اما اگر راه جایگزین دیگری برای امتحان کردن بلندترین کوه دنیا وجود داشته باشد چه؟ احتمالاً با پرت کردن خودتان از ارتفاع ۱۳۰mph، جایی که جز هوا چیزی زیر پایتان قرار ندارد و تنها یک ماسک اکسیژن بروی صورتتان است و قله‌های پوشیده از برف هیمالیا نیز شما را احاطه کرده است!
هرساله در ماه نوامبر اردوی پرش از آسمان اورست تجربه سقوط آزاد از بلندترین قله جهان را ارائه می‌دهد. افراد پس از یک سفر ۱۱ روزه در نپال و پرداخت ۲۵۰۰۰ دلار از قله‌ای با ارتفاع بیش از ۲۳۰۰۰ فوت از سطح دریا به پایین می‌پرند.
به گفته تام نونان، مدیر اجرایی پرش از آسمان اورست: «هیجان پرش از بالای اورست بی‌نظیر است.این کار تنها با چتر نجات امکان‌پذیر است که می‌توانید به‌واسطه آن در برابر طبیعت وحشی پرواز کنید، کاری که فقط غازهای وحشی در مهاجرت به هیمالیا می‌توانند انجام دهند.»
یک سقوط تفریحی از ارتفاع ۱۰۰۰۰-۱۴۰۰۰ فوتی از سطح دریا صورت می‌پذیرد. در آمریکا در برخی نقاط می‌توان حتی از ارتفاع ۱۸۰۰۰ فوتی نیز سقوط آزاد داشت و تنها یک موسسه در کالیفرنیا وجود دارد که افراد از طریق سازمان هواپیمایی فدرال می‌توانند با داشتن کپسول‌های اکسیژن از ارتفاع ۲۸۰۰۰ فوتی آن بپرند. (این پرش حدود ۳۰۰۰ دلار هزینه دارد، گرچه مشاهده دره مرکزی کالیفرنیا را نمی‌توان با هیچ جای دیگری مقایسه کرد).
موج پرش از آسمان
پرش از آسمان مدت‌هاست که میان مردم محبوب شده است. این ورزش با اختراع سیستم چتر نجات از دهه ۸۰ و تبلیغ در فیلم نقطه شکست به محبوبیت رسید و سپس در عصر رسانه‌های اجتماعی غوغا بپا کرد. انجمن چتربازان آمریکا(USPA) که مسئول اداره این ورزش است، در سال ۲۰۱۸ بیش از ۴۲۰۰ لیسانس پرواز صادر کرد که حالا در طول سابقه ۷۲ساله خود بیشترین تعداد عضو را داراست.
کوهنوردی نیز همین مسیر مشابه را برای رشد پیموده است. جذابیت فتح خشن‌ترین نقاط طبیعت باعث شد که اورست در دهه ۹۰ به همگان معرفی شود. در دهه‌های بعدی موج عظیمی از کوهنوردان به سمت این قله سرازیر شدند. افزایش تعداد مردم محلی که با دستمزدهای کم حاضر به ارائه خدمات به کوهنوردان خارجی بودند باعث شد که کوهنوردان زیادی در خارج از فصل به سمت اورست حرکت کنند.
به گفته آلن آرنت، کوهنورد و مورخ اورست: «از ۳۸۱ پروانه صعودی که در سال ۲۰۱۹ برای صعود به اورست صادرشده است، حدود ۵۰% نتوانسته‌اند به سمت قله حرکت کنند.»
امسال هزینه سفر دو ماه به قله ۴۵۰۰۰ دلار بود، گرچه در برخی از جاها این قیمت به ۲۸۰۰۰ دلار نیز می‌رسد. در ماه آگوست نپال در پاسخ به خطرات گردنه‌های کشنده اورست و جهت جلوگیری از صعود کوهنوردان هزینه سفر را حداقل ۳۵۰۰۰ دلار مشخص کرد. حالا کوهنوردان قبل از کسب اجازه صعود به اورست باید ثابت کنند که تا قبل این تجربه صعود به یک قله حداقل ۲۱۳۰۰ فوتی را داشته‌اند.
پرش از آسمان در اورست وارد سال دوازدهم خود شده است و طبق تخمین‌های نونان حدود ۲۰۰ پرش در نپال انجام شده است. از نظر بازنشسته‌ای که صنعت پرش از آسمان را منقلب کرده است، این میزان پرش تنها بخش کوچکی از پرش ۸۰۰۰ تایی اوست. تیم او شامل چندین ورزشکار رکورددار درزمینه‌ی پرش است و هدفش این است که برای هر فردی که قصد پرش دارد یک ورزشکار اختصاص دهد.
نحوه کار
افراد به کاتماندو سفر می‌کنند و سفر خود را با یک تور از نقاط دیدنی آغاز می‌کنند. سپس با هواپیمای مخصوص پرش به بالای یکی از خطرناک‌ترین مناطق برای فرود آمدن هواپیما یعنی فرودگاه لوکلا منتقل می‌شوند. خط پرواز ۱۷۲۹ این فرودگاه که در ارتفاع ۹۳۰۰ فوتی از سطح دریا قرار دارد، در میان یک کوه صخره‌ای و پرتگاه واقع شده است. به گفته نونان که خلبان نیز می‌باشد: «اینجا باریک‌ترین جایی است که می‌توان در آن فرود آمد. این خلبانان به نوبه خود بهترین خلبان‌هایی هستند که تابه‌حال دیده‌ام.»
کوهنوردان برای رفتن به سمت نامچه بازار در ارتفاع ۱۱۲۸۵ فوتی از سطح دریا باید از نقاط خطرناکی با پای پیاده عبور کرده و خود را با آب و هوا وفق دهند. ارائه خدمات لوکس و کلیه سرویس‌ها نیز به ازای بخشی از هزینه‌ایست که افراد برای عضویت در گروه پرداخت کرده‌اند.
بیشترین هزینه و مشکل حمل و نقل برای انتقال افراد از نقطه فرود به فرودگاه سیناگ بوچه در ارتفاع ۱۲۳۴۰ فوتی از سطح دریا یا حتی کمپ اولیه آما دابلام در ارتفاع بالاتر یعنی ۱۵۰۰۰ فوت است. حدود ۲۰۰۰ پوند باید صرف حمل تجهیزات به بالای قله شود.
در روز پرش افراد و متخصصان پرواز سوار هلی‌کوپتر AS350 B3 می‌شوند و سفر ۱۵ دقیقه‌ای سقوط از هیمالیا را آغاز می‌کنند.
گروه در گذشته از هواپیمای ۶ بال PC پیلاتوس استفاده می‌کرد اما B3 امکان مسیریابی آسان‌تر را فراهم می‌کند. از نظر افرادی که به دنبال لذت بردن از صحنه هستند، بال‌های چرخان هلی‌کوپتر اولویت دارد، زیرا می‌توانند نمای کاملی از کوه را در مقابل خود ببینند. در این حالت کوه‌ها در فاصله ۱۰۰ فوتی از هلی‌کوپتر قرار دارند.
سپس پرش صورت می‌گیرد. پرش حدود ۴۰ ثانیه طول می‌کشد و ارتفاع به آهستگی به ۱۹۰۰۰ فوت می‌رسد و سپس چترباز در فاصله‌ای مشخص سرعت را ثابت می‌کند. میزان فشار هوا در پرش به گونه ایست که حدود ۵ دقیقه بعد فرد به نقطه فرود می‌رسد. برخی از افراد برای به درازا کشیدن پرش و رسیدن به کمپ اولیه اورست ۳۰۰۰ دلار بیشتر پرداخت می‌کنند. این سفر ۶ روزه با دیدن منظره‌هایی از آبشار خومبو و ساوت کول اورست به پایان می‌رسد و هلی‌کوپتر ۱۵ دقیقه بعد به فرودگاه لوکلا می‌رسد.
همه از این کار راضی نیستند. به گفته آرنت: «اگر می‌خواهید مرا فردی با افکار قدیمی بنامید، اما این‌گونه کارها باروح هیمالیا در تناقض است. آیا فرقی بین یک سفر عادی و کار کسانی وجود ندارد که در حال تبلیغ این کوه هستند؟»
ازنظر نونان تفاوت در رابطه ایست که او با مردم منطقه ایجاد کرده است. به گفته او: «مردم می‌گویند که از دیدن چتربازان در بالای نامچه بازار به هیجان می‌آیند. ما هرسال جلو می‌رویم، نه برای تجلیل از خودمان، بلکه برای تجلیل از کوه، مردم، فرهنگ و درنهایت روابط دوستانه‌ای که ایجاد کرده‌ایم.»
او در پروژه سال ۲۰۲۰ که پرش از آسمان به زمین نام دارد، قصد دارد که به قطب شمال و جنوب، اهرام ثلاثه، جزایر آران و سواحل شن‌های سفید در دیواره بزرگ مرجانی سفر کند.
منبع: bloomberg.com
