هادی محمدی؛ مقامات آمریکایی بنا به فرهنگ حاکم و غرور و نخوت غیر انسانی، فقط اندک مجموعه حاکم بر مؤلفه‌های قدرت در آمریکا را به حساب می‌آورند و همواره با تعابیری زشت نسبت به دیگران سخن می‌گویند و اهانت و تحقیر دیگران را حق مسلم استکباری خود قلمداد می‌کنند. این روحیه خود بزرگ‌بینی در همین مرز متوقف نمی‌شود، بلکه به راحتی و بر خلاف همه موازین و حتی بدون رعایت ظاهرسازی‌های رایج که خود را شیک جلوه می‌دهند، برای بود و نبود دیگر ملل و نظام‌های سیاسی آنها و حتی ضرورت کشتن دیگران سخن می‌گویند.
یکی از این نمونه‌ها را معاون پیشین سازمان جاسوسی آمریکا که در کارنامه خود انواع جنایات و جرائم ضد بشری را ثبت کرده، چند روز قبل در اظهارات خود کلکسیون مواضع وحشیانه نسبت به ایران را کامل کرد. وی می‌گوید در سوریه، باید تلفات نیروهای ایرانی را به شکل مخفیانه افزایش دهیم. مایک موول می‌گوید، “قرار نیست پنتاگون بیاید بگوید که این کار را ما کردیم ولی باید مطمئن شد که ایران از این مسئله مطلع شده‌اند”!
تقریبا همه مقامات آمریکایی از همین روحیه جنایتکارانه و حق به جانب بهره‌مند هستند ولی آنچه خوبست بخوبی درک کنند، اینست که کسانی که در کاخ شیشه‌ای نشسته‌اند بنا بر سنگ‌پرانی کنند. بگذارید راحت‌تر سخن بگوییم. اگر ایران بخواهد با دست کوتاه خود هم به آمریکا سیلی بزند، می‌داند صدای سیلی‌هایی که به صورت شما خواهد خورد یک سمفونی کامل را اجرا می‌کند.
روانشناسی آمریکا و برخی از غربی‌ها این است که باید مفاهیم ماده را با اهرم‌های قدرتی به آنها تفهیم کرد و تا سیلی نخورند، مبانی ساده را درک نمی‌کنند. این مقام آمریکایی یکبار باید مرور کند که آنچه در طی ۶۰ سال در یک بنای ضد بشری در فلسطین و با نام رژیم جعلی اسرائیل ساختند، چگونه به موجودی تبدیل شده که بر خلاف رجزهای تاریخی و عربده‌های مستانه در مقابل مردم بی‌دفاع فلسطین و یا ارتش‌های عربی امروز امیدوار است که حزب‌الله آن را مورد حمله قرار ندهد و آشکارا از اینکه توان بازدارنده خود را از دست داده است، زبان اعتراف گشوده است. امروز نخبگان آمریکایی و بررسی‌‌های استراتژیک در موسسات آمریکایی هم اعتراف می‌کنند که آمریکا دیگر آن قدرتی که جهان را اداره می‌کرد، نیست و باید درک کند به جای کشتن مخفیانه سربازان ایرانی در سوریه، از هزاران سرباز آمریکایی که در محیط و شعاع محدود و غیر محدود مرزهای ایران در پایگاه‌های اشغالی نفس می‌کشند، محافظت نماید و دست به کاری نزند که ایران برای “بر سر عقل آوردن مقامات آمریکایی” ناچار به نواختن سیلی باشد و این مقامات می‌دانند که حتی تحمل سیلی دوستان منطقه‌ای ایران را ندادند، چه رسد به واکنش و عکس‌العمل ایران در مقابل اقدام جسورانه آمریکا.
همین قدر باید بدانند که مقامات امنیتی ایران و روسیه در حال بررسی این موضوع هستند که ناوهای آمریکایی، اقدام به شلیک موشک در درگیری‌های غرب حلب و بر علیه نیروهای ایرانی داشته‌اند یا خیر؟!
این بررسی زمان زیادی نیاز ندارد و بنا به ارزیابی، برای تفهیم به مقامات سیا و پنتاگون و کاخ سفید تصمیم‌گیری خواهد شد.
