به گزارش فرارو، صدرالدین شریعتی رییس دانشگاه علامه طباطبایی تهران در جدیدترین اقدام تخریبی خود در این دانشگاه در تعطیلات تابستان سال‌جاری بسیاری از اساتید را بازنشسته کرده است و در روزهای اخیر ۱۰۰ نفر از از دانشجویان دکتری، مدیران و کارکنان این دانشگاه را خارج از رویه‌های متعارف به عضویت هیئت علمی این دانشگاه درآورده است.
جعفر توفیقی وزیر علوم دولت اصلاحات بود. اکنون با حضور او در سرپرستی وزارت علوم انتظار فراوانی برای ایجاد تغییرات اساسی در مدیریت دانشگاه ها شکل گرفته است.
یکی از این انتظارات اقدام فوری در جهت بهبود وضعیت تنها دانشگاه تخصصی علوم انسانی است. دانشگاه علامه طباطبایی که در پایان دوره اصلاحات یکی از موفق ترین دانشگاه های کشور به حساب می آمد، اکنون بنا به گفته بسیاری از دانشجویان و اساتید این داشنگاه به یک “خرابه” تبدیل شده است.
این وضعیت حاصل هشت سال ریاست حجت الاسلام سیدصدرالدین شریعتی بر کلیدی‌ترین مرکز آموزش عالی کشور بوده است.
صدرالدین شریعتی اولین رییس دانشگاهی بود که مهر ماه سال ۱۳۸۴ و پس از پیروزی محمود احمدی نژاد در انتخابات ریاست جمهوری حکم خود را برای ریاست دانشگاه علامه طباطبایی از وزیر وقت علوم دریافت کرد.
شریعتی که در دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی علامه طباطبایی تدریس می کرد پس از از برگزاری مراسم تودیع جنجالی برای نجفقلی حبیبی بر کرسی او تکیه زد و این آغاز عصر تازه در دانشگاه علامه طباطبایی بود.
سیاست مشت آهنین
شریعتی در گام اول به پاکسازی مدیریتی پرداخت، در گام دوم به پاکسازی تشکل ها پرداخت، گام سوم پاکسازی دانشجویان بود. این ارمغان چهار سال اول شریعتی بود. او در فضای دانشگاه انقلاب ایجاد کرد حتی فضای محیطی دانشکده را هم تغییر داد. طرح تجمیع دانشگاه را با سرعت پیگیری نمود. از دلارهای نفتی حداکثر استفاده را کرد تا بتواند دانشگاه را در دهکده المپیک جمع کند و از مرکز به حاشیه ببرد.
در چهار سال اول ریاست شریعتی بر دانشگاه علامه با ایجاد تغییرات ساختاری و مدیریتی نظارت بر تشکل های دانشجویی افزایش یافت. با افزایش نظارت، برخورد با فعالان دانشجویی اوج گرفت. او قطعا رکورد دار صدور حکم تعلیق برای دانشجویان است. به گونه ای که برخی از این احکام تعلیق آنقدر سنگین بودند که باعث می شد سنوات دانشجو به پایان برسد و خود به خود آن دانشجو از دانشگاه اخراج شود.
شریعتی از چوب تعلیق برای تنبیه همه دانشجویان استفاده می کرد. او دانشجوبان بسیجی را هم این گونه ادب می کرد. به گونه ای که در یک مورد چند فعال بسیج دانشجویی با حکم تعلیق روبه رو شدند.
در چهار سال اول ریاست سید صدرالدین شریعتی با وجود آنکه فعالیت‌های دانشجویی به شدت کنترل می شد و برخورد با دانشجویان اوج گرفت اما او نیز همچون رییس دولت نهم از فرصت افزایش قیمت نفت استفاده برد، او نیز سعی داشت پول نفت را بر سر سفره دانشجویان بیاورد.
تاکتیک شریعتی این بود که تا آنجایی که امکان پذیر است “ارزاق دانشجویی” در اختیار دانشجویان قرار گیرد، وضعیت غذای دانشجویان بهبود پیدا کند و رفاه دانشجویان تقویت شود. او در نظر داشت با این حربه اعتراض های صنفی آن ها را کنترل کند و فعالیت های دانشجویی را هم با چوب سیاست و دفاع از نظام کنترل نماید.
صدرالدین شریعتی با افزایش حوزه اختیارات حراست و کمیته انضباطی و اتخاذ سیاست “مشت آهنین” توانست بخشی از دانشجویان را ساکت کند و دانشجویان پر سرو صدا را هم از دانشگاه تصفیه نماید.
برخورد با اساتید و دانشجویان بسیجی
او در گام بعدی به کنترل فضای محیطی دانشگاه پرداخت، کنترل رفت و آمدهایی دانشجویان در محیط دانشگاه و خوابگاه و پرو بال دادن به برخی تشکل های دانشجویی و ایجاد تشکل های موازی سعی کرد فضای عمومی و محیطی دانشگاه را مطابق برنامه خود تغییر دهد. تغییرات شریعتی در این حوزه آنقدر زیاد و دامنه دار بود که حتی به قطع درختان و کوتاه کردن شمشاد های حیاط برخی دانشکده های دانشگاه علامه هم رسید. این اقدامات در راستای رصد و کنترل تمام فعالیت های دانشجویان بود.
فضایی را که رییس دانشگاه علامه طباطبایی به وجود آورده بود باعث اعتراض بسیج دانشجویی دانشگاه هم شد به گونه ای که در سال ۸۸ این تشکل با انتشار نامه ای خطاب به احمدی نژاد رییس جمهور وقت اعتراض شدید خود را به مدیریت دانشگاه اعلام کرد.
در بخشی از این بیانیه آمده بود: «به اطلاع شما –ودیگران- رسانده‌ایم که معیار ما برای قضاوت، نه ظاهرِ موجّه و اسلامی است، نه صرفاً تقدّس لباس افراد، -هرچند مقدس‌ترین لباس‌ها باشد- نه ظاهرِ سیادت، و نه حتی صِرف ارتباطات گسترده با افراد موجّه و برجسته؛ که سنجش باید به ملاک اسلام عزیز باشد و معیارهای اصیل، در رفتار و عملکرد. و به همین سبب راه دشوارِ انتقاد به عملکرد ریاست دانشگاه، که همه ویژگی‌های بالا را داشت، پیمودیم؛ و البته ایشان از همه آنچه در اختیار داشت –از تقدّس لباس و ظاهر موجّه گرفته تا احترام سادات در جامعه و ارتباطات گستردۀ با دست‌اندرکاران نهادهای مختلف- علیه جریانِ منتقدِ مبتنی بر آرمان‌های انقلاب و اسلام و رهنمودهای رهبر عزیز انقلاب، استفاده کرد؛ که البته باید گفت سوءاستفاده کرد.»
در اواخر دوره دولت نهم شریعتی برخورد با اساتید دانشگاه را کلید زد. این اقدام در راستای اسلامی کردن دانشگاه بود. او بسیاری از اساتید برجسته دانشگاه علامه را بازنشسته کرد و به جای آن ها فارغ التحصیلان جوان دوره دکترا را که از فیلتر او گذشته بودند جایگزین اساتید با تجربه نمود.
شریعتی پس از انتخابات ۸۸ به این روند خود ادامه دارد و در اولین اقدام گروه توسعه دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه را منحل کرد. وی در واکنش به خبر انحلال گروه توسعه گفت: “تمام اعضای این گروه در یک جریان خاص سیاسی حرکت می کردند و آنجا را به یک پایگاه سیاسی تبدیل کرده بودند و حتی برای عدم برگزاری امتحانات اطلاعیه صادر کردند که جلوی این کار گرفته شد و حالا این افراد احساس می کنند کار نادرستی انجام داده اند و اعلام می کنند که گروه منحل شده است.”
این در حالی است که در همان زمان یکی از استادان عضو گروه توسعه این دانشکده گفت: “همه استادان این دانشکده تلاش کرده اند که دانشجویان در جلسه امتحانات حاضر شوند و بارها روی این موضوع تأکید داشتند، ولی رئیس دانشگاه با اعمال شیوه های تحریک آمیز، جو دانشگاه را متشنج می کرد که استادان دانشگاه سعی کردند فضا را آرام کنند و امتحانات برگزار شد.”
شریعتی در کنار منحل کردن گروه توسعه ۱۲ استاد دانشکده اقتصاد را هم بازنشسته کرد که در میان آن ها نام محمد ستاری فر رییس سازمان مدیریت و برنامه ریزی دولت اصلاحات نیز دیده می شد.
شریعتی تصفیه اساتید را در دانشکده های دیگر نیز ادامه داد به گونه ای که محمد شریف از دانشکده حقوق، پرویز پیران از دانشکده علوم اجتماعی، مرتضی مردیها از دانشکده ادبیات و … را اخراج کرد و بسیاری را ممنوع التدریس و یا بازنشته نمود.
اما جالب ترین اتفاق اخراج مهدی طیب استاد گروه معارف دانشکده ادبیات بود که با اعتراض مجلس هشتم نیز روبه رو گردید. اخراج مهدی طیب یکی از عجیب ترین اقدامات شریعتی است که هنوز ابعاد و دلایل آن روشن نیست. طیب از جمله اساتید مخالف ریاست نجفقلی حبیبی بود که در روز تودیع حبیبی به شدت از او انتقاد کرد.
تصفیه اساتید رویکردی دامنه دار بود که در سیاست “مشت آهنین” رییس دانشگاه علامه جایگاه ویژه ای داشت. وی در ادامه روند عملکردی خود در دانشگاه راهکارهای تازه ای را در نظر گرفت افزایش دخالت در امور دانشجویان و کنترل آن‌ها تا جایی پیش رفت که به نصب دوربین در خوابگاه‌های دانشجویی رسید. این اقدام شگفت انگیز در تمام دانشگاه های کشور بی سابقه بود.
تفکیک جنسیتی
گام بعدی با رویکرد اسلامی سازی دانشگاه‌ها آغاز شد. موضوع تفکیک جنسیتی دانشگاه ها برای اولین بار در علامه طباطبایی مطرح شد و به اجرا رسید. در ابتدا کلاس های دختران و پسران تفکیک شد.
صدرالدین شریعتی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی، در شهریور سال ۹۱گفت در ۳۲۲۰ کلاس درس این دانشگاه جداسازی جنسیتی صورت گرفته است. شریعتی تاکید کرد که در این دانشگاه، کلاس‌های همه رشته ها جداسازی شده‌اند مگر در مواردی که این تفکیک باعث می شده تا ظرفیت برخی از کلاس ها به “دو تا سه نفر” برسد.
تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه طباطبایی تا جایی پیش رفته است که رییس دانشگاه از راه اندازی “پردیس دختران” خبر داد. شریعتی گفت که هدف از این کار این است که “می خواهیم به دانشجویان دختر حرمت بیشتری دهیم و حتی استادان خانم را هم در پردیس دختران جذب می کنیم.”
حذف رشته های تحصیلی
تفکیک جنسیتی در دانشگاه علامه یکی از گام‌های شریعتی در راستای اسلامی کردن دانشگاه بود گام بعدی حذف برخی رشته های تحصیلی بود که در سال ۹۰ برای اولین بار صورت پذیرفت.
در کنکور سال ۹۰ سیزده کد رشته از رشته های دانشگاه علامه طباطبایی حذف شد که با اعتراض روبه رو شد. اعتراض ها باعث شد که دانشگاه علامه طباطبایی موفق نشود پروژه خود را پی بگیرد و سازمان سنجش برخی کد رشته ها را به دفترچه انتخاب رشته باز گرداند.
این اقدامات بخش هایی از عملکرد رییس دانشگاه علامه طباطبایی در هشت سال گذشته بوده است. دانشجویان و اساتید این دانشگاه و کسانی که به طور مستقیم تجربه حضور در آکادمی علوم انسانی کشور را در هشت سال گذشته داشته اند حرف های فراوانی برای گفتن دارند. حرف هایی که سال هاست در سینه آن ها سنگینی می کند و بسیاری از آن ها تا کنون رسانه ای نشده است.
با گذشت هشت سال از ریاست صدر الدین شریعتی و پس از پایان کار محمود احمدی نژاد و تشکیل دولت تدبیر و امید، دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی و اساتید این دانشگاه منتظر ایجاد تغییرات اساسی در تنها دانشگاه علوم انسانی کشورند. تغییراتی که قاعدتا اولین گام آن در حوزه مدیریت دانشگاه است. باید دید که این تغییرات چه زمانی رخ می دهد. شاید صدرالدین شریعتی اولین رییس دانشگاهی باشد که صندلی خود را واگذار می کند.
