حسن سبحانی استاد اقتصاد دانشگاه تهران می گوید ارتباط با توده را بلد است و تنها شعارهایی را سر می دهد که بتواند آن ها را عملی کند و پیروزی را به آخر خط رسیدن نمی داند.
سبحانی می گوید بارش را با نخبگان تقسیم می کند و برای هر ایرانی ۵ ریال هزینه می کند.شعار دولت قانون سبحانی، دولت اقتصادی بدون ربا همراه با قانون گرایی، حق‌جویی و اخلاق محوری است.
سبحانی متولد دامغان است، دوران کودکی خود را در خانواده ای پایین تر از سطح متوسط گذرانیده و می گوید: ارباب زاده نبودم، باید همیشه کار می کردم تا بتوانم تحصیل کنم و به همین علت توده مردم را درک می کنم.
سوابق اجرایی چون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس شورای اسلامی، نماینده مردم دامغان در ادوار ۵ و ۶ و ۷ مجلس شورای اسلامی، عضو ناظر مجلس شورای اسلامی در شورای پول و اعتبار، عضو ناظر مجلس شورای اسلامی در شورای اقتصاد، رئیس کمیسون تلفیق بودجه مجلس شورای اسلامی و رئیس کمیسیون تلفیق برنامه چهارم توسعه سبب شده تا دغدغه اصلی وی ترمیم اقتصاد موجود باشد تا از بستر اقتصاد صحیح مشکلات حوزه های فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بهبود یابد.
گزیده ای از گفتگوی سبحانی با خبرگزاری مهر را در ادامه می خوانید:
***
– آنچه را که در خشت خام می بینند جهان در آیینه نمی بیند. ما درباره اصل ۴۴ همین را گفتیم.در خصوص هدفمندی هم پیش بینی این وضعیت را می کردیم، در نامه ای که به قوه قضایی نوشتیم و در خصوص عواقب تصویب آن توضیح دادیم و گفتیم اگر تصویب شود جرم خیز است و شما در آینده مجرمانی را محاکمه می کنید که قاضی شما می داند که این مجرم به واسطه این قانون که او را به فقر مبتلا کرده است دست به ارتکاب جرم زده است.
– رادیو و تلویزیون در مجموع نسبت به بعضی از نیروهای انقلابی از جمله من استفاده ابزاری داشته است؛ در جاهایی که فرض می کرده صحبتهای من در جهت منویات آنهاست از من استفاده کرده است. در یکی از برنامه هایی که با مدیرعاملان بانکها درشبکه ۲ صحبتی داشتم که در آنجا به صراحت اعلام کردم بانکها بر محور ربا می چرخند. از آن جلسه به بعد ابزار تلویزیون از من گرفته شد. البته صدا و سیما می تواند شواهدی دال بر نقد حرفهای من بیاورد. مثلا دعوت به شبکه قرآن در ساعت ۱ بامداد!
– از بهمن پارسال چون می دانستم وارد صحنه انتخابات می شوم بدون آنکه کسی دلیلش رابداند نوشتن در روزنامه ها را قطع کردم تا مبادا در ذهن خودم بگنجد که شاید از این فرصت سوء استفاده می کنم. از دی ماه امسال که اعلام کاندیداتوری کردم تلویزیون چند بار مرا دعوت کرد اما نرفتم چون من اعلام کردم می خواهم کاندیدا شوم این را فرصتی نابرابر با بقیه کاندیداها می دانستم. تا آنجا که امکان بود صحبت کردم و آنجا هم که فرصت نبود، شخصا در مطبوعات یادداشت می نوشتم.
(سوال)شعار دولت شما چیست؟
اسم دولت، دولت قانون است و شعار دولت اقتصاد بدون ربا، همراه با قانون گرایی، حق جویی و اخلاق محوری.
– نه از اصولگرا و نه از اصلاح طلبان منشور، اصول یا برنامه ای که متوجه شوم چه می گویند،ندیده ام. قطعا اختیار خودم را، به جریان هایی که عقبه آن آدم هایی هستند که امروز یک چیز می گویند فردا ممکن است آدمها عوض شوند و چیز دیگری بگویند قرار نمی دهم.
– برای هرایرانی ۵ ریال هزینه انتخاباتی می کنم. جمعا بین ۳۵ تا ۳۷٫۵ میلیون تومان برای راه اندازی سایت و اداره کردن آن خرج می کنم و اگر سفر رفتم هزینه سفر را از این مقدار استفاده می کنم. ستاد به آن معنا نخواهم داشت. من بارم را نخبگان توزیع می کنم چراکه کار جمعی است. بدون آنکه من بر آنها منتی داشته یا آنها منتی بر من داشته باشند.
– در خصوص جریان انحرافی واقعا اطلاعاتی ندارم. نوشته ای در خصوص آن ها نیست که بتوانم از آن استفاده کنم و نظر بدهم. ممکن است در یک جامعه انحرافاتی وجود داشته باشد باید مصادیقش را پیدا کرد، من روی جو صحبت نمی کنم و اطلاعاتی در این خصوص ندارم.
– برای من خیلی سخت است که شب عید به مردم یک چیز بدهیم که شب عیدشان را سپری کنند به نظر من توهین آمیز است.
( سوال) آقای دکتر! بعد از انتخابات سال ۸۸ عده ای معتقدند مردم نسبت به حاکمیت بی اعتماد شدند شما این را قبول دارید؟ و اگر قبول دارید چه راه حلی برای آن دارید؟
حاکمیت به معنای نظام سیاسی باشد؛ به علت برخورد های غیر موجه با معترضان البته منظورم کسانی نیست که که آشوب کردند یاحوادث روز عاشورا به وجود آوردند. چرا که آن ها مصداق بارز فتنه گری هستند. کسانی که حرف سیاسی دارند. عده ای به خاطر مواجه غیر صحیح با بعضی اشخاص، رنجیده شدند. من معتقد به اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی هستم.
– من حتما لایحه ای را به مجلس ارائه می کنم در خصوص نحوه تشکیل اجتماعات و مسئولیت برپایی اجتماعات. زمانیکه مجلس این ها را تصویب کرد، کسانی که اعتراض دارند چه اشکالی دارد در چارچوب قانون تظاهرات کنند؟
– من کنار نمی روم. مردمی که رای می دهند باید در مقابل رای شان پاسخگو باشند؛ من نیز باید پاسخگو باشم و خودم را کنار نکشم. ملاک را از صحنه بیرون نمی برم. من هدفم این نیست که کنار بکشم تا شخصیتم حفظ شود. شخصیتم زمانی حفظ می شود که مطابق موازین عمل کنم.
