نفوذ، یکی از اهرمهای تخاصمورزی برای براندازی نظام مقدس جمهوری اسلامی محسوب میشده و میشود. نفوذ فرهنگی یکی از کاراترین و بُرندهترین سلاحها علیه جمهوری اسلامی است.
در این نوع نفوذ، دشمن با ظاهری فرهنگی و زیرکانه، اِلمانها و نشانههای سیاسی و لیبرالیستی را به ذهن مخاطب تحمیل میکند؛ مثلاً در سینما، با انتخاب نام رجال بر روی شخصیتها، موجب جلب توجه مخاطب و تشویق او به بیشتر دانستن درباره هدف و غایات صاحب اسم میشوند. یا صاحب نام را تطهیر میکنند تا مشی او القا گردد. این از هنر و سینما بود و در ادامه میرسیم به نامگذاری خیابانها!
در همه دنیا، اماکن و نقاط شهری و … نام شخصیتها و قهرمانانشان را به منظور بزرگداشت افکار و کارهایشان به خود میگیرند. کشور ما هم از این قاعده مستثنی نیست. از این ابزار در ایران هم بهره گرفته میشود. در این راستا عناصر و افرادی تلاش میکنند شخصیتهای مطلوبشان، مروّج افکار سیاسی باشد. اخیراً برخی از این عناصر در شورای شهر، قصد دارند نام مهدی بازرگان را به روی خیابانی در تهران قرار دهند.
اما بازرگان کیست؟
بازرگان همان کسی است که خواهان سلطنت شاه جنایتکار بود و بعد از انقلاب به عنوان نخستوزیر، کابینهای انحصاری تشکیل داد و در مخالفت با حضرت امام استعفا داد. و پیش از همه اینها، پدر معنوی منافقین ملعون بشمار میآید آنچنان که پس از انتشار خبر نحس قصد شورای شهر تهران برای نامگذاری خیابانی به نام بازرگان، مریم رجوی سرکرده منافقین و یکی از عوامل ترور و به شهادت رساندن ١٧ هزار ایرانی مظلوم، رسماً ابراز شادی کرد و به تعریف و تمجید از بازرگان و صدالبته شورای شهر تهران پرداخت!
باید پرسید وقتی افرادی در شورای شهر تهران رسماً از پدر معنوی منافقین حمایت میکنند و قصد طرح وی و افکار لیبرالی او را دارند، چرا نهادهای اطّلاعاتی و امنیتی ساکتاند و اجازه میدهند عدهای که نام مصدق بفرموده امام روحالله؛ نامسلمان را بر خیابانی نهادند حالا در پی طرح نام بازرگان باشند؟ لابد مدتی بعد شورای شهریها با افتخار نام مسعود رجوی ـ این جیرهخوار و سرسپرده دشمنان ملت انقلابی ایران ـ را هم بر میدانی یا خیابانی خواهند گذاشت تا پازل نامگذاریهای معنادار و معاندانه تکمیل شود!
یادمان بماند؛ نفوذ و نفوذی شاخ و دُم ندارد!