بانک ورزش – مونا میرزایی/ وقتی هفتم اردیبهشت ماه سال ۱۳۹۳، در تالار ایوان شمس تهران، شرکت بهنام پیشرو کیش طی یک مراسم گلریزان برای پیراهن حمید استیلی مبلغ یک و نیم ملیارد تومان به موسسه خیریه سپاس برای کمک به درمان بیماران سرطانی کمک کردند، پروژه ورود تیم بهنام پیشرو کیش، حمیدرضا سیاسی و دوستانش به وزارت ورزش کلید خورد. حمیدرضا سیاسی و هیات مدیره او با حواشی بسیار، یکی از تلخ‌ترین فصل های فوتبالی سرخپوشان را رقم زدند تا در نهایت با تعویض پرحاشیه سه سرمربی، درگیری‌های متعدد اسپانسر و بازداشت مدیرعامل، پرسپولیس از جام‌حذفی و جام قهرمانان آسیا حذف و به زحمت در لیگ برتر بماند.

امسال نیز برای هیات مدیره پرسپولیس، ۵ نفر شامل جعفرکاشانی (عضو سابق هیات مدیره و ملی پوش سابق)، محمد زادمهر (ملی پوش سابق و عضو سابق هیات مدیره )،  حسین عبدی (دستیار سه سرمربی در پرسپولیس و بازیکن سابق تیم)، علی اکبر طاهری (مشاور اقتصادی وزیر ورزش ) و حمیدرضا گرشاسبی (رئیس اداره کل تربیت بدنی تهران ) انتخاب شده‌اند. حضور کاشانی، زادمهر و طاهری که سال گذشته در هیات مدیره منتسب به سیاسی بودند و حمیدرضا گرشاسبی از نزدیکان وزیر ورزش، انتقادات بسیاری را در پی داشته است. اختلافات حسین عبدی با نژادفلاح قائم‌مقام فعلی باشگاه و از مخالفین سرسخت سیاسی هم بر کسی پوشیده نیست. نگاهی کوتاه به این لیست، این شائبه را تقویت می‌کند که روح هیات مدیره ناکام سال گذشته همچنان در باشگاه سرگردان است.

در این جمع جعفر کاشانی از حامیان جدی حمیدرضا سیاسی در فصل گذشته است. او با وجود تصمیمات ضعیف مدیریتی سیاسی در ابتدای فصل و عدم همکاری با سرمربی و مدیرعامل وقت، غیبت در دوران حساس نقل و انتقالات نیم فصل و بازداشت طولانی در طول فصل همچنان او را الگوی مدیریتی می‌داند و معتقد است موضع‌گیری‌ها علیه سیاسی به معنی عملکرد خوب اوست. کاشانی، در بحبوحه درگیری‌های فصل پیش پرسپولیس، دست از حمایت سیاسی برنداشت و حتی در روزهای زندان رفتن او اوضاع بنظرش طبیعی بود و حمیدرضا سیاسی را مدیرعامل باشگاه می‌دانست.

دکتر زادمهر نیز سال گذشته از همان ابتدا از حامیان برکناری منتقمی و مدیرعاملی سیاسی بود. او بی‌توجه به شرایط تیم در سال گذشته، پس از استعفای سیاسی بعد از آزادی از زندان، از او بخاطر زحماتش صمیمانه تشکر کرد و حالا هم معتقد است باشگاه پرسپولیس با حضور سیاسی کاملا در آرامش بود  و حضور وی در باشگاه، تیم را در شرایط ایده‎آل قرار می‌داد. او برخلاف کاشانی که از حمایت مستقیم از سیاسی می‌پرهیزد، صراحتا اعلام می‌کند که از بازگشت حمیدرضا سیاسی به باشگاه خوشحال خواهد شد.

علی اکبر طاهری مشاور اقتصادی وزیر ورزش، که سه ماه پیش به صراحت اعلام کرده بود که به هیات مدیره بازنخواهد گشت، از دیگر اعضای هیات مدیره است. طاهری که پیش از این مدیرعامل صندوق حمایت از قهرمانان بود، در حالی در بهمن ماه سال ۹۲ به سمت مشاور اقتصادی وزیر ورزش درآمد که قهرمانان و پیشکسوتان از این صندوق، سه ماه حقوق معوقه طلب داشتند. این مرد کم حرف که از نزدیکان گودرزی، وزیر ورزش است، فصل گذشته پس از بازداشت سیاسی، به عنوان سرپرست باشگاه پرسپولیس امور تیم را به عهده گرفت اما پس از قائم‌مقامی نژادفلاح با نارضایتی از سمت خود استعفا داد. حالا او به هیات مدیره بازگشته و جدی‌ترین گزینه مدیرعاملی است. مدیرعاملی که به نوعی محسوس یا نامحسوس، یکی از نمایندگان گودرزی در باشگاه است.

دیگر نماینده گودرزی در هیات مدیره، حمیدرضا گرشاسبی است. گرشاسبی مدیرعامل اداره ورزش و جوانان خوزستان، ۲۸ بهمن ۹۳ با حکم وزیر ورزش به تهران آمد و جانشین محمدحسین نژادفلاح در اداره کل ورزش و جوانان استان تهران شد. حالا با اعلام اعضای جدید هیات مدیره باشگاه و رفتن نژادفلاح، بنظر می‌رسد بار دیگر با اراده وزیر، گرشاسبی جایگزین نژادفلاح شده است.

… و بالاخره حسین عبدی که گویا قرار است نقش حمید استیلی در هیات مدیره پیشین را ایفا کند. فصل گذشته حمید استیلی با تصویر تلخی که از نام علی دایی در ذهن خود داشت، به هیات مدیره پرسپولیس آمده بود و امسال هم، حسین عبدی که برانکو جانشینش شد و بعدتر هم او را نخواست، در لیست هیات مدیران است. عبدی که تا چند روز پیش حاضر نبود با نژادفلاح در یک اتاق، زیر یک سقف باشد و باشگاه را ترک کرده بود، حالا به عضویت هیات مدیره درآمده تا حضورش در کنار برانکو، دردسرساز و پرحاشیه باشد.

بعد از همه کش و قوس‌های خصوصی‌سازی و تقلاهای هدایتی و دوستانش، هیات مدیره امسال پرسپولیس همچنان شدیدا سیاسی زده و آمیخته با گودرزی است. کلاف مدیریت پرسپولیس می‌توانست انقدر پیچیده نباشد، اگر وزارت ورزش رو بازی می‌کرد و از همان ابتدا بدون علم کردن داستان اهلیت، بدون برگزاری شوی مزایده، مدیریت را بار دیگر دست کسانی می‌سپرد که یک بار در آزمون مدیریت مردود شده، با تصمیمات بی‌حساب، پرسپولیس را تا مرز سقوط پیش برده و فریاد اعتراض دوست و آشنا را بلند کرده بودند. کاش وزارت ورزش رو بازی می کرد و می گفت چه اهلیتی، چه صلاحیتی در هیات مدیره فصل گذشته پرسپولیس دیده، که در دیگران ندید.