در لووان لا نوو نزدیک بروکسل که متعلق به شرکت آی بی اِی است، انواع مختلفی از سیکلوترون ها (شتاب دهنده حلقوی) ساخته و آزمایش می شوند. متخصصان، سرعت پرتوهای داخل سیکلوترون را افزایش و در حد سرعت نور می رسانند بدین ترتیب الکترون ها از اتمهای هیدروژن جدا می شوند و تنها پروتونها باقی می مانند.ایو یانگن مخترع بلژیکی از بانیان پروتون درمانی است. در حالیکه درمان بوسیله اشعه ایکس برای بیمار همراه خطرات جانبی است. پرتوهای پروتون با انتقال انرژی زیاد و البته کنترل شده خود، اثرات ثانویه و مضر درمان را کاهش می دهند. آقای جانگن اولین نمونه از شتاب دهنده ذرات را در سال ۱۹۸۶ با اهداف پزشکی طراحی کرد و از آن موقع، تولید خود را تکمیل و تکمیل تر کرده است. اینجا با آخرین نسل از سیکلوترونها آشنا می شویم که نه تنها بسیار کوچکتر از نمونه های قبلی خود هستند بلکه ارزانتر هم هستند.
ایو یانگن می گوید: “ سرطان اغلب، بیماری افراد مسن است. اما متاسفانه ۷ درصد سرطانها مربوط به کودکان است. برای درمان یک کودک مبتلا به سرطان، بسیار مهم است که دیگر اعضای بدنش در معرض تابش پرتو قرار نگیرند. این مهم از طریق “پروتون درمانی” ممکن است. هنگامی که بیمار را بروی دستگاه برای درمان می گذاریم، برای پیدا کردن موقعیت تومور دو اشعه ایکس اورتوگنال به بیمار می تابانیم . اینگونه بصورت میلیمتری می توانیم تنظیم کنیم که ذرات پرتو تنها به تومور بتابد، نه به اندامهای کناری.”
به همین دلیل پروتون درمانی (نوعی پرتو درمانی)، بویژه در تومورهایی بکار می رود که نزدیک به اندامهای حیاتی هستند و اینگونه پرتوهای پروتون به ارگانهای حیاتی آسیب وارد نمی کند. مانند سرطان چشم، مغز، گردن و سینه چپ. همچنین قدرت پرتو در این روش قابل تنظیم است.
آقای ایو یانگن ۶۵ ساله بخش بزرگی از زندگی حرفه ای اش را به توسعه پروتون درمانی اختصاص داده و این تکنولوژی را در ۲۵ مرکز پرتو درمانی در دنیا ارائه داده است. او همچنین نامزد دریافت جایزه مخترعان اروپایی شده است.
او در ادامه گفتگو با یورونیوز می افزاید: “ برای چیزهایی که در زندگیم دوست دارم انجام بدهم حقوق می گیرم. من عاشق مبارزه با سرطان و طراحی دستگاههایی هستم که می تواند درمانهای بهتری ارائه بدهد. پس من مرد بسیار خوشبختی هستم.”
در حال حاضر تنها یک درصد بیماران سرطانی در سراسر دنیا از این شیوه درمانی استفاده می کنند به این دلیل ساده که تجهیز هر مرکز درمانی به چنین فن آوری ای حدود ۲۰ تا پنجاه میلیون یورو هزینه بر می دارد. آقای یانگن امیدوار است بتواند هزینه تولید را با استفاده از قطعات کوچکتر تا حد زیادی پایین بیاورد و زندگی عده بیشتری را اینگونه نجات دهد.
