نیمکتنشینی محسن بنگر در جریان بازی استقلال خوزستان و پرسپولیس به ظاهر یک تصمیم اجباری بود. ابتدا گفته شد بنگر آسیب دیده بود و برانکو به همین دلیل او را روی نیمکت نشاند.
اما وقتی این مدافع مصاحبه کرد و گفت به هیچوجه مصدوم نبوده، برانکو اعلام کرد نیمکتنشینی بنگر “فنی” بود تا مشخص شود بیرون نشستن مدافع باتجربه پرسپولیس در بازی اهواز اصلاً اجباری نبوده و احتمالاً همان تکاشتباه منجر به گل در بازی با پدیده، کار دست محسن داده است.
تا اینجای کار همه چیز عادی است. مدافعی باتجربه پرسپولیس ناخواسته دچار اشتباه شده و علیرغم محبوبیتش نزد هواداران پرسپولیس مورد حمله شدید آنها نیز قرار گرفته و سرمربی هم او را از ترکیب خارج کرده است.
بنگر هم در تمرینات حاضر میشود تا دوباره به ترکیب برگردد. با توجه به این نکته که پرسپولیس بدون بنگر هم دو گل از استقلال خوزستان خورد، حالا همه منتظر بازگشت محسن به چیدمان خط دفاعی تیم هستند اما انگار برانکو این بار هم نمیخواهد از بنگر استفاده کند.
این مسئله هم چندان غیرعادی نیست و یک سرمربی حق دارد مهرههای خود را براساس سلیقهاش انتخاب کند اما آنچه مسئلهساز شده و شرایط را غیرعادی کرده، حرفهایی است که از اطراف برانکو به گوش بنگر میرسد و اعصاب او را به هم میریزد.
برابر با شنیدههای ما، به گوش بنگر رساندهاند برانکو از اول هم او را نمیخواست و وقتی باشگاه اصرار کرد برانکو، سیدجلال را جذب کند، ایوانکوویچ به مدیران پرسپولیس گفته من قصد ندارم از بنگر در ترکیب اصلی استفاده کنم و اگر سیدجلال هم بیاید، باید روی نیمکت بنشیند.
انگار به گوش بنگر رسیده برانکو از مصاحبههای او طی روزهای پایانی فصل قبل که پشت هم تأکید میکرد مشکل باشگاه پرسپولیس فراتر از آن است که با تغییر سرمربی حل شود و حل مسائل مدیریتی مهمتر از تغییر سرمربی است، دلخور شده و نتیجه این دلخوری، نیمکتنشینی طولانی بنگر است. خصوصا اینکه او در همان مقطع به شدت از جذب سید جلال هم حمایت می کرد.
این حرفها به شدت بنگر را عصبی کرده و مدافع باتجربه پرسپولیس آماده انفجار است. فعلاً حساسیت بازی با سپاهان، بنگر را به سکوت واداشته اما این انبار باروت برای منفجر شدن فقط یک شعله میخواهد.