رضا غیاثی از جمله اولین کارشناس‌هایی بود که اعلام کرد محسن قهرمانی در بازی با سپاهان اشتباه کرده است.
از رییس سابق کمیته داوران که سال‌ها با داورانی از جمله محسن قهرمانی سر و کار داشته، در مورد سابقه این داور مشهدی سوال کردیم که او به گذشته قهرمانی مهر تایید می‌زند اما معتقد است تا پرونده به نتیجه نرسیده، نمی‌شود در مورد این اتفاق اظهارنظر درستی داشت.
* شایعات و گزارش‌های نگران‌کننده‌ای در مورد وجود فساد و رشوه‌گیری در جامعه داوری مطرح است. اگر ادعاهایی که از سوی برخی افراد مطرح می‌شود، درست باشد یعنی بیشتر داوران ما درگیر چنین مسایلی هستند. به نظر شما جامعه داوری ما تا این اندازه فاسد شده است؟
– من هنوز به حرف دکتر سیار پایبندم و آن را قبول دارم که می‌گفت جامعه داوری ما یک سبد پر از سیب سالم و خوشبو است که دو، سه تا سیب گندیده و فاسد و کرمو هم در آن وجود دارد. من همچنان به این موضوع ایمان دارم. بیشتر داوران ما سالم و پاک هستند اما میان آنها چند تایی که بسیار هم کم هستند، مشکل دارند که باید آنها را از میان داوران سالم جدا کرد و دور انداخت.
* در زمان شما هم از این مشکلات وجود داشت؟
– در زمان ریاست من هم گزارش‌هایی رسید که ما بررسی کردیم و برخوردهای لازم را انجام دادیم.
* پس شما هم قبول دارید که در جامعه داوری ما مشکلاتی وجود دارد؟
– مشکل جای دیگری است. مشکل این است که خیلی از دلال‌ها در همه جای فوتبال ما از مدیر و ناظر، مدرس، داور تا خبرنگار و گزارشگر نفوذ کردند. دلال‌ها یا آدم‌های آنها خودشان را به عنوان داور یا نماینده او جا می‌زنند و از مدیران پول می‌گیرند. در حالی که داور بنده خدا روح‌اش هم از این موضوع خبر ندارد! مشکل دیگر این است که بیشتر مدیران ما فوتبالی نیستند و شناخت و اطلاعات چندانی هم از فوتبال و اشخاص ندارند. فوتبال ما فوتبال نتیجه‌گراست و عمر یک مدیر یا مربی و بقای او روی میز یا نیمکت به یک برد و یک باخت بستگی دارد. فلان مدیر که تا دیروز کارمند معمولی اداره بوده و حقوق‌اش ماهانه به یک میلیون تومان هم نمی‌رسیده، حالا شده مدیرعامل فلان باشگاه و ماهانه ۱۵- ۱۰ میلیون تومان هم حقوق می‌گیرد. این مدیر برای آنکه ببرد و بماند، حاضر است دست به هر کاری بزند. امثال این مدیران هستند که داوران را به راه کج می‌کشند و خراب می‌کنند. این مدیران هستند که به دلال‌ها میدان و اجازه ورود به فوتبال را می‌دهند. مدیران ناکارآمد که از ناکجاآباد آمدند، دلال‌پرور هستند و جامعه فوتبال ازجمله داوران را به فساد می‌کشند و خراب می‌کنند تا ۲ بازی را ببرند و حقوق چند میلیونی ماهانه و دیگر پول‌های بادآورده را به جیب بزنند. همین مدیران به شهرت هم می‌رسند و در برنامه نود عادل فردوسی‌پور برای‌شان میکروفن باز می‌کند، فلان روزنامه عکس و پوسترش را چاپ می‌کند و مصاحبه یک صفحه‌ای از او کار می‌کند و حرف‌اش را تیتر یک می‌کند. مشکلات فوتبال ما از این مدیران شروع می‌شود و سرچشمه می‌گیرد و به جاهای دیگر ازجمله داوران می‌رسد. بیشتر مدیران که به آنها پیشنهاداتی می‌شود هم از اعلام آن به مسئولان خودداری می‌کنند. حالا یا می‌ترسند یا خودشان هم در گذشته به نوعی پای‌شان در این ماجراها گیر است یا به هر دلیل دیگری سکوت می‌کنند و این موضوع حاشیه امنیت دلال‌ها و افراد فاسد را بیشتر می‌کند.
* در سال‌هایی که به عنوان رییس کمیته داوران یا سمت‌های دیگر فعال بودید، هیچ‌وقت گزارش یا شکایتی علیه محسن قهرمانی به‌دست شما رسید؟
– خدا را شاهد می‌گیرم تا زمانی که من در کمیته داوران بودم، هیچ گزارش منفی و شکایتی از محسن قهرمانی دست ما نیامد.
* شایعه یا حرف و حدیثی هم پشت‌سر قهرمانی مطرح نبود؟
– فرقی ندارد، وقتی می‌گویم هیچ نکته منفی نبود، منظورم این است که هیچ گزارشی در مورد تخلف او به گوش ما نرسید و کسی شکایتی هم نداشت اما خود قهرمانی چند بار گزارش‌هایی به ما داد که حسابی تعجب کردیم و شگفت‌زده شدیم!
* چه گزارش‌هایی؟
– برای مثال یک بار آمد و گفت یکی از روسای کمیته داوران از او خواسته در بازی ملوان و استقلال هر طور شده باید استقلال بازی را ببرد! اما هیچ‌وقت گزارش منفی در مورد خود قهرمانی نشنیدم و هیچ مدیر و باشگاهی از او شکایتی نداشت.
* علی دایی مدعی است امکان ندارد قهرمانی صحنه خطا را ندیده باشد و اشتباه او سهوی باشد!
– بنده و نصیرزاده و رودنیل اولین کسانی بودیم که بین دو نیمه بازی با یک خبرگزاری مصاحبه کردیم و گفتیم قهرمانی روی این صحنه اشتباه کرد. اصطلاح فن کمر که حالا همه به کار می‌برند را هم من برای این صحنه به کار بردم. در اینکه قهرمانی اشتباه کرد، تردیدی وجود ندارد اما اینکه صحنه را دید یا ندید، من نمی‌دانم و نمی‌توانم در این مورد اظهارنظری کنم.
* دایی مدعی است به لحاظ عقلی و منطقی امکان ندارد قهرمانی آن صحنه را ندیده باشد؟
– یک شعر قدیمی و معروف است که می‌گوید «هرگز حدیث حاضر و غایب شنیده‌ای، من در میان جمع‌ام و دلم جای دیگری است» شاید قهرمانی هم در آن لحظه حواسش جای دیگری بود. من نمی‌توانم در این مورد نظر قطعی بدهم. آقای دایی برای خودش دلایل و مدارکی دارد که این دلایل و مدارک برایش ذهنیت ایجاد می‌کند اما من و شما که مدرکی نداریم، نمی‌توانیم ذهنیتی هم داشته باشیم.
* ادعاهای آقای بادیه مالک باشگاه نفتون را شنیدید. این اتفاقات در زمان شما که نبود؟
– نه، برای زمانی است که حسین عسگری همه‌کاره کمیته داوران بود اما ادعای او درست نیست. داورانی که او در این گزارش اسم آنها را آورد، از این آقا شکایت کردند و آقای بادیه محکوم هم شدند. داوران از این آقا شکایت کردند اما او جرات نکرد به جلسه برود. این آقا یا نماینده‌اش به این داوران پیشنهاد رشوه داده بود که آنها زیر بار نرفتند. یکی از داوران که از جامعه داوری دور شده واسطه این آقا بود. آقای بادیه از این فرصت استفاده کرده و نبش قبر کردند در حالی که در این ماجرا خودش محکوم شد.
* علی دایی یا نماینده‌اش در مورد محسن قهرمانی و برای مدرک جمع‌کردن علیه او سراغ شما هم آمدند؟
– نه علی دایی و نه هیچ‌کس از طرف او با من تماس نگرفت و سوالی نپرسید. من با علی دایی هم ارتباطی ندارم.
* فکر می‌کنید این پرونده به کجا برسد؟
– اگر مدارکی که علی دایی ادعا می‌کند دارد و موثق است واقعی باشد، این پرونده به سرانجام می‌رسد و لطف بزرگی در حق فوتبال کرده است اما اگر نتواند ثابت کند باید با او برخورد شود چون نمی‌شود بی‌دلیل به کسی اتهام رشوه گرفتن و فساد و دزدی زد و باید این اتهام‌ها را ثابت کرد. دایی با قاطعیت می‌گوید مدرک دارد و لابد مدارکی هم دارد وگرنه سرش درد نمی‌کند که برای خودش دردسر الکی درست کند. به خواست خدا این پرونده به سرانجام می‌رسد و حق به حقدار خواهد رسید.
