دشوار است تصور کنید که در عهد عتیق مردم سوار دوچرخه می شدند، با این همه یافتن های باستان شناسی حاکی از این واقعیت است. باور نکردنی است که بیش از دو هزار سال پیش در مصر، بابل و ایتالیا دوچرخه وجود داشته است. این دوچرخه های ابتدایی با فشار پا حرکت می کردند و راهی برای فرمان دادن آنها وجود نداشت.
در سال۱۸۱۶ مردی فرانسوی به نام «نیپس» دوچرخه فرمان دار ساخت. این وسیله نوین که «سلرپید» خوانده می شد، همه چیز از جمله چرخهایش چوبی بود.
نخستین دوچرخه واقعاً قابل راندن در سال ۱۸۳۹ توسط «کرک پاتریک مک میلان» اسکاتلندی ساخته شد. این وسیله که مخترعش آن را «اسب تفریحی» می خواند، بدون پا زدن راننده حرکت می کرد: یک جفت میل لنگ که با محور به چرخهای عقب وصل شده بود با فشار پا دوچرخه را راه می انداخت.
در سال ۱۸۷۱ یک انگلیسی به نام «جیمز استارلی» وسیله ای اختراع کرد که سرانجام به صورت دوچرخه «معمولی» درآمد. این وسیله دارای یک چرخ جلوی عظیم بود و دو رکاب مستقیماً به مرکز چرخ نصب می شد. همان طور که می توانید مجسم کنید، این دوچرخه «معمولی» وسیله بسیار نامطمئنی بود: هر گونه کوششی برای ترمز کردن، بخصوص در سرازیری امکان داشت که سوار را از روی دسته فرمان به پایین پرت کند و چند بار زمین خوردن جزء پذیرفته شده ای از دوچرخه سواری روزانه بشمار می آمد.
در سال ۱۸۷۴، «اچ. جی. لاوسن» وسیله ای طرح کرد که خودش آن را دوچرخه «امن» می خواند. دوچرخه امن که به کمک زنجیر رانده می شد و چرخ های هم اندازه داشت، پیشگام دوچرخه امروزی بود.
روی دوچرخه ام مثل هر اختراع دیگر، بارها افرادی دست به تجربه هایی هم از نظر طرح و همه از جهت ساخت زده اند که گاه نتایج عجیب و خاصی داشته است. مثلاً درازترین دوچرخه ای که تا کنون ساخته شده، وسیله ای بود که ده نفر روی تنه آن جا می گرفتند. این دوچرخه حدوداً ۹/۶ متر درازا و ۱۶ کیلو گرم وزن داشت.
یکی از دوچرخه های غیر معمولی همان بود که «جیم برادی» مشهور به «جیم الماس» به «لیلیام راسلن» ستاره سینما هدیه داد. این دوچرخه که ده هزار دلار قیمت داشت، دارای روکش طلا، دسته فرمان صدف و اسپک های مرصع به الماس، زمرد، یاقوت و عقیق بود.
با دوچرخه عملیات جدید و جالب توجه متعدد انجام گرفته است. مثلاً، مردی به نام «تامس استیونس» با دوچرخه دور دنیا را طی کرد. استیونس در آوریل ۱۸۸۴ سانفرانسیسکو را ترک گفت، با دوچرخه پهنه ایالات متحده را پیمود، با کشتی به اروپا رفت و سرتاسر اروپا و آسیا را با دوچرخه در نوردید؛ از اقیانوس آرام با کشتی گذشت و سه سال پس از ترک سانفرانسیسکو به آن شهر بازگشت.
اشخاص زیادی با دوچرخه سرتاسر ایالات متحده را پیموده اند. جوانترین دوچرخه سواری که اقدام به این کار کرد، «بکی گارتن» یازده ساله بود که روز ۲۲ ژوئیه ۱۹۷۳، به باستن ماساچوست رسید. وی در ۶ ژوئن همان سال از المپیا، واقع در ایالت واشنگتن حرکت کرده بود.
بالاترین حد نصاب سرعت به دست آمده با دوچرخه، تقریباً ۲۲۵ کیلومتر در ساعت است.این رکورد را دکتر «آلن ابوت» اهل سان برنادینوی کالیفرنیا بر جای گذاشت. وی پشت یک بادشکن عظیم که بر یک اتومبیل سریع السیر نصب شده بود، رکاب می زد.
علاوه بر این حد نصاب سرعت با دوچرخه، رکورد آهسته ترین رکاب زنی هم وجود دارد. این رکورد را «تی. میتسویشی» اهل توکیو در سال ۱۹۵۶ به دست آورد. آقای میتسویشی دوچرخه ای را به مدت پنج ساعت و بیست و پنج دقیقه سوار بود بدون آنکه حرکت کند. این سرعت صفر کیلومتر در ساعت را صرفاً با حفظ تعادل دوچرخه از طریق رکاب زدن به عقب و جلو کسب کرد.
باشگاه خبرنگاران
