به گزارش افق آنلاین، آیت الله سیدمحمد حسینی شاهرودی در آذرماه ۱۳۰۴ در نجف به دنیا آمد. پدر او سیدمحمود حسینی‌شاهرودی بود که پس از فوت سید ابوالحسن اصفهانی سال‌های متمادی زعامت دینی و علمی و مرجعیت حوزه‌های علمیۀ تشیع را برعهده داشت.
وی مقدمات را نزد پدر خود و همچنین شیخ علی شهربابکی و شیخ شمس زنجانی گذراند و دورۀ سطح را از میرزا هاشم آملی و شیخ عبدالحسین رشتی فراگرفت.
آیت الله حسینی شاهرودی مدت زیادی در جلسات درس خارج پدر خود، سیدمحمود شاهرودی، شرکت کرده و تقریرات درس اصول و فقه او را به رشتۀ تحریر درآورد و از پدر خود و سید جمال الدین گلپایگانی (از شاگردان میرزای نائینی) اجازۀ اجتهاد دریافت کرد.
پدر وی سید محمود شاهرودی در سال ۱۳۴۷ هجری شمسی مقلّدین خود را در احتیاطات مسائل شرعی به او ارجاع داد و بدین دلیل بود که عده‌ای از مقلدان پس از درگذشت آن مرجع در سال ۱۳۵۳ هجری، به تقلید فرزند وی گرویدند.
در سال ۱۳۵۷ هجری قمری رساله عملیه وی به زبان فارسی و عربی، در نجف به چاپ رسید.
در پی اخراج وی توسط رژیم بعث عراق از نجف به ایران در سال ۱۳۵۹، او در شهر قم ساکن شد و به تدریس فقه و اصول پرداخت.
از این عالم ربانی آثاری از جمله «ذخیره المؤمنین لیوم الدین» رساله عملیه به زبان عربی، «رساله توضیح المسائل» رساله عملیه به زبان فارسی، «توضیح مناسک حج» احکام حج به زبان فارسی، «رساله توضیح المسائل» به زبان اردو، کتاب استفتائات فارسی، «رساله مختصر الاحکام» به زبان اردو و«دروس فی احکام النساء» به زبان عربی به یادگار مانده است.
آیت الله سیدمحمد شاهرودی عصر امروز در بیمارستانی در تهران در سن ۹۴ سالگی دار فانی را وداع گفت.
فارس
