خبررسانی بموقع و صحیح، یکی از مقدمات و شرایط توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است. تصویب و اجرای قانون دسترسسی آزاد به اطلاعات نشان می‌دهد که این موضوع مورد تایید قوه مقننه جمهوری اسلامی ایران نیز بوده است. از طرفی گسترش شگفت انگیز و غول فضای مجازی باعث شده است که اخبار و آرا،گاه به صورت ناصحیح، فوری و وسیع پخش شود. بنابراین وجود نشریات مستقل و متعهد و خبرنگاران حرفه‌ای و معتقد به کرامت و علو کار خبرنگاری، می‌تواند از ضایعات ناشی از انتشار اخبار ناصحیح جلوگیری کند. خبرنگار در قبال آنچه می نویسد و منتشر می‌کند مسئولیت دارد و شرط بقای وی در حرفه این است که صحت عمل و رفتارش مورد پذیرش و تایید جامعه باشد .از این رو گمان می‌رود با توجه به وجود ظرفیت‌های کافی در قانون اساسی و قوانین عادی، باید برای انتشار اخبار ترتیبی داده شود که خبرنگاران بدون ترس و وحشت از تبعات بعدی، خبررسانی کنند و در عین حال از نظر معاشی و امنیت شغلی در وضعیت قابل قبولی قرار داشته باشند. امید است در کابینه‌ای که در راه است، فرد و افرادی مسئول و مباشر امور مطبوعات شوند که با زمان پیش بروند و مقتضیات عصر حاضر و وضعیت خاص کشورها را لمس و درک کنند تا خبرنگاران بتوانند با امنیت بیشتری اخبار را رسانه‌ای کنند. اما در مورد برخوردهایی که گاهی با برخی از خبرنگاران می‌شود، باید گفت بی‌شک برخورد قضایی با خبرنگاران باعث خودسانسوری آن‌ها خواهد شد و این امر به ضرر جامعه خواهد بود.عدم انتشار اخبار درست و بموقع، مانع بزرگی در راه مصادیق گوناگون توسعه است. نکته‌ای که نباید از نظر دور داشت، بحث نداشتن امنیت شغلی خبرنگاران است زیرا بسیار اتفاق افتاده رسانه‌ای توقیف شده و خبرنگاران آن بیکار شده‌اند. در این زمینه به نظر می‌رسد برقراری بیمه بیکاری و همین‌طور شرایط بازنشستگی قابل‌قبول، می‌تواند خبرنگاران را به ادامه کار تشویق کند. این دو امر،مستلزم هماهنگی و همکاری دولت، مطبوعات و خبرنگاران است.
حقوق دان
