اما امروز در کوچه پس کوچه های شهر تهران، دیگر شمال و جنوب هم ندارد، پا در یک مغازه کوچک لباس فروشی هم که بگذارید قبل از آنکه لباسی را که انتخاب کرده اید با خود به اتاق پرو ببرید فروشنده پیشنهاد می کند، ژورنال مغازه را ورقی بزنید، ژورنال هایی که زیرزمینی بودنشان از نداشتن حتی یک خط توضیح درباره لباسها کاملاً خودنمایی می کند. ژورنال هایی که بیشتر شبیه آلبوم عکسهای یک آتلیه است دخترانی بی حجاب که لباس ها را به تن کرده اند و در حرکاتی ناشیانه، بی آنکه ژستشان ربطی به به نوع لباسی که پوشیده اند داشته باشد با آرایشهای تند و غلیظ، فراتر از آنکه تلاش کنند، لباس به چشم بیاید صورت و فرم موهایشان را به رخ مشتری می کشند.
علی رغم آنکه فروشنده های شمال شهر، منکر این می شوند که مانکن های ژورنالهایشان ایرانی هستند و اصرار دارند که آنها را ترکیه ای جا بزنند، یکی از فروشنده های مغازه ای در حوالی بازار سنتی تهران به صراحت می گوید: خودم یک تولید کننده هستم و برای اینکه لباسهای تولیدی ام بیشتر دیده شود از خواهرم خواسته ام که “فشن” شود در یک آتلیه، لباسها را می پوشد و عکسهایش را خود آتلیه به شکل یک مجله درمی آورد. به هر مغازه ای که تولیداتمان را بفروشیم یک نسخه از این مجله عکس را هم می دهیم.
این تولیدکننده لباسهای زنانه درباره اینکه آیا از اینکه آقایان هم مجله عکس های خواهرش را می بینند احساس بدی ندارد؟ می گوید: خیلی ها اصلاً نمی دانند که خواهرم هست ضمناً فقط سرش حجاب ندارد بدنش که لباس دارد! فقط که خواهر من نیست خیلی از دخترها هستند که پول می گیرند و این طوری، مدل می شوند. درباره اینکه آیا تا به حال، دستگاهی در خصوص انتشار این عکسها و مجلات به او تذکر داده است یا نه؟ تصریح می کند: تا الآن که کسی چیزی نگفته مگر اینکه شما برای ما درد سر درست کنید!
البته عکس های این به ظاهر مانکنهای نیمه عریان، تنها محدود به قالب ژورنالهای کاغذی نمی شود بلکه در بعضی از مغازه های لباس فروشی زنانه، در رایانه مغازه هم این عکس ها قابل دیدن است.
