به گزارش «تابناک» به نقل از نیمروز، نگاهی به آمار جدید تورمی در شروع پاییز، نشان می‌دهد شاهد افت نرخ تورم سالانه در کانال ۳۰ درصدی هستیم، اما در مقابل نرخ تورم ماهانه رشد داشته است.
مرکز آمار ایران با انتشار جزئیات نرخ تورم در ایستگاه مهرماه، اعلام کرد نرخ تورم سالانه کل کشور که بیانگر درصد تغییر میانگین اعداد شاخص قیمت در یک سال منتهی به مهرماه است، به ۳۳.۶ درصد رسیده که نسبت به همین اطلاع در ماه قبل، ۰.۶ واحد درصد کاهش داشته است. این در حالی است این شاخص برای خانوار‌های شهری و روستایی به ترتیب ۳۴ و ۳۱.۲ درصد است و نسبت به شهریور، کمتر شده است.
بیشترین و کمترین تورم برای این دو استان
تورم سالانه ۳۳.۶ درصدی برای کل کشور در شرایطی است که ۱۵ استان کشور با نرخی کمتر از این رقم و ۱۶ استان نیز در سطح بالاتری از میانگین کل کشور هستند. از سوی دیگر، استان سیستان و بلوچستان با نرخ تورم سالانه ۲۳.۶ درصد، کمترین نرخ تورم را در میان استان‌ها به خود اختصاص داده است و استان اصفهان نیز با تورم سالانه ۳۶.۹ درصدی، بیشترین نرخ تورم سالانه را تا پایان مهرماه داشته است.
رشد تورم ماهانه بر خلاف سالانه
افت نرخ تورم سالانه تا پایان نخستین ماه پاییز در شرایطی است که نرخ تورم ماهانه در مهرماه، با رشد روبرو بوده است. به‌گونه‌ای که در این ماه، نرخ تورم ماهانه کل کشور به ۲.۷ درصد رسیده است که نسبت به شهریور، بیشتر است. نرخی که برای شهرنشینان و روستاییان، به ترتیب ۲.۷ و ۲.۶ درصد به ثبت رسیده است.
سهم نان و لبنیات در قدکشیدن تورم ماهانه
بررسی سبد کالایی و خدماتی تورم در شروع پاییز نشان می‌دهد بیشترین سهم در افزایش نرخ تورم ماهانه، مربوط به گرانی نان و لبنیات در این ماه است. به بیان دیگر، با تصمیم دولت در مهرماه، بهای نان و محصولات لبنی با افزایش همراه شد و مردم قیمت‌های جدیدی برای نان و لبنیات در بازار ملاحظه کردند. به‌گونه‌ای که حالا در مهرماه، قیمت نان و شیر و پنیر در مقایسه با ماه قبل، به ترتیب ۳.۷ و ۴.۷ درصد افزایش داشته و تاثیر زیادی در افزایش تورم ماهانه داشته است.
دهک اول و دهم چه سهمی از تورم را به دوش کشیدند؟
یکی از نکات قابل‌تأمل در آمار منتشر شده از تورم مهرماه، درصد تورم برای دهک‌های هزینه‌ای است. به بیان دیگر، در هفتمین ماه سال، در شرایطی که نرخ تورم کل کشور ۳۳.۶ درصد بوده است، اما نرخ تورم دهک اول به‌عنوان کم درامدترین افراد جامعه، به طور میانگین ۳۰.۵ درصد بوده و از همه دهک‌ها کمتر است. این در حالی است که این شاخص برای دهک دهم (ثروتمندترین افراد جامعه) ۳۴.۱ درصد بوده است.
از سوی دیگر، میانگین نرخ تورم سالانه گروه خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات برای کل خانوار‌های کشور، ۲۸.۳ درصد بوده است که این نرخ برای دهک اول، ۲۳.۵ درصد و برای دهک دهم نیز ۳۰ درصد به ثبت رسیده است. اما این شاخص برای کالا‌های غیر خوراکی و خدمات، روند متفاوتی دارد. به گونه‌ای که برای کل کشور ۳۶.۴ درصد بوده که این نرخ برای دهک کم درآمد و فقیر جامعه، ۳۷.۳ درصد است که بیش از سایر دهک هاست و در مقابل دهک ثروتمند، کمترین نرخ تورم غیرخوراکی و خدمات را با ۳۵.۵ درصد به خود اختصاص داده است.
بنابراین در بخش خوراکی ها، افراد کم درآمد در مقایسه با ثروتمندان، تورم کمتری را تجربه کرده اند، اما در بخش خدمات و غیر خوراکی ها، این روند برعکس بوده و دارا در مقایسه با ندار، فشار تورم کمتری را احساس کرده است که نشان می‌دهد فشار شاخص‌های قیمتی نظیر اجاره مسکن، سهم معناداری در سبد هزینه‌های دهک‌های کم درامد جامعه داشته است و ضرورت دارد تا تیم اقتصادی دولت در راستای تعدیل قیمت‌ها در حوزه خدمات برای دهک‌های محروم، برنامه ریزی داشته باشد.
