این رونمایی که برگزارکننده آن مجموعه “ایکس ویژن” بود، در ابتدا با کنفرانس خبری آغاز شد که در آن فردین خلعتبری ، همایون شجریان و مدیر عامل مجموعه ایکس ویژن به سوالات خبرنگاران پاسخ میدادند.
از مباحث مطرح شده میتوان به عناوین زیر اشاره کرد :
این اثر همآمیزی از موسیقی ایرانی و موسیقی جَز است، نقطه مشترک آنها که بداههپردازی است، در آلبوم گاه فراموشی به آن پرداخته شده است، فردین خلعتبری موسیقی را براساس اشعارش ساخته و میتوان گفت که شعر و موسیقی باهم شکل گرفته است.
در ادامه خلعتبری گفت این چهارمین همکاری من با همایون است. در واقع موسیقی سریال جیران و آلبوم گاه فراموشی سومین و چهارمین همکاری ماست.و کیست که از همکاری با همایون شجریان رضایت نداشته باشد. وی افزود این اثر مبتنی به موسیقی است که به نوازندگان خاصی نیاز داشت، این اثر کوارتتتی چهارنفره است و در آن رویکردی داریم که بداههنوازی با یک گونه خاص بخشی از آن است. من با شیوه و آثار دوتا از نوازندگان آشنا بودم، دونوازنده دیگر هم در کارشان تبحر دارند. و این اثر برگرفته از موسیقی مقامی ایران و منطقه کرمانشاه میباشد.
شجریان درباره کنسرت اخیرش در دوبی و خواندن اثری درباره ایران همچنین حاشیههای صحبتهای ابراهیم حامدی (ابی) درباره نام نبردن از خلیج فارس هم گفت: من در جریان اتفاقات رخ داده قبلی بودم اما کار خودم را انجام میدهم و به حواشی و اخبار کاری ندارم خواندن برای ایران در دوبی خواست خودم بود و کشور امارات برای نخواندن از ایران محدودیتی نگذاشت و ما هم در این رابطه با مورد یا فردی برخورد نداشتیم.
در ادامه صحبتی درمورد قیمت بالای سالنهای کنسرت و به تبع آن افزایش قیمت بیلت ها صحبت شد، که هر قشری از جامعه توانایی خرید آن را ندارد و محروم از شنیدن موسیقی اصیل ایرانی میشوند، که در مورد این موضوع مدیر عامل ایکس ویژن از برگزاری چند کنسرت با سرمایهگذاری این شرکت خبر داد که مخاطبان به صورت رایگان به این مهم دست پیدا کنند.
در حاشیه ، مبحثی مورد برسی با مدیر عامل مجموعه ایکس ویژن قرار گرفت و آن هم اهمیت تبلیغات و مارکتینگ ویژه در زمینه هنر بود، زیرا این گونه تبلیغات به اصطلاح بازی دوسر برد محسوب میشود، و ایشان تائید کردند که این امر به نفع مارکت فرهنگی کشور است و همینطور به نفع صنعت گران ،
با در نظر گرفتن اینکه این آلبوم هزینه زیادی جهت ضبط و هماهنگ نوازندگان بینالمللی در دوران کرونا داشته است به گفته فردین خلعتبری.
از حواشی دیگر این رویداد به چشم آمدن تعداد بازیگران نصبت به اهالی موسیقی بود و همینطور مهمانی از سفارتخانههای مرتبط که این آلبوم در کشورشان گردآوری شده بود.
در قسمت نقد آلبوم : طراحی نسخه فیزیکی در خور با فرهنگ کلاسیک ایران بوده، که چه در طراحی جلد و حتی انتخاب کاغذ بیان گر حسی نوستالژی است.
در قطعات آلبوم همانطور که فردین خلعتبری اشاره کرد نوعی موسیقی تلفیقی با چاشنی “جز” غربی به گوش میرسید، که از نظر بسیاری از منتقدان این کار مناسب موسیقی سنتی ایران نیست، اما از سوی دیگر این حرکت که با جرعت تحسین برانگیز انجام شده را میتوان گفت، که راهی برای رساندن موسیقی اصیل ایرانی به گوش جهانیان است، که به نحو صحیح فردین خلعتبری در آن موفق ظاهر شد و قطعات آلبوم دارای استاندارد خاصی از نظر تلفیق ، میکس و صدا دهی میباشند. اما از نظری دیگر در قطعات آلبوم همچون اغلب آثار دیگر سبک سنتی، بسیاری از صدا ها بصورت یک نواخت بین تمامی قطعات شنیده میشود، که این موضوع مخاطب عام و جوان که از آثار فاخر و اصیل فاصله گرفته را شاید به نحوی آزار دهد، اما این صداها با انتخاب نوازندگان چیرهدست به صورت فوقالعاده نواخته شده است.
در مورد میکس و مسترینگ و همینطور صدابرداری این آلبوم میتوان گفت که حرفهای ترین افراد در این قسمتها نقش داشته اند و ماه عسل کار به نحوی عالی در این مورد درآمده است.
پ.ن قسمت نقد آلبوم نظرات با سطح دانش و نگرش شخصی بوده و صرفا دیدگاه نویسنده است که به دور از غرضورزی میباشد.
خبرنگار: زهرا شکری