان مقدم افزود: هم اکنون با هواپیماهای فوق سبک و یا UL پروازمی کنم و این نوع هواپیماها علاوه بر کاربردهای تفریحی، قابلیت بالایی در عملیات امداد و نجات (Rescue & Relief Operation) را دارند.
وی تصریح کرد: مرکزیت این رشته بدلیل امکانات بالای آموزشی و تعدد فرودگاه ها بیشتر در تهران است، ولی در شهرهای بزرگی چون اصفهان و شیراز و همچنین یزد و کرمانشاه مراکز و فرودگاه های آموزشی معتبر در حال فعالیت هستند و متاسفانه در زنجان به رغم وجود فرودگاه، بخش جداگانه ای برای آموزش و تعمیر و نگهداری هواپیماهای فوق سبک، سبک و آکروباتیک با قدرت مانور پذیری بالا وجود ندارد.
این خلبان زنجانی در خصوص استقبال بانوان از رشته هوانوردی گفت: استقبال بانوان از این رشته در مقایسه با آقایان، بدلیل وجود محدودیت ها، عدم حمایت و امکانات نه چندان مناسب و مکفی در ایران بسیار کم است و بطور کلی در رشته هوانوردی، با توجه به اینکه پرواز با چه نوع وسیله هوانوردی و یا هواپیما انجام می شود، دوره های آموزشی زمینی و عملی برنامه ریزی می شود.
حدیدیان مقدم بااشاره به اینکه با توجه به درجه و رتبه ای که خلبان دارد، ابزار و زمان و دوره های آموزشی متفاوت است افزود: خلبانی و هوانوردی یکی از پرهزینه ترین رشته ها در جهان محسوب می شود و دانشجویان علاوه بر هزینه آموزش های زمینی باتوجه به رده دوره، برای هر ساعت تمرین عملی و پرواز با هواپیمای فوق سبک و سبک هزینه ای نزدیک به سه تا پنج میلیون ریال پرداخت می کند.
این زن خلبان درخصوص توسعه این رشته درزنجان گفت: زنجان نیاز به پی ریزی برای ایجاد یک ساختار آموزشی معتبر همراه با ابزار آموزشی ایمن و مکفی برای تربیت دانشجویان علاقه مند در این زمینه دارد به عنوان مثال نیاز به هواپیماهای آموزشی ایمن و به ِروز و ساخت آشیانه های مناسب برای نگهداری و تعمیر هواپیماهای مورد استفاده است.
حدیدیان مقدم افزود: فضای مناسب برای انجام پروازهای عملیاتی با هواپیماهای آموزشی در زنجان وجود ندارد در حالیکه پتانسیل های بالقوه زیادی برای ایجاد این زمینه وجود دارد.
وی اظهار کرد: برای شروع دوره های آموزشی پرواز، دانشجو نیاز به گذراندن تست مدیکال و تکمیل پرونده دانشجویی خود با تایید سازمان هواپیمایی کشور داشته و پس از تایید، تحت نظر آموزشگاههای مستقر در فرودگاههای مرتبط دروس تئوری و عملی خود را می گذراند.
حدیدیان مقدم افزود: با توجه به دروس و ساعت پروازهای تعریف شده برای هر دوره، دانشجو می تواند Certificate مربوط به آن دوره را دریافت کند که به طور معمول حداقل ساعت پرواز برای اولین دوره یا PPL برای هواپیماهای فوق سبک ۴۰ ساعت پرواز و قبولی در دروس تئوری است.
وی تصریح کرد: در کل مراحل خلبانی شامل CPL , PPL , IR ATPL که هردوره ابزار و دروس آموزشی مربوط به خود را دارد.
این خلبان زن زنجان در پاسخ به این سووال که چه رابطه ای بین رشته مهندسی عمران، هواپیمایی و خلبانی وجود دارد گفت: به نظر من مهندسی که بتواند خوب سازه را درک کند خیلی خوب می تواند سازه هواپیما و روابط آیرو دینامیک را به خوبی درک کند و تجسم درستی از رفتار هواپیما داشته باشد.
حدیدیان مقدم افزود: در سطح جهان نیز معروف ترین طراحان هواپیما جزو افرادی هستند که مهندس سازه بوده و هم اکنون کارخانه های مشهور تولید و طراحی هواپیما همانند بوئینگ(Boieng) ولاکهید مارتین (Locheed martin)در طراحی قسمتهای مختلف هواپیماهای غیر نظامی و یا شکاری از ایده های مهندسی سازه استفاده می کنند.
وی اظهار کرد: به نظرم یکی از اهداف و برنامه های کسی که در زمینه های سازه و هوانوردی همزمان فعالیت می کند می تواند طراحی سازه های خاص و جدید و با ویژگی های مورد نیاز عصر امروز برای صنعت هوانوردی و ساخت و طراحی هواپیماهای سبک، مسافربری، ترابری، نظامی و با کاربرد شناسایی نظامی و یا علمی و… باشد.
حدیدیان مقدم، با بیان اینکه استعداد بالایی در خلبانان ایرانی وجود دارد ابراز امیدواری کرد زمینه های بهتر و مساعدتری برای پیشرفت آنان در موقعیت های مختلف صنعت هوانوردی ایجاد شود.
وی ادامه داد: برای آموزش CIVIL و غیر نظامی با هلی کوپتر که تقریبا در ایران بسیار محدود است هر ساعت حداقل ۲۰ میلیون ریال هزینه در بردارد که این میزان مبلغ برای تمام دانشجویان به راحتی قابل پرداخت نیست و حمایتی هم در این زمینه وجود ندارد.
حدیدیان مقدم با بیان اینکه فعالیت های این رشته زیر نظر سازمان هواپیمایی کشور است، افزود: وقتی که از زمین جدا می شوم می توانم در آسمان سکوت، آرامش و حس آزادی خاصی را تجربه کنم و رنگ آبی آسمان همراه با سادگی و خلوصش در اوج مرا احاطه می کند.
