سامانه شادی” و “جشنهای شعبانیه” دو عنوانی است که در رسانههای پر شمار شهرداری تهران از آنها برای اطلاق به برنامههای هفتههای اخیر شهردای تهران در پارکها، میادین و مراکز فرهنگی تحت مدیریت این مجموعه استفاده میشود.
افق به نقل از رجا، اما برخی از رفتارهای هنجار شکنانه در قالب این برنامهها در مورد اهداف برگزاری و انگیزههای طراحان آنها تردیدهایی ایجاد کرده است.
در حالی که آحاد مردم در شهرها و محلههای مختلف با برگزاری جشنهای مولودی خوانی و مدیحهسرایی اهلبیت علیهم السلام در ایام شعبانیه و نیمه شعبان به شادمانی پرداختند، شهرداری تهران در برخی از محلههای شهر جشنهایی با دعوت از خوانندگان پاپ برای اجرای کنسرت برگزار کرد که اگر بنر مربوط به امام زمان(عج) در محل برگزاری مراسم نصب نشده بود، فضای برنامه بیشتر شبیه پارتیها بود.
فضای نامناسب حاکم بر تعدادی از این برنامهها از لحاظ اخلاقی و بیبهره بودن از برنامههای مذهبی در جشنهای نیمه شعبان به حدی بود که در برخی از محلهها موجب اعتراض و حتی درگیری میان اهالی متعهد و برگزار کنندگان جشنهای مذکور شد.
بهعنوان نمونه، در یک محله شمال شهر تهران در آمفی تئاتر روباز این محله که تنها با مجری گری یکی از مجریان شناخته شده و اجرای کنسرت یکی از خوانندگان نوظهور پاپ بسته شده بود، به بی بندو باری، رقص و اختلاط غیر متعارف زن و مرد منجر شد، به نحوی که به دلیل وسعت این بیبند و باری، برنامه شبهای بعدی این آمفی تئاتر از سوی مسئولین شهرداری منطقه لغو شد.
اما در کمال تعجب، چند شب بعد این برنامه مجدداً با حفاظت نیروی انتظامی و بهکارگیری برخی از اعضای باشگاههای بدنسازی منطقه برای مقابله با اعتراضهای احتمالی اهالی متعهد محل برگزار شد که در نهایت نیز به درگیری منجر گردید.
برنامه هماهنگ این جشنها، فضای فرهنگی زننده حاکم بر آنها و اجرای برخی از برنامههای مغایر با شأن امام زمان(عج) به بهانه میلاد ایشان، شائبه دیگری را نیز ایجاد میکند که احتمالاً این برنامهریزی با اطلاع مسئولین فرهنگی اجتماعی شهرداری تهران بوده است.
این در حالی است که مانور تبلیغاتی قابل توجه بر روی این برنامهها نیز با استفاده از رسانههای شهرداری و همچنین صداوسیما، شائبه تبلیغاتی بودن آنها برای بهرهبرداریهای سیاسی را پررنگ کرده است.
برگزاری این برنامهها با سوء استفاده از ایام مورد احترام مردم و بیتوجهی به اعتقادهای مذهبی در این برنامهها، نگرانیهای جدی ایجاد کرده و در حالی که ترویج اینگونه رویکردها از سوی جریان نفوذی در دولت، با پوشش وسیع رسانهای و انتقاد گسترده شخصیتهای سیاسی و اجتماعی مواجه میشد، مشخص نیست علت سکوت در برابر این اقدام ضد فرهنگی شهرداری تهران در عرصه مدیریت فرهنگی شهر چیست؟