پرسپولیس ما ۲ بر صفر این پرسپولیس را می‌برد/ الان بازی می‌کردم، پنج میلیارد می‌گرفتم

 
از زوجی که با علی دایی تشکیل دادید بگویید؟
علی دایی آن موقع از بانک تجارت به پرسپولیس آمد. او در بانک تجارت خوب گل می‌زد و اگر اشتباه نکنم آقای گل شده بود. من هم کاپیتان پرسپولیس بودم. چند بازی از او را در باشگاه‌های تهران دیده بودم. مرحوم ناصر حجازی به خوبی از او بازی می‌گرفت و باید بگویم خوب فوتبال او را می‌شناخت برای همین علی خوب حرکت می‌کرد و خوب هم گل می‌زد وقتی که امیر عابدینی با من در مورد او صحبت کرد، استقبال کردم چرا که دوست داشتم به پرسپولیس بیاید. البته باید این را اضافه کنم چون بزرگ‌تر تیم بودم برای همین عابدینی با من مشورت کرد. از اینها که بگذریم علی به پرسپولیس آمد و با هم خوب هماهنگ و جفت شدیم. علی خوب سر می‌زد و من هم روی توپ‌های زمینی گلزنی می‌کردم. فکر می‌کنم من و علی بهترین زوج تاریخ فوتبال پرسپولیس را تشکیل دادیم چرا که از ۵۳ گلی که آن سال در ۲۲ تا ۲۴ بازی به ثمر رسید، ۳۵ عدد آن را من و علی زدیم یعنی نزدیک به ۷۰ درصد گل‌های پرسپولیس!

شما قبل از دایی با ناصر محمدخانی، کرمانی مقدم هم زوج خط حمله پرسپولیس را تشکیل می‌دادید؛ یعنی زوج شما با دایی بهتر از آنها بود؟
ببینید ناصر و مرتضی لب خط بازی می‌کردند. ناصر حتی بعضی مواقع عقب می‌آمد توپ می‌گرفت و با حرکت انفرادی تا هجده‌قدم پیش می‌آمد ولی من و علی در سیستم ۲-۴-۴ کنار هم بازی می‌کردیم برای همین من و علی یک زوج خوب تشکیل دادیم.

فکر می‌کردید این قدر زود با هم جفت شوید و یک زوج موفق بسازید؟
اولش فکر نمی‌کردم اینقدر با هم زود جفت شویم ولی خدا را شکر خیلی زودتر از تصور خودمان و نیز دیگران یک زوج موفق تشکیل دادیم و بهترین گل‌ها را برای پرسپولیس به ثمر رساندیم.

هیچ‌گاه پیش نیامد که به هم پاس ندهید که بخواهید برای آقای گلی از هم پیشی بگیرید؟
هیچ‌وقت چنین چیزی پیش نیامد. ما هر دو اردبیلی هستیم. از طرف دیگر با هم خیلی دوست بودیم. بعضی مواقع پیش می‌آمد که من خودم می‌توانستم گل بزنم اما علی را صاحب توپ می‌کردم تا او گل بزند.

اما مهاجمان خیلی خودخواه هستند یا بهتر بگویم دوست دارند که خودشان گل بزنند تا در چشم باشند؟
بله، من هم خودخواه بودم. جالب است برای شما بگویم چند وقت پیش با تیم پیشکسوتان رفته بودیم بازی دوستانه، بعد از اینکه یک گل زدم، یک پاس گل هم به محسن عاشوری دادم تا او هم گل بزند. آن وقت بعد از گل گفت فرشاد این سومین پاسی بود که در کل زمانی که با هم بازی کردیم به من دادی!

پس شما هم خودخواه بودی؟
بله، من هم خودخواه بودم و دوست داشتم خودم کار را تمام کنم اما در کنار علی که بازی می‌کردم هر کدام که موقعیت بهتر داشتیم او ضربه آخر را می‌زد.

علی دایی نسبت به آن موقع چقدر فرق کرده؟
فکر نمی‌کنم تغییری کرده باشد. البته به غیر از سفید شدن موهایش و اینکه چاق شده ولی به لحاظ اخلاقی فرقی نکرده. الان ما خیلی کم رابطه داریم اما آن موقع خیلی با هم رابطه داشتیم. یادم می‌آید من یک اتومبیل لنسر داشتم علی گفت این را به من بفروش و من هم زیر قیمت به او دادم البته به او گفتم هر چقدر دوست داری پول بده که او همین کار را کرد. باور کنید آن موقع بیشتر از بازی، رفاقت‌ها ارزش داشت.

اما خیلی مغرور است؟
دایی از ابتدا هم شخصیت خاص خودش را داشت. علی از اول هم زیر بار حرف زور نمی‌رفت. هنوز هم همان آدم است. او از ابتدا به من احترام می‌گذاشت که من هم متقابلا به او احترام می‌گذاشتم. الان هم همین‌طور است هر وقت همدیگر را می‌بینیم جز احترام چیز دیگری بین ما نیست.

دایی شده از شما مشورت بگیرد؟
تاکنون مشورت نگرفته است. خصوصاً در خصوص مسایل فوتبال البته باید بگویم ما اگر کاری با هم داشته باشیم یا اینکه جایی همدیگر را ببینیم وگرنه در غیر این صورت رابطه‌ای بین ما نیست.

آیا فرشاد پیوس هم مثل مهدی طارمی زیاد موقعیت خراب می‌کرد آن موقع عکس‌العمل مردم چه بود؟
بله، برای من هم پیش آمده بود. بالاخره شما همیشه رو فرم نیستید اما اگر در یک بازی یک گل می‌زدم و چند گل خراب می‌کردم یا نمی‌زدم هفته بعد جبران می‌کردم و به نوعی گلزنی‌هایم تداوم داشت. مردم هم در واکنش به خراب‌ کردن موقعیت‌ها می‌گفتند فرشاد سنگین شده، اضافه وزن آورده و حتی در خیابان می‌گفتند چاق شدی نمی‌توانی گل بزنی که من هم با دل و جان حرف آنها را گوش می‌کردم و با تلاش و تمرین بیشتر سعی در جبران مافات داشتم. البته این را هم بگویم استرس و فشار زیاد باعث می‌شود شما نتوانید گل بزنید.

بازی بود که حرص همه را در آورید و به نوعی همه از دست شما شاکی شوند؟
برابر استقلال که سه بر یک بازی را واگذار کردیم من خیلی موقعیت خراب کردم. هرچه زدم گل نشد. البته باید بگویم در چند صحنه هم جواد زرینچه یا حسن‌زاده توپ را از روی خط بیرون کشیدند، یا غلامپور که آن روز یاشین شده بود و چند توپ من را گرفت تا گل نشود.

آخر بازی واکنش‌های مردم چه بود و شما چه کردید؟
بعد از بازی خودم دیوانه شده بودم و در جواب اعتراض مردم هم عذرخواهی می‌کردم و می‌گفتم که حق با شماست. البته باید بگویم آن روز حق ما باخت نبود.

چرا ضربه‌های‌تان دقیق نبود تا امروز حسرت نخورید؟
متاسفانه شب بازی خوب نخوابیده بودم و در روز بازی استرس داشتم. برای همین فکر می‌کنم علت باخت من بودم و برای همین از همه عذرخواهی کردم.

یعنی الان شما بعد از بیست و چند سال اذیت می‌شوید؟
بله، هنوز هم اذیت می‌شوم چون باید گل می‌زدم که نتوانستم و پرسپولیس باخت.

کدام مدافعان، شما را بیشتر اذیت می‌کردند؟
یک مدافع به نام جمشید رشیدی که در تیم مهر شمیران بازی می‌کرد، من را خیلی اذیت کرد. او شش استوک می‌پوشید و بد تکل می‌زد. البته رضا حسن‌زاده هم خیلی اذیت می‌کرد. او هم درگیرانه بازی می‌کرد.

از کدام مدافع راحت رد می‌شدید؟
همه خوب بودند بالاخره بعضی مواقع می‌شد که از بعضی‌ها راحت‌تر عبور کنم ولی باز هم می‌گویم همه خوب بودند.

فرشاد پیوس چند بار هت‌تریک کرده؟
اگر اشتباه نکنم ۹ یا ۱۰ بار هت‌تریک کردم هم در باشگاه‌های تهران و هم لیگ مثل بازی با هما، نیروی زمینی، گسترش و… که هت‌تریک کردم.

این روزها تا یک مهاجم در چند بازی گلزنی می‌کند سریع می‌گویند فرشاد پیوس جدید آمده و هم اینکه همه دوست دارند فرشاد پیوس باشند حالا در این مدت کدام مهاجم را نزدیک به خودتان دیدید؟
خیلی‌ها آمدند پرسپولیس و رفتند که دوام نداشتند. مثل کورش لرستانی یا محسن خلیلی و حتی سهراب انتظاری که در شروع کار خیلی خوب استارت زدند ولی در ادامه ضعیف  عمل کردند. من فکر می‌کنم مهم‌ترین چیز پشتکار است که خیلی از بازیکنان امروزی‌ ندارند آنها خیلی زود اشباع می‌شوند برای همین است که فرشاد پیوس نمی‌شوند ما آن موقع هفته‌ای سه جلسه تمرین می‌کردم اما الان هفته‌ای شش روز تمرین می‌کنند آن هم با بهترین امکانات! ما در زمین خاکی داودیه تمرین می‌کردیم اما الان در بهترین زمین چمن تمرین می‌کنند. امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری که دارند بهترین وسایل بدنسازی و… برای همین تاکید می‌کنم برای بهترین شدن باید زحمت بکشند در این میان عشق به پیراهن و تعصب به تیم هم مهم است. دهه ۶۰ عشق به پیراهن بود که به شما انگیزه‌ای داد اما الان پول انگیزه می‌دهد.

بحث پول و عشق و تعصب شد بازیکنان امروزی خیلی راحت اعتصاب می‌کنند آیا با این موضوع موافق هستید؟
اعتصاب کار درستی نیست. متاسفانه امروز اینقدر که به پول اهمیت می‌دهند به تعصب اعتقاد ندارند. من مخالف پول نیستم ولی هر چیزی راهی دارد. من با طاهری اختلاف عقیده دارم ولی او طی چند سال گذشته تنها مدیرعاملی بوده که در پرسپولیس خوب خرج کرده و تا جایی که من شنیدم ۷۰ درصد پول بچه‌ها را داده پس این اعتصاب کار قشنگی نبود. شما واکنش مردم را هم به این اعتصاب دیدید عدم استقبال در بازی با ذوب‌آهن و الوحده نشانگر این موضوع است.

البته بازیکنان هم واکنش منفی نشان دادند و به نوعی به هوادار بی‌احترامی کردند.
اشتباه پشت  اشتباه! هوادار هرچه می‌گوید باید بر دیده منت نگاه کرد. آنها در گرما و سرما تیم را تشویق می‌کنند و در واقع آنها مالک اصلی تیم هستند و اگر تشویق آنها نباشد هیچ وقت بزرگ نمی‌شوند. هوادار به ورزشگاه نیاید نمی‌دانم با چه انگیزه‌ای می‌خواهند بازی کنند بنابراین در هر حال باید به هوادار احترام گذاشت.

پرسپولیس را امسال چطور دیدید فکر می‌کردید قهرمان شود؟
امسال تیم خیلی خوبی داشتیم. فصل گذشته به خاطر چند گل قهرمانی را از دست دادیم. اما در این فصل برانکو به خوبی تیم را تقویت کرد تا به قهرمانی برسیم. برانکو و شاگردانش از ابتدای فصل قدرتمندانه کار را شروع کردند و صدر جدول را در دست گرفتند و تا آخر فصل با همان شیوه آن را حفظ کردند. من فکر می‌کنم امسال بعد از ۹ سال پرسپولیس فعل خواستن را به خوبی صرف کرده و به چیزی که همان قهرمانی بود، رسید.

بهترین بازیکن پرسپولیس در این فصل از دید شما چه کسی بود؟
امسال کل تیم یک مجموعه خوب بود نمی‌شود به راحتی از کسی اسم برد ولی کمال کامیابی‌نیا، سیدجلال حسینی و مهدی طارمی از تاثیرگذارترین بازیکنان بودند که نقش عمده‌ای داشتند.

اما مهدی طارمی خیلی نوسان داشت؟
متاسفانه مهدی مشاور خوبی ندارد. اشتباه ابتدای فصل به او ضربه زد. رفتن به ترکیه او را عقب انداخت. حضور در اروپا فاکتورهای زیادی می‌خواهد که برای مهدی هنوز زود بود. او وقتی برگشت توانست با تلاش زیاد خودش را برساند، اما یک مهاجم همیشه در اوج نیست. من خودم چندین بار با او صحبت کردم که چگونه تمرین کند، چگونه و چه زمانی استراحت کند تا بتواند همیشه خوب باشد. من مهدی را مثل پسرم دوست دارم. او اگر می‌خواهد همیشه در اوج باشد، باید خوب تمرین و نیز خوب زندگی کند.

طارمی با ۱۸ گل آقای گل شد که دو گل با رکورد شما فاصله داشت و از سوی دیگر با زدن ۵۰ گل تاکنون، ۱۰۳ گل با رکورد ۱۵۳ گل شما فاصله دارد، آیا فکر می‌کنید او بتواند رکورد شما را بزند؟
خوشحال می‌شوم طارمی با زدن ۱۵۴ گل رکورد من را بشکند. امیدوارم که این کار را انجام دهد. اگر تلاش کند می‌تواند. البته او اگر امسال استرس نداشت و بیشتر دقت می‌کرد می‌توانست از مرز ۲۰ گل بگذرد تا حداقل یک رکورد را بشکند.

در کنار طارمی کدام مهاجم دیگر پرسپولیس را خوب می‌بینید؟
علیپور مهاجمی است که می‌تواند مکمل خوبی برای طارمی باشد. او در هفته‌های آخر خیلی خوب ظاهر شد و به همان مهاجمی که دوست داشتیم تبدیل شد. او قابلیت بهتر شدن را هم دارد. علیپور خوب درگیر می‌شود و روی دفاع حریف خوب فشار می‌آورد. دوندگی خیلی خوبی دارد و از کناره‌ها به‌خوبی طارمی را صاحب توپ می‌کند.

وحید امیری را چطور می‌بینید؟
وحید بیشتر از اینکه یک مهاجم هدف خوب باشد، یک وینگر خوب است. او در مصاف یک به یک خوب حریف را جا می‌گذارد، از فضا خوب استفاده می‌کند و جاگیری خوبی برای دریافت توپ دارد.

پرسپولیس با منشا قرارداد بسته ولی فدراسیون مانع ثبت آن شده اگر منشا به هر دلیلی نشد چه مهاجمی را در حد و اندازه‌های او می‌بینید که بتوانید کنار طارمی فیکس بازی کند؟
ابتدا باید بگویم امیدوارم که منشا را بتوانند جذب کنند چون مهاجم خیلی خوبی است و به درد پرسپولیس می‌خورد خصوصا در آسیا می‌تواند عصای دست برانکو باشد. اما اگر به هر دلیلی نشد، فکر می‌کنم استفاده از علی علیپور بهترین گزینه باشد. البته این را بگویم هر مهاجمی که به پرسپولیس بیاید بهترین خواهد شد چون خط هافبک این تیم اینقدر قوی است و اینقدر پاس به مهاجمان می‌دهد که طرف آقای گل می‌شود.

اما اگر بخواهند مهاجمی را از بیرون به تیم اضافه کنند؟
فکر می‌کنم محمد عباس‌زاده به کار پرسپولیس بیاید او یک دوره در پرسپولیس بازی کرده و به نوعی سرش به سنگ خورده و دیگر دنبال حاشیه نمی‌رود و هم اینکه در لیگ یک با ۲۴ گل آقای گل شد، جایی که گل زدن خیلی سخت است. من فکر می‌کنم او بتواند زوج خوبی با طارمی تشکیل دهد. به برانکو می‌گویم روی این موضوع فکر کند.

پرسپولیس را در دور مقدماتی لیگ قهرمانان آسیا چگونه دیدید؟
پرسپولیس شروع خوبی در آسیا مقابل الهلال و الوحده داشت ولی به یک باره به خاطر فشردگی رقابت‌های لیگ و برگزاری اردوهای تیم‌ملی به یک باره افت کرد و دو نتیجه بد مقابل الریان گرفت. اما دوباره به خودشان آمدند و در روز آخر با خلق یک حماسه از گروهی که سخت بود به سختی صعود کردند. البته باید بگویم خیلی سختی کشیدند که مقداری این سختی تقصیر خودشان بود که به راحتی موقعیت‌ها را از دست می‌دادند.

بازی با الوحده را چطور دیدید؟
خیلی خوب بود. انگار که تیم تازه از خواب بیدار شده بود. هرچند که بیرانوند دو گل بد خورد و به تیم شوک داد ولی طارمی با درخشش خود و نیز میان‌داری خوب مسلمان و سروش و دفاع خوب سیدجلال و کمال کامیابی‌نیا توانستند نبض بازی را در دست بگیرند و با یک پیروزی چهار گله جشن صعود بگیرند اما تاکید می‌کنم که برای ادامه راه باید خیلی بهتر از این باشند چون تیم‌های صعود کرده همه قوی هستند.

بیرانوند گفته پیشنهاد اروپایی دارد ولی در بازی با الوحده و ذوب‌آهن خیلی ضعیف کار کرد آیا او واقعا می‌تواند به اروپا برود؟
بیرانوند اگر می‌خواهد برود اروپا، برود ولی جایی برود که بازی کند نه اینکه نیمکت‌نشین شود. در ثانی باید ببینیم کجا او را می‌خواهند. با تمام این اوصاف و فراهم شدن شرایط بازی در اروپا باید حاشیه‌هایش را کنار بگذارد تا موفق باشد.

گویا غیرمستقیم توصیه می‌کنید در ایران و پرسپولیس بماند.
او در پرسپولیس جا افتاده است و فصل خوبی را پشت‌سر گذاشت البته به غیر از دو بازی آخر، در ثانی او باید قدردان هواداران باشد؛ چرا که آنها او را بیرانوند کردند. البته باز هم تاکید می‌کنم کسی که عاشق است و به پیراهن این تیم و هواداران عشق می‌ورزد باید بماند. ولی اگر غیر از این باشد همان بهتر که برود.

حالا این را در نظر بگیرید که کار منشا درست شود به لحاظ فنی زوج منشا و طارمی را چطور می‌بینید؟
منشا بازیکن دونده و درگیر است. فضاهای خالی را خوب می‌بیند و به همین جهت خوب جاگیری می‌کند و در نهایت ضربه آخر را بسیار خوب می‌زند. اگر حضور او در پرسپولیس قطعی شود،‌ یکی از بهترین خریدهای ۱۰ سال گذشته است حتی بهتر از ابراهیم توره و ایمون زاید. اما اینکه با طارمی می‌تواند زوج خوبی تشکیل دهد جواب این است که صددرصد می‌توانند چون هر دویشان با توجه به خصوصیاتی که دارند، می‌توانند همدیگر را کامل کنند.

اما وقتی به بازی‌های منشا در پیکان نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم سیستم و نوع بازی او خیلی با سیستم پرسپولیس فرق می‌کند. پیکان عقب بازی می‌کرد و برای او توپ‌های بلند و پشت مدافعان ارسال می‌شد اما پرسپولیس جلو بازی می‌کند و از همان هجده‌قدم فشار می‌آورد؟
ببینید پرسپولیس همیشه به یک شیوه بازی نمی‌کند. پرسپولیس به غیر از ۱۵ بازی داخل خانه باید ۱۵ بازی هم بیرون برود و شرایط بیرون خانه با داخل خانه فرق می‌کند. اگر هم نخواهد زوج تشکیل دهد می‌تواند یک ذخیره عالی برای طارمی باشد. شما باید نیمکت قوی داشته باشید.

اما منشا بازیکن نیمکت‌نشین نیست؟
من زمانی که آمدم پرسپولیس، جلوی من بزرگانی چون ناصر محمدخانی، غلام فتح‌آبادی و … بازی می‌کردند من ذخیره آنها بودم رفته رفته به من بازی رسید و بعد فیکس شدم. منشا هم باید بداند به چه تیمی آمد تیمی که آقای گل لیگ دارد بنابراین باید این را قبول کند که شاید نیمکت‌نشین شود. مگر در پیکان نیمکت‌نشین نبود. باز هم تاکید می‌کنم که پرسپولیس با سیستم ۲-۴-۴ بازی می‌کند منشا زوج خوبی می‌شود و اگر هم با تک مهاجم بازی کند نیمکت را قوی خواهد کرد. البته وقتی چنین مهاجمی در تیم باشد سایر مهاجمان هم احساس خطر خواهند کرد و بهتر بازی می‌کنند.

بهترین زوج تاریخ پرسپولیس را حداقل از زمانی که شما بودید، تا به الان نام ببرید؟
ببینید بدون اغراق باید بگویم بهترین زوج، من و علی دایی بودیم. چون ناصر محمدخانی یا کرمانی‌مقدم لب خط بازی می‌کردند. ولی من و علی همدیگر را پوشش می‌دادیم او سر می‌زد و من کنار او کار می‌کردم. در ثانی در تاریخ سابقه نداشته که زوجی در پرسپولیس مثل ما کنار هم ۳۵ گل بزند.

آیا فرشاد پیوس در فوتبال حسرت چیزی را خورده است؟
بزرگ‌ترین حسرت زندگی‌ام نرفتن به جام جهانی است. تیم ما زمان آقای مناجاتی در مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا تیم خوبی بود که متاسفانه در میانه راه چند بازیکن اصلی را به دلایلی از دست دادیم و در ادامه هم با بدشانسی از گروه صعود نکردیم تا حسرت جام‌جهانی بر دل‌مان و خصوصا من بماند. البته باید بگویم بعد از جام‌جهانی حسرت حضور در اروپا را هم خوردم. آن موقع من طرفدار تیم بایرن‌مونیخ بودم بازی‌های این تیم را خیلی دوست داشتم و یکی آرزوهای من حضور در این تیم بود که متاسفانه نشد.

اگر الان شما فوتبال بازی می‌کردید، می‌توانستید به اروپا بروید و لژیونر شوید؟
اگر یک نسل دیرتر به دنیا می‌آمدم مطمئن باشید یکی از لژیونرهای ایران بودم. من همیشه به برادرم می‌گویم ای‌ کاش جای من و تو عوض می‌شد و من در زمان تو به دنیا می‌آمدم. باور کنید اگر ۱۰ سال دیرتر به دنیا آمده بودم حتما به اروپا و بایرن‌مونیخ که آرزویم بود می‌رفتم.

پس با این اوصاف یکی از بازیکنان گران‌قیمت ایران هم می‌شدید؟
خب این هم را باید به این موضوع اضافه کنیم. مطمئنا مثل بازیکنان الان پول می‌گرفتم.

فکر می‌کنید قیمت شما چقدر بود؟
من نمی‌توانم بگویم ولی یک روز علی پروین گفت اگر فرشاد الان بازی می‌کرد، پنج میلیارد قیمتش بود.

یعنی اینقدر گران؟
بله، چرا که نه. آن موقع تعداد بازی‌ها کم بود چه باشگاهی، چه ملی. اگر من در این تاریخ بازی می‌کردم هم رکورد بازی‌هایم بیشتر بود، هم تعداد گل‌هایم بیشتر می‌شد. بنابراین قیمت من هم با توجه به بازیکنان امروزی چیزی نزدیک به پنج میلیارد بود.

آیا این در خصوص هم نسل‌های شما هم صدق می‌کند؟
مطمئن باشید صدق می‌کرد. ما در دهه ۶۰ به خاطر عشق به پیراهن بازی می‌کردیم و پول نمی‌گرفتیم در واقع پول ناچیز بود. اما اگر آن نسل الان بازی می‌کرد، مطمئن باشید خیلی بهتر از امروزی‌ها پول می‌گرفت.

حالا شما آن موقع چقدر می‌گرفتید؟ و آیا نحوه پرداخت‌ها خوب بود؟
ببینید اصلا آن موقع خبری از پیش‌پرداخت نبود. اولین قرارداد من با پرسپولیس هجده هزار تومان بود که هنوز هم آن را نگرفته‌ام. یادم می‌آید مثلا رفتیم انزلی ملوان را بردیم من گل زدم. علی آقا بعد از بازی آمد ۱۰۰ تومان یا ۱۵۰ تومان به من داد و اگر باز‌های دیگر هم خوب بودم همین مقدار می‌داد. خبری از پیش‌قرارداد و پول‌های آنچنانی نبود. تازه وقتی علی‌آقا این ۱۰۰ تک تومانی را می‌داد، می‌گفت برو حال کن!

از اعتصاب هم که خبری نبود؟
اعتصاب؟! اصلا زمان ما این حرف‌ها نبود. همه آرزو داشتند در پرسپولیس بازی کنند. من خودم از کشاورز یک پیشنهاد عالی داشتم در این حد که آپارتمان مبله را به نام می‌کردند ولی من به خاطر پرسپولیس قبول نکردم حتی مجتبی محرمی هم که رفت کشاورز پشیمان شد و برگشت آمد پرسپولیس و قبول نکرد که از ما جدا شود. ما به عشق پیراهن و هوادار بازی می‌کردیم اما الان آقایان به خاطر اینکه از کل پول‌شان فقط ۲۰ تا ۳۰ درصد نگرفته‌اند، دست به اعتصاب می‌زنند. من نمی‌دانم دنبال چی هستند؟ واقعا به پیراهن تیم تعصب ندارند؟! من مخالف پول گرفتن نیستم، اما وقتی بیشتر از نیمی از پول‌تان را گرفته‌اید، پس نباید چنین کاری انجام بدهید.

شما یک دوره رفتید قطر و بعد برگشتید در زمان برگشت چقدر پول گرفتید و آیا به اندازه ستاره‌های الان بود؟
ببینید من گفتم الان اگر بازی می‌کردم باید حداقل چیزی نزدیک به پنج میلیارد می‌گرفتم ولی آن زمان که برگشتم زمان آقای عابدینی من ۷۵۰ هزار تومان قرارداد بستم فکر می‌کنم سال ۷۱ یا ۷۲ بود. این رقم آن موقع پول روز بود ولی از همین رقم فقط ۳۵۰ هزار تومان آن را گرفتم. البته همان موقع من یک آپارتمان خریدم.

پس یک جورایی مثل الان است و شما خوب پول گرفتید چون الان با قراردادهای ۷۰۰ الی ۸۰۰ میلیونی می‌توان یک آپارتمان خرید؟
بله. من هم زمان خودم بد پول نگرفتم در واقع ارزش پول ما کم نبود و یک جورایی برابر الان بود اما مگر چقدر گرفتم. اگر حساب کنیم نسبت به الانی‌ها کمتر گرفتیم.

علی دایی هم آن موقع که آمد پرسپولیس خوب پول گرفت؟
بله علی که آمد پرسپولیس، قراردادش نسبت به ما خیلی خوب بود.

شما حسادت نکردید یا اینکه به امیر عابدینی اعتراض نکردید؟
نه حسادت کردم و نه اعتراض. فقط از عابدینی پرسیدم که به علی دایی بیشتر پول دادید او هم گفت بله به او بیشتر دادم چون می‌خواهم او را لژیونر کنم و به اروپا بفرستم.

آن موقع که شما می‌خواستید به قطر بروید، با واکنش مردم و هواداران مواچه نشدید که بگویند نرو و بمان همین جا بازی کن؟
چرا اتفاقا هواداران گفتند نرو و در پرسپولیس بمان بالاخره مردم ستاره‌هایشان را دوست داشتند و نمی‌خواستند که تیم ضعیف شود.

الان هم این شرایط برای نسل جدید پیش آمده و هواداران دوست ندارند جدا شوند؟
خب هواداران ستاره‌هایشان را دوست دارند. ولی باید وضع مالی و شرایط بهتر شدن زندگی آنها را هم در نظر بگیرند. من قبل از رفتن به قطر شب قبلش رفتم منزل علی پروین. اگر اشتباه نکنم آن موقع خیابان پیروزی بود. به ایشان گفتم علی‌آقا اگر شما می‌گویید نرو نمی‌روم. اما علی‌آقا گفت برو و شرایط زندگی‌ات را درست کن.

آن موقع قطری‌ها چقدر به شما دادند؟
من سال ۶۷ رفتم قطر و یک سال بازی کردم و سه میلیون گرفتم. وقتی هم برگشتم یک مغازه چهارراه استانبول خریدم که متاسفانه از آنجایی که شم اقتصادی خوبی نداشتم و ضعیف بود، در آن مغازه هم ضرر کردم. همان موقع به من گفتند دو آپارتمان در شهرک ژاندارمری و مرزداران به من می‌دادند که هر کدام یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان قیمت داشت ولی نخریدم تا مغازه بخرم و بعدا کاسبی راه بیندازم ولی متاسفانه نشد که نشد.

اما زوج شما تاجر خوبی شد؟
علی خودش شم اقتصادی خوبی داشت و هم اینکه مشاوران خوبی هم داشت ولی من نه مشاور خوب داشتم و هم اینکه خودم هم در تجارت وارد نبودم. اتفاقا جالب است بدانید قبل از اینکه علی دایی تولید لباس ورزشی داشته باشد، من تولیدی لباس ورزشی داشتم و پیراهن‌های پرسپولیس را من تولید می‌کردم و می‌دادم. آن موقع من تولیدی پیراهن پیوس را داشتم و بالای لباس‌های پرسپولیس آرم تولیدی من بود ولی بعد از جنگ و اعلام قطعنامه من هم مثل بعضی‌ها ورشکست شدم و تولیدی را با قیمت ارزان دادم و رفت. اگر من هم مثل علی دایی هوش تجاری بالا داشتم و مشاوران خوب داشتم الان مثل او یک تولیدی موفق لباس ورزشی داشتم.

شما در پرسپولیس محبوبیت زیادی داشتید آیا علی پروین که خودش محبوبیت زیادی داشت، هیچ‌گاه احساس نکرد که تنه‌اش به تنه شما می‌خورد و بخواهید این مساله باعث اختلاف با شما شود. بهتر بگویم او می‌توانست محبوبیت شما را ببیند؟ و آیا محبوب‌تر از شما هم بودند؟
آن موقع فقط من محبوب نبودم بلکه ناصر محمدخانی، محمد پنجعلی، حمید درخشان و علی دایی همه از من محبوب‌تر بودند اما اینکه چه کسی محبوب‌تر بوده را شما باید نمره بدهید ولی تیمی که ما داشتیم همه محبوب بودند. الان هم مردم به ما لطف دارند وقتی در کوچه و خیابان هستیم همه اظهار لطف می‌کنند که این خیلی ارزش دارد. در خصوص پروین هم باید بگویم من هیچ‌گاه خودم را با ایشان مقایسه نکردم و متوجه این که او هم بخواهد از محبوبیت ما ناراحت باشد، نشدم چون فکر نمی‌کنم چنین چیزی بوده باشد.

چرا محبوبیت نسل شما تداوم داشته و امروز وقتی مردم فرشاد پیوس را با موی سپید در خیابان می‌بینند با عشق و علاقه به سمت او می‌روند و تقاضای عکس می‌کنند ولی نسل الان دو سال که از فوتبالش می‌گذرد، فراموش می‌شود؟
شما باید در هر حال به هوادار احترام بگذارید شاید سخت‌ترین کار این باشد که شما باید در کوچه و خیابان مدام با مردم عکس بیندازید. هوادار ومردم از شما انتظار دارند و باید با لب خندان و صبوری خواسته آنها را انجام دهید. ما هرچه داریم از هواداران است. باور نکنید بعضی مواقع خیلی خسته می‌شوی در روز هزار بار با مردم عکس می‌اندازم. این شرایط برای محمد پنجعلی، حمید درخشان، محسن عاشوری، مجتبی محرمی و سایرین وجود داشت و همه متوجه بودیم که اگر امروز هویتی داریم به خاطر هواداران است پس باید احترام بگذاریم باور کنید یک روز یک دوست به من گفت بیا بریم من برایت راحت گرین‌کارت آمریکا بگیرم و آنجا راحت زندگی کن ولی من قبول نکردم چرا که اگر می‌رفتم آنجا افسرده می‌شدم. من وقتی از خانه بیرون می‌آیم مردم را می‌بینم، خوشحال می‌شوم. عشق می‌کنم آنها من را دوست دارند ولی در آمریکا کسی من را نمی‌شناخت و یک غریبه بودم برای همین و به عشق مردم و هواداران نرفتم. بنابراین بازیکنان نسل امروز اگر می‌خواهند محبوبیت‌شان تداوم داشته باشد باید به هواداران تحت هر شرایطی احترام بگذارند.

فرشاد پیوس با این اوج محبوبیت و نیز توانایی فنی که داشت، چه اتفاقی افتاد که الان باید بیرون بنشیند و مربیگری نکند و داشته‌هایش را به جوانان آموزش بدهد؟
ببینید من مربیگری کردم و کارنامه نسبتا خوبی هم دارم با تراکتورسازی تا پلی‌آف لیگ برتر آمدم. سپیدرود را به لیگ دسته بالاتر آوردم یا حتی در خونه به خونه شرایط عالی داشتم. برق شیراز هم خوب بود در عین حال من هم مثل سایر پرسپولیسی‌‌های دیگر دوست داشتم سرمربی پرسپولیس شوم و توانایی این را هم داشتم و دارم که بشوم ولی این روزها مربیگری در ایران در انحصار یک گروه خاص است که مثل عقربه ساعت چرخشی بین آنها تقسیم می‌شود و هیچ فرصتی به من و امثال من نمی‌رسد.

هیچ وقت به شما پیشنهاد نشده یا خودتان نخواستید در این چرخه قرار بگیرید؟
من چون آدم رکی هستم و حرف حق می‌زنم و اجازه دخالت به کسی در کارم نمی‌دهم، نمی‌توانم در این چرخه‌ها قرار بگیرم و هرگز نمی‌توانم با این رویه‌ کنار بیایم. از سوی دیگر اعتبار و آبروی خودم ارزش بیشتری دارد. من اگر اهل زد و بند بودم، الان تیم داشتم ولی اینطور آدمی نیستم.

پس حسرت سرمربیگری پرسپولیس هم به آن دو حسرت اضافه شد؟
حسرت که نه ولی خیلی دوست داشتم سرمربی پرسپولیس باشم من عقیده دارم با حمایت مردم و می‌شود قهرمان آسیا هم شد.

با مربی خارجی موافق هستید و اینکه اینقدر مدیران درخصوص مربیان خارجی صبر و حوصله به خرج می‌دهند در مورد ایرانی‌ها اینگونه نیست؟
نمی‌خواهم این جمله را به کار ببرم که اجنبی‌پرست هستیم ولی یک جورایی برای آنها احترام و ارزش بیشتری قائل هستیم و به‌خوبی از آنها حمایت می‌کنیم. در حالی که اگر این حمایت از مربی ایرانی شود مطمئنا نتیجه خواهد گرفت. در پرسپولیس خیلی مربی آمد و رفت که حمایت نشدند. البته نه تنها مدیریت بلکه خودمان هم مربی ایرانی را زدیم شاید اگر من فرشاد پیوس از همبازی سابق خودم حمایت می‌کردم آن مربی بیشتر نتیجه می‌گرفت. متاسفانه ما خودمان نه تنها حمایت نمی‌کنیم بلکه در برجک طرف هم می‌زنیم و به نوعی ما پرسپولیسی‌ها یا حتی استقلالی‌ها همدیگر را قبول نداریم.

اما شما در زمان بازی رفقای خیلی خوبی بودید؟
بله شاید در زمان بازیگری رفقای خیلی خوبی بودیم که واقعا هم بودیم ولی در مربیگری طرز فکرهای‌مان فرق می‌کند و همین اختلاف‌نظر باعث می‌شود که از هم حمایت نکنیم. که شیوه درستی هم نیست اگر ما از هم حمایت می‌کردیم الان سرمربی پرسپولیس یک پرسپولیسی بود نه برانکو. ببینید مخالف برانکو نیستم او مربی خوبی است ولی پرسپولیسی‌های قدیمی هم چیزی از او کم ندارند.

با توجه به حرف‌هایی که زدید علی دایی و علی کریمی یک نمونه خوب از این قضیه هستند آن موقع داخل زمین اوایل خوب بودند ولی رفته رفته از همان داخل زمین بد شدند و کار به بیرون زمین هم کشید؟
هم علی کریمی و هم علی دایی آدم‌های خیلی خوبی هستند ولی اختلاف‌نظرها آنها را به اینجا کشانده است. متاسفانه این ذات ما ایرانی‌هاست و در یک زمان نمی‌توانیم بهتر از خودمان را ببینیم. شاید اروپا هم همین‌طور باشد اما اگر همبستگی داشتیم الان وضعیت فوتبال ما بهتر بود. همیشه گفته‌اند دو آدم بزرگ نمی‌توانند یک جا باشند و اختلاف و نظر و حاشیه‌ها هم نمک فوتبال است. سیاست هم همین‌طور است. امیدوارم این دو علی‌ پرسپولیسی هم با هم خوب شوند.

آیا شما می‌توانید به بهبود این رابطه کمک کنید؟
اگر بخواهند می‌توانم کمک کنم که این مشکل حل شود. چرا که ما همبازی بودیم و بیشتر از اینکه کنار خانواده‌هایمان باشیم کنار هم بودیم من حاضرم این مشکل را در صورت خواستن دو طرف حل کنم.

اگر بخواهیم نسل شما را با نسل امروز مقایسه کنیم آن هم خط به خط چه نمره‌ای به هر دو نسل می‌‌دهید؟
مثلا چه کسی؟ نام ببرید من بگویم. محسن مسلمان در قبال محسن عاشوری هر دو تکنیکی و خوب ولی محسن عاشوری واقعا مهندس فوتبال ایران بود باید به او نمره ۲۰ بدهیم و به مسلمان در قیاس او که به لحاظ بدنی ضعیف‌تر است نمره ۱۵ بدهیم. سروش رفیعی در قیاس با علی پروین به غیر از اینکه شماره‌هایشان یکی است، باید بگویم اصلا قابل قیاس نیستند. علی‌اقا که نمره‌اش بیبست است ولی سروش از دید من نمره ۱۶ می‌گیرد. حمید درخشان که لنگه نداشت. همه را به هم می‌تاباند و بعد محمد با یک پاس من یا ناصر را در موقعیت صددرصد گل قرار می‌داد. او هم در مقابل وحید امیری نمره‌شان ۲۰ به ۱۴ است.

سیدجلال هم در قیاس با محمد پنجعلی همین طور است او کاپیتان آسیا بود هیچ‌کس از او نمی‌توانست رد شود در قیاس نمره‌ای به محمد باید ۲۰ داد و سیدجلال ۱۶ در چپ هم که مثل مجتبی محرمی در این چند سال نداشتیم. ناصر در راست اعجوبه بود یا کرمانی‌مقدم واقعا تیم حریف نمی‌دانست چه کسی را مهار کند. البته عابدزاده را یادم رفت که بگویم درون دروازه رو دست نداشت و او بهترین گلر بود که بیرانوند در قیاس با او هم نمره‌اش ۵ تا ۶ نمره کمتر است.

پیام صادقیان را چطور دیدید؟
پیام عالی بود می‌توانست یکی از بهترین‌ها باشد ولی حاشیه‌ها نگذاشت او به اسطوره تبدیل شود. او قابلیت اسطوره شدن داشت. فنی حرف نداشت.

پرسپولیس شما بیشتر حاشیه داشت یا پرسپولیس الان؟
حاشیه زمان ما هم بود ولی جنبه افراد خیلی مهم است. ما هم رستوران می‌رفتیم ما هم مهمانی می‌رفتیم اما خودمان را حفظ کردیم اما بازیکنان الان احتیاط نمی‌کنند و متوجه این نیستند که مردم آنها را راحت می‌بینند خصوصا فضای مجازی که الان دشمن شماره یک بازیکنان است.

اما شما که مشهورتر بودید تا اینها؟
خب همین بحث ظرفیت است. ما که فرازمینی نبودیم ما هم مثل اینها بودیم ولی ظرفیت داشتیم. ما احترام بزرگ‌تر را همیشه حفظ می‌کردیم مثلا هیچ‌وقت روی حرف علی‌آقا حرف نمی‌زدیم ولی به طور مثال پیام صادقیان با مربی خودش هم خوب رفتار نمی‌کرد و احترام نمی‌گذشت ولی دیدید که درخشان با او مدارا کرد و درست نشد ولی برانکو او را اخراج کرد.

اگر تیم رویایی شما با تیم الان بازی کند، کدام تیم برنده می‌شود؟
۲ بر صفر برنده می‌شویم.

و گل‌ها را چه کسی می‌زد؟
ناصر و مرتضی گل‌های برتری را می‌زنند.

شما نمی‌زدید؟
من موقعیت خراب می‌کردم. (با خنده)

روزنامه گل