به نظر می‌رسد این مسافرخانه یکی از جن زده ترین مکان‌های بریتانیا باشد. قدمت این ساختمان درجه ۲ حدودا به قرن دوازدهم میلادی می‌رسد. البته بعضی حتی تاریخ زیر زمین سنگی آن را به سال ۱۱۵۶ نسبت می‌دهند. در سال ۱۴۲۰ این مهمانخانه به شکلی که امروزه مشتریان آن را می‌شناسند، تغییر پیدا کرد و نام خیابانش نیز به خیابان پری دریایی تغییر یافت.
به نظر می‌رسد این تغییر نام به دلیل هیجان انگیز شدن آدرس مسافرخانه اتفاق افتاده است. مشهور است که ارواح نا آرام در اتاق‌های این مسافرخانه پرسه می‌زنند و احتمالا مشهورترین ساکنان این مسافرخانه گروه قاچاقی هاوخورست بوده‌اند که برای مخفی شدن از این مسافرخانه استفاده کرده‌اند.
چرا “رآی”؟ این شهر تا حدی بالاتر از قانون بود، زیرا کشتی‌های سلطنتی را تامین می‌کرد. اهمیت آن برای ارتش و تجارت بسیار زیاد بود، بنابراین یک دسته یاغی به این شهر رفتند که شاید بتوانند چیزی به دست آورند. دسته هاوخورست “از سال ۱۷۳۵ تا ۱۷۴۹ جنوب شرقی انگلستان را به وحشت انداخته بودند. آن‌ها چیزی بیش از ارعاب ایجاد می‌کردند، درواقع هر کس که به آن‌ها احترام نمیگذاشت را می‌کشتند.
سایت مسافرخانه می‌نویسد که، تونل‌های مخفی زیادی وجود دارد که یکی از آن‌ها از طریق زیرزمین به مهمانخانه‌ای قدیمی در خیابانی موازی خیابان پری دریایی می‌رسد و امکانات فرار سریع نیز در آن فراهم شده است. عده‌ای اعتقاد دارند که توماس کینگزهیل و شریکش آرتور گری هنوز روحشان در این مسافرخانه حضور دارد و در راهروها پرسه می‌زند، یا حتی شاید بر روی صندلی گهواره‌ای اتاق شماره ۱۷ نشسته است. البته تطابق پذیری با این مسافرخانه و محیط آن خیلی سخت نیست ولی شاید برای کسانی که قلبی ضعیف تر دارند مناسب نباشد.
در این مسافرخانه بعضی حس می‌کنند که مردانی از میان دیوار‌ها عبور می‌کنند و زنانی شبح‌وار اقلامی مثل لباس‌های خیس را حمل می‌کنند. بسیاری از این اتفاقات بخصوص در اتاقی مشهور به اتاق جیمز دیده شده است.این اتاق به افتخار شهردار سابق رای «چارلز جیمز» نام گذاری شده است.
البته ترسناک‌ترین اتاق مسافرخانه به عنوان اتاق دکتر سین نامگذاری شده است. سین یکی از شخصیت‌های اصلی قاچاقچیان بوده است که ظاهرا در اتاقش یک راهروی مخفی وجود داشته است و این راهرو در نهایت به یک کافه ختم می‌شده است. عده‌ای در این اتاق صداهایی شبیه به صدای جنگ و شمشیر زنی دو شخص را شنیده‌اند.
این مسافرخانه از سال ۱۷۷۰ بسته بوده است و از سال ۱۹۹۳ صاحب فعلی آن را خریداری کرده است و مسافران و مشتریان خاص خود را دارد. این مسافرخانه از طریق فیلم یلو‌بِرد با بازی گراهام چپمن به شهرت رسید.
شما تا به حال حضور در چنین مسافرخانهای را تجربه کرده‌اید؟
منبع: thevintagenews.com
