لو دادن جلسات سازگارا و مجتبی واحدی با سلطنت طلبان

کاریکاتوریست خارج نشین نشریات زنجیره ای معتقد است چیزی که به نام اپوزیسیون وجود خارجی دارد، در واقع قمپزیسیون است.
نیک آهنگ کوثر با اشاره به سالهای اقامت خود در خارج کشور، از موضوعی «بسیار عذاب آور» در میان نیروهای اپوزیسیون خبر داد و نوشت: آنها فکر می کنند خبر زمانی رخ می دهد و باید پوشش داده شود که از مجرای رأی ملوکانه و تایید آنها گذشته باشد. وقتی چنین افرادی جرات ندارند درباره کارهای عادی خود مثل تشکیل جلسه در پاریس و لندن و استکهلم و واشنگتن حرف بزنند- کاری که برای فعالان سیاسی یک امر متداول است و فعال سیاسی مگر در جلسه خارج از کشور چه می کند؟- و فقط خبرنگارانی را دعوت می کنند که «همراه» باشند و به جای انعکاس واقعیت، محرم راز بمانند، به نظر من یک جای کار ایراد دارد.
وی با لو دادن جلسات سازگارا و مجتبی واحدی با سلطنت طلبان و افراد نزدیک رضا ربع پهلوی در پاریس نوشت: آیا کسی به ریشه های این سوالات و مشکلات منطقی و اصولی که از این نوع نگاه به این موضوع ها وجود دارد سخنی گفت و در پی رفع آن برآمد به جای متهم کردن بقیه؟ وقتی مثلا می فهمی که قرار است در واشنگتن جلسه ای برگزار شود و یکی منکر می شود و دیگری تایید می کند و بعد متوجه می شود که نباید تایید می کرده و قسم و آیه می آورد که در «ژنو» برایم ماجرا را خواهد گفت و بعد خودش نمی آید و نمی گوید، خب آدم حس می کند یک جای کار می لنگد. پای صداقت می لنگد، پای پایبندی به اصول و ارزش های اولیه دموکراتیک می لنگد. پای احترام بحق دانستن مردم می لنگد و هزار و یک چیز دیگر.
نیک آهنگ کوثر با هشدار نسبت به تبدیل شدن اپوزیسیون به یک فراموشخانه جدید و پر از اسرار منتشر ناشدنی و جایی برای پاپوش دوختن نوشت: اینکه می شنوم در این جلسات، خبرنگاران متعددی بوده اند اما خبری بیرون نیامده، این سوال به ذهنم می رسد که جایگاه این دوستان را بازتعریف کنیم. یا روزنامه نگارند، یا نیستند. لابی ایست هستند یا مشاور سیاسی یا بازیگر؟ به عنوان منتقد دعوت شده اند که مباحث را بررسی و عیب یابی کنند یا…؟ مرا ببخشید، اما به مخالفانی که پز می دهند که چنین می کنیم و چنان اما هنوز نتوانسته اند برنامه ای داشته باشند، می گویم «قمپزیسیون».
وی در پایان تاکید کرد: این جلسات باید ساز و کار شفاف داشته باشد نه اینکه تا خبر برگزاری یک جلسه به دنبال جلسه پاریس و دیگر جلسات (مثلا در آوریل) در آمریکا و اسامی دعوت شدگان آمد بیرون، ایمیل و تلفن پشت سر هم بیاید که نه تکذیب می کنند و نه تایید و فقط می خواهند کور باشی و ناشنوا و ناگویا! اپوزیسیونی که از یک خبر ساده بترسد، کارش زار است.