«مارگارت تاچر» نخست‌وزیر اسبق انگلیس امروز بر اثر عارضه قلبی درگذشت.
«مارگارت هیلدا تاچر» متولد ۱۳ اکتبر ۱۹۲۵ بود. وی طولانی‌ترین دوران نخست‌وزیری انگلیس در قرن بیستم را ثبت کرد و اولین زنی بود که توانست به بالاترین مقام اجرایی انگلیس دست یابد.
تاچر به دلیل سیاست‌های سخت‌گیرانه‌اش از سوی یک روزنامه‌نگار «بانوی آهنین» لقب گرفته بود. سبک خاص وی همچنین سنگ بنای جدیدی در سیاست‌های حذب محافظه‌کار بود، تا جایی که سیاست‌های وی به «تاچریسم» موسوم شد.
سرانجام تاچر در انتخابات سراسری ۱۹۷۹ به همراه حزبش به پیروزی رسید و به عنوان اولین زن در تاریخ انگلیس، به ساختمان نخست‌وزیری راه یافت.
وی در بحث‌های اقتصادی بر بازار کار آزاد، خصوصی‌سازی شرکت‌های دولتی و کاهش توان و نفوذ اتحادیه‌های بازرگانی تاکید داشت. این سیاست‌ها در دوره اول نخست‌وزیری وی با رکود اقتصادی و نرخ بالای بیکاری همراه شد و موجب کاهش شدید محبوبیت او شد. با این وجود جنگ سال ۱۹۸۲ بر سر جزایر «مالویناس» و پیروزی انگلیس بر آرژانتین، نجات‌بخش وی بود و موجب شد تا او بتواند در انتخابات سال ۱۹۸۳ نیز در پست خود ابقا شود.
تاچر چهار سال بعد باز هم به عنوان نخست‌وزیر انتخاب شد. اما سومین دوره نخست‌وزیری برای وی خوش یمن نبود و با مخالفت‌های شدید عمومی و درون‌کابینه‌ای با سیاست‌های وی همراه شد. او نهایتا در نوامبر سال ۱۹۹۰ از نخست‌وزیری و همچنین رهبری حزب محافظه‌کار استعفا داد.
تاچر در اوج دوران جنگ سرد به قدرت رسید و در این دوره به همراهی کامل با «رونالد ریگان» رئیس‌جمهور وقت آمریکا پرداخت. وی در اولین سال نخست‌وزیری‌اش از استقرار سامانه‌های موشکی آمریکا در غرب اروپا حمایت کرد و در مقابل سامانه زیردریایی‌های هسته‌ای «تریدنت» را از آمریکا دریافت کرد.
تاچر و ریگان روابط بسیار گرمی داشتند
وی در آوریل ۱۹۸۶ به جنگنده‌های اف-۱۱۱ آمریکا اجازه داد برای حمله به لیبی از پایگاه‌های نظامی انگلیس استفاده کنند. این در حالی است که نظرسنجی‌ها در همان زمان نشان داد که کمتر از ۳۰درصد انگلیسی‌ها چنین تصمیمی را درست می‌دانسته‌اند.
نخست‌وزیری تاچر با جنگ ایران و عراق نیز همزمان بود. وی در طول جنگ به حمایت همه‌جانبه از رژیم صدام پرداخت و تا پیش از آغاز جنگ عراق و کویت هیچ‌گاه حاضر نشد که رسما عراق را به عنوان تجاوزگر به خاک ایران معرفی کند.
وی در جنگ کویت و عراق طرفدار کویت بود. او در زمان تهاجم صدام به کویت در آمریکا به سر می‌برد. او در مذاکراتش با «جورج بوش» پدر که در سال ۱۹۸۹ جایگزین ریگان شده بود، مداخله نظامی آمریکا در خاورمیانه با هدف خروج نیروهای عراقی از کویت را خواستار شد. وی در تشکیل نیروهای ائتلاف بین‌المللی در جنگ خلیج هم نقش داشت، اما پیش از آغاز درگیری‌ها مجبور به کناره‌گیری از نخست‌وزیری شد.
تاچر یکی از اولین رهبران اروپایی بود که از روی کار آمدن «میخائیل گورباچوف» رهبر اصلاح‌طلب شوروی استقبال کرد. وی پس از دیدار دوجانبه میان «ریگان» و «گورباچوف» در نوامبر ۱۹۸۸ گفت که جهان دیگر در دوران جنگ سرد به سر نمی‌برد. وی در سال ۱۹۸۴ برای اولین بار به شوروی سفر کرد.
تاچر از اولین رهبران اروپایی بود که از روی کار آمدن گورباچوف استقبال کرد
«بانوی آهنین» پس از استعفا از نخست‌وزیری همچنان در مجلس عوام انگلیس حضور داشت. وی نهایتا در سال ۱۹۹۲ از حضور در مجلس عوام هم کناره‌گیری کرد.
