رهبری و کم کاری شما

ـ تکلیف روحانی و امیدی‌ها که روشن است. از آن‌ها نه انتظار تدبیر داریم و نه دلسوزی برای نظام و آقا. اما عصبانی ام از نمایندگان خودی که تصمیم حتی نادرست، اما اعلام شده‌ی ملی را با حرف ها، توئیت‌ها و طرح‌های فوریتی شان شل کردند و امید به نتیجه رسیدن از راه تجمع خیابانی و اغتشاش را در معترضان تقویت کردند و عن قریب بود که با تصمیم تاریخی شان! بنزینی روی آتش بریزند و آغازی شود بر دومینوی مطالبات جدید همراه با اغتشاش مثل لبنان و عراق و در نتیجه فتنه‌ای غیرقابل مهار رقم بخورد.

ـ نمایندگان پاسخ دهند، که اگر مخالف بودید چرا وقتی مدت‌ها است که می‌دانید این تصمیم گرفته شده اعتراض نکردید و توئیت نزدید و طرح چند فوریتی ندادید و حالا که دیگر کار از کار گذشته است و صدای مردم را می‌شنوید یادتان افتاده است نماینده اید؟
ـ آقای نماینده انقلابی! اگر شما به رایزنی‌های دیروز دلسوزان برای عقب نشینی از این اقدامات پاسخ مثبت می‌دادید، آیا آقا مجبور می‌شدند، برای کنترل مجلس، اول صبح و قبل از اقدام شما، از تصمیمی که دیگران آن را گرفته اند حمایت کنند و خود را در برابر مردم ناراحت قرار دهند و از خود هزینه کنند؟

ـ سرتان را بالا بگیرید دربرابر مردمی که قرار است به شما رای بدهند و بگویید ما مخالف بودیم و دیدید که رهبری نگذاشتند قیمت را برگردانیم؛ اما سرتان را به زیراندازید دربرابر شهدایی که نظاره گر رفتار شما با نایب امام زمان شان هستند و فراموش نکنید که «چشمان هزاران شهید به اعمال ما دوخته شده است».