عباس عبدی می گوید: برای گرم کردن فضای انتخاباتی کشور مشکل جدی وجود دارد و باید ارادهای شکل بگیرد که مشارکت همگانی با حضور همه نیروها را به رسمیت بشناسد.
عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاح طلب در بخشی از گفتگوی تفصیلی با خبرآنلاین درباره تلاش نمایندگان مجلس یازدهم برای اصلاح قانون انتخابات، گفت: یکی از ویژگیهای هر جامعهای ثبات قوانین آن است. در سال ۱۳۰۷ قانون مدنی در ایران تصویب شد و تا سال ۱۳۵۷ تغییر خاصی در آن داده نشد. بعد از آن هم البته شاهد تغییر جدی نبودیم و در یکی دو مرحله که قصد تغییر آن را داشتند، مانند سرمهای که میخواستند به چشمش بزنند، کورش کردند؛ مانند مسأله سن رشد در دختران. بنابراین چرا یک قانون میتواند ۹۰ سال ثبات کامل داشته باشد ولی برخی دیگر مانند قوانین انتخاباتی ما هر سال دچار تغییراتی میشوند؟
وی افزود:دلیلش این است که آن قانوننویسی بر اساس یک پایه و چارچوب نظری صورت میگرفت و تا وقتی آن پایه و چارچوب نظری وجود دارد، آن قانون هم ثبات دارد و منظم و دقیق اجرا میشود. اما از آنجا که هنوز اساس و فلسفه انتخابات واقعی در ایران مورد پذیرش کسی در سیستم قرار نگرفته و به همین دلیل است که هر روز جایی از آن را دستکاری میکنند و اینقدر لکهگیری و صافکاری میکنند که اساساً شکل اصلی آن هم تغییر میکند. این اولین مسألهای است که درباره این موضوع میتوان به آن اشاره کرد که به نظر من ناشی از بی اعتمادی و عدم پذیرش اساس و اصل نهاد انتخابات در ایران از سوی برخیها میشود.
هدف طرح های انتخاباتی مجلس بقای خودشان است نه خواست مردم
عباس عبدی با بیان اینکه نکته دومی که در این قضیه باید مورد توجه باشد، این است که بر اساس یک برداشت اشتباه، برخی فکر میکنند با تغییر قانون میتوانند مسائل را در کشور به نحوی که مطلوب میدانند، تغییر دهند، خاطرنشان کرد: قانون مدنی درست است که یک قانون بود اما مبتنی بر یک سری واقعیتهای اجتماعی بنا شده بود و نمیخواست آنها را نادیده بگیرد. به عبارتی اول آن واقعیتها پذیرفته میشدند و بر اساس و مبنای آنها قانون تنظیم میشد. در واقع آنان نمیخواستند قانونی خلاف واقعیت جامعه را جعل یا وضع کنند، بلکه همان عرف موجود را تبدیل به یک متن منقح قانونی میکردند. در حالی که ما الان درباره اصلاحیه قانون انتخابات شاهد رخ دادن عکس این فرایند هستیم. به عبارت دیگر درباره انتخابات مردم یک چیزی میخواهند اما تهیهکنندگان این طرحها درصدد هستند که چیز دیگر را طراحی و اجرا کنند.
این فعال سیاسی اصلاح طلب گفت: هدف نهفته در این کار هم این است که بقای خودشان تثبیت و تضمین شود نه اینکه خواست عمومی را بازتاب بدهد و فکر هم میکنند با قانون میشود این کار را انجام داد. اما دست یافتن به چنین هدفی با این اقدام، شدنی نیست. یعنی غیرممکن است که بشود این اهدافی را که تهیهکنندگان این طرحها دارند با قانونگذاری جدید و از این نوع محقق کرد.
مگر ریاست جمهوری اکابر است که کاندیداها در شورای نگهبان آزمون بدهند؟
عباس عبدی تاکید کرد: چه این قانون باشد و چه نباشد برای گرم کردن فضای انتخاباتی کشور مشکل جدی وجود دارد. تا وقتی ارادهای شکل نگیرد که مشارکت همگانی با حضور همه نیروها را به رسمیت نشناسد، اینها بیشتر یک جملات قانونی است که همیشه بوده. البته یک سری چیزها در این طرحهای انتخاباتی واقعاً نوبر است و معلوم نیست بر چه اساس و با چه منطقی طراحی شده است. گویی رئیس جمهوری و مجلس کلاس اکابر استکه باید بروند و بنشینند در شورای نگهبان و آزمون پس بدهند.