به گزارش افق نیوز، این استاد علوم سیاسی تصریح کرد: زمانی که مسئله هستهای مطرح شد و بتدریج به صورت یک بحران درآمد در دولت اصلاحات تلاش مسئولان این بود که نگذارند این مسئله به صورت بحرانی برای کشور درآید که در این راستا سیاست کج دارمنشی در پیش گرفته شد و نگذاشتند که هستهای به عنوان یک بحران بین‌المللی برای ایران دربیاید. اما این سیاست در سال ۸۴ که دولت آقای احمدی‌نژاد بر سر کار آمد و اصولگرایان همه ارکان قدرت در کشور را به دست گرفتند. این سیاست کج‌دار کنار گذاشته شد و احمدی‌نژاد اعلام کرد که سیاست ما در خصوص موضوع هستهای تغییر می‌کند و حتی سیاست قبلی را خائنانه اعلام کرد و اعلام کرد ما با تمام قوا هستهای کشور را پیش خواهیم برد و عملا این کار را کردند.
استاد دانشگاه تهران خاطرنشان کرد: نتیجه آن، این شد که پرونده ایران در شورای امنیت در نیویورک مطرح و تحریم‌ها و قطعنامه‌ها علیه ایران صادر شد و وضعیتی که در سال‌های پایانی دوره دوم دولت احمدی‌نژاد به آن دچار شد پیش آمد. رویکرد دولت احمدی‌نژاد این بود که چون هستهای دستاوردهای زیادی برای کشور خواهد داشت از این رو باعث ارتقاء جایگاه ایران در دنیا خواهد شد، بنابراین آمریکایی‌ها و غربی‌ها که دشمن ایران بوده‌اند، نمی‌گذارند که هستهای در خدمت جمهوری اسلامی قرار گیرد. رویکرد احمدی‌نژاد این بود که ما باید مقاومت کنیم و آنچه در توان داریم به کار گیریم که برنامه هستهای کشور جلو برود.
زیباکلام افزود: چون هیچ نظر دیگری به جز نظر دولت در مورد هستهای اجازه نداشت که در کشور مطرح شود، نه مطبوعات و نه صدا و سیما چیزی نمی‌توانستند درباره هستهای بیان کنند مگر نظر رسمی دولتی. بنابراین مردم به اعتبار آنچه که دولت می‌گفت تصورشان این بود که هستهای باعث می‌شود ما در علم، صنعت و تکنولوژی یک شبه ره صد ساله رویم و باعث ارتقاء جایگاه ژئوپولتیک ایران در دنیا می‌شود و این بهایی دارد که تحریم‌ها است و این وضعیت تا پایان دوره احمدی‌نژاد ادامه داشت.
استاد دانشگاه تهران با بیان این‌که دولت روحانی این سیاست را کنار گذاشت و مذاکرات را با غربی‌ها و آمریکا بر سر مسئله هستهای کشور آغاز کرد، اظهار کرد: به تدریج که آثار و علائم پیشرفت در جریان مذاکرات ظاهر شد، اصولگرایان تندرو گرد هم آمدند و در سال ۹۲ در سفارت سابق آمریکا در تهران جمع شدند و نام خودشان را دلواپسان مذاکرات هستهای گذاشتند و انتقاد از مذاکرات و رویکرد و سیاست دولت آقای روحانی در این زمینه را شروع کردند و بیان می‌کردند که این سیاست‌ها باعث می‌شود فعالیت‌های هستهای کشور کندتر شود.
وی افزود: برای اولین بار بود که در خصوص هستهای جدا از نظر رسمی دولتی عده‌ای هم نظراتشان مطرح شد و به انتقاد و مخالفت از سیاست رسمی هستهای دولت آقای روحانی می‌پرداختند. چیزی که دلواپسان و اصولگرایان تندرو متوجه نبودند این بود که اگر قرار است برنامه هستهای کشور نقد شود، چرا فقط تنها سیاست هستهای روحانی نقد شود، بلکه ابعاد سیاست دولت احمدی‌نژاد نیز باید نقد شود که اینجا برای اولین بار سیاست‌های هستهای احمدی‌نژاد مورد نقد قرار گرفت که دستاورد آن چه بوده است.
زیباکلام با اشاره به چرایی این‌که غربی‌ها نمی‌خواهند کشور ما پیشرفت کند، بیان کرد: ریشه مناقشه اینجا بود نه این‌که هستهای باعث می‌شود ما پیشرفت کنیم و غربی‌ها این را نمی‌خواهند وگرنه کره شمالی با این پیشرفت هستهای باید دنیا را می‌گرفت.
این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: امروز که در فروردین ۹۶ هستیم می‌توان نگاه کرد که دستاوردهای هستهای چه تحول بنیادی در اقتصاد کشور ایجاد کرده است و چه ارتقایی در سطح بین‌المللی برای کشور داشته است، از این رو مشخص شد خیلی از چیزهایی که در زمینه هستهای گفته می‌شده شعارهایی برای تبلیغات سیاسی بوده تا این‌که در عالم واقعیت وجود می‌داشتند.
زیباکلام عنوان کرد: در کشور ۲۰ هزار سانتریفیوژ با هزینه بسیار زیاد ساخته بودیم اما مواد اولیه برای تبدیل به اورانیوم ۳ درصد وجود نداشت، کیک زرد که ماده اولیه سانتریفیوژ بود به اتمام رسیده بود. این‌ها نتیجه این بود که سیاست هستهای فقط در اختیار دولت بود و متاسفانه هیچ نظر دومی از سوی دیگران در زمینه هستهای ابراز نمی‌شد.
زیباکلام هم‌چنین بیان کرد: برخی مشکلات ما لزوما ناشی از تحریم‌ها نیست بلکه به واسطه قوانین بین‌المللی در رابطه با مسئله بانکداری است که دربرگیرنده خیلی چیزهاست. اولین و مهم‌ترین آن این است که چقدر امنیت سرمایه‌گذاری در ایران وجود دارد. اگر مشکلاتی درباره تجارت بین‌المللی وجود دارد قابل بحث است که ریشه این مشکلات چه میزان به مسائل هستهای و چه میزان به ساختار اقتصادی کشور که اقتصادی فاسد و ناکارآمد دولتی است، مربوط است.
