محمد عطریانفر: من فکر نمیکنم جریانی پشت سر آقای محمود واعظی باشد. من فکر میکنم رئیسجمهوری که میشناسیم به لحاظ شاکله و هویت تحت تاثیر این جریانات نیست. آقای حسن
روحانی حتی از ولی نعمت خود که آیتا…هاشمی رفسنجانی بود هم تاثیر نمیگرفت. حسن
روحانی در انتخابات ۹۲ و ۹۶ از نردبان شخصیت بزرگی چون هاشمی بالارفت و به قدرت رسید. هویت سیاسی
روحانی قبل از ۹۲ در کنار هاشمی رفسنجانی ساخته شد. چقدر آقای
روحانی به آقای هاشمی وامدار است نمیتوان گفت، اما وی حتی از آقای هاشمی نیز تاثیر نمیگرفت. آقای
روحانی چقدر به اصلاحطلبان وامدار است، روشن است که اگر همراهی اصلاحطلبان در ۹۲ نبود به هیچ وجه
روحانی به ریاست جمهوری نمیرسید، اما با همه نیازی که آقای
روحانی به اصلاحطلبان در انتخابات داشت و پس از آن در ساماندهی مدیریت کشور از تجربهها و مشورتهای اصلاحطلبان بهره برد آیا میتوان گفت که رئیسجمهور به اصلاحطلبان گوش میدهد؟ دست بر قضا اعتراضمان این است که چرا گوش نمیکند. با همین اساس و زاویه نگاه آقای
روحانی برای حزب اعتدال و توسعهای که پشتیبان وی بوده هیچ تاثیری نمیگیرد. اگرغربال کنیم مگر چند نفر از عناصر اعتدال وتوسعه چهره شاخصی هستند که با انگشت نشان دهیم. آن چند نفری هم که تاثیر بیشتری دارند نشان داده شده که آقای
روحانی با اینها مرزبندی داشته است. نمونه آن آقای اکبر ترکان که مدیر بسیار موفقی بوده، اما اصلا در حق وی جفا شده است. وی از همان تاثیر گذاری مختصری که در مناطق آزاد داشت نیز بازنشسته شده و در بخش دور افتادهای به نام
شستا به فعالیت میپردازد. بله، یکسری روابط عاطفی و اخلاقی بین آقای
روحانی و نیروهای اعتدال و توسعه مثل آقای نوبخت و واعظی وجود دارد اما نمیتوان هر مدیر ارشدی را از تکیه بر نیروهای معتمد خود محروم کنیم. از این جهت حتما و مسلما باید به همه این مسائل نقد وارد کنیم که چرا آقای جهانگیری محدود شده، چرا آقای واعظی از حد رئیس دفتر فراتر تاثیر میگذارد، چرا آقای نوبخت تغییر نمیکند و ۱۰ چرای دیگر نیز مطرح میکنیم، اما همه این چراها پاسخ بحرانهای موجود جامعه نیست.
منبع : روزنامه آرمان