تمام کوچه و اطراف آن شامل اصطبل، آشپزخانه و خانه های دیگر بوده است. میرزا احمد ملاباشی مالک خانه، فاضل و عالم فقیه بوده و در اصفهان مصدر امور شرعی را داشته است.
این خانه یک نهاد مذهبی- فرهنگی بوده و دارای یک حیاط بیرونی. دو اتاق کار. سه ورودی مستقل بیرونی است و در جبهه غربی حیاط بیرونی فضای مستقلی به اتاق کار مالک و پذیرش مراجعین اختصاص داشته است، از هنر فلزکوبی بر روی چوب در این بنای تاریخی استفاده شده است.
خانه ملاباشی در خیابان ملک، کوچه پشت بارو واقع شده است.خانه تاریخی معتمدی دارای بیرونی حوضخانه حوضخانه در دو طبقه است و شاهنشین دارد و اتاقهایی در اطراف و بالای آن قرار دارد و دارای اندرونی است و هر کدام جلوه ای از هنر معماری ایرانی است.
خانه ملاباشی در اصفهان خیابان ملک واقع شده ودر کنار مجموعه خانه های ملاباشی واقع گردیده است و از زیبایی خاصی برخوردار است این خانه مربوط به زمان زندیه وقاجاریه است . و در زمان ظل سلطان این کوچه و محل را ملاباشی منجم ناصرالین شاه خریداری کرده است .
سال ۱۳۸۰ این خانه را آقای معتمدی خریداری و باز سازی نموده است و اقای روانفربر روند بازسازی ان نظارت نموده است و خانه تاریخی منحصر بفردی شده است .
خانه شامل دو خانه بیرونی و اندرونی است و دو درب دارد البته اروسی نه درب که در نوع خود بی نظیر است. بر بالای درب اروسی کنگره منقوش چوبی زیبایی خود نمایی می کند. اروسی به طول نه متر است و درب اروسی آن شیشه های رنگی دارد.
و اندرونی پانزده اتاق دارد و در سه طبقه است و زیر زمین صفوی در زیر و مهمانخانه در بالای آن است. بیرونی و اتاق گوشواره در دو طرف آن دیده می شود. اتاق زایمان اتاق پذیرایی و اتاق مهمانخانه اروسی است. مصالح آن خشت گل و گچ وکاشی وچوب است .
آقایان آقاجانی کاشیکاری آقای حسینی تابلو کاشی ، رضوی نقاشی ، کیانپور استاد احمد حیدری بنایی و آقای مرآتیان آیینه کاری و استاد جعفر مقرنس و گچبری این خانه را بعهده داشته اند.
خانه معتمدی که با نام خانه ملاباشی نیز شناخته می‌شود، متعلق به دوره قاجار است و در محله پاقلعه اصفهان قرار دارد. کوچه از دارایی‌های ملاباشی، منجم ناصرالدین شاه به شمار می‌رفت و او از خانه خود به عنوان نهادی فرهنگی مذهبی استفاده می‌کرد.
بنای خانه شامل یک حیاط بیرونی، دو اتاق کار و سه ورودی مستقل بیرونی می‌شود که از هنر فلزکوبی روی چوب، در بنای آن استفاده شده است. خانه معتمدی در سال ۱۳۸۱، به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید
عکاس :زهرا شکری
خبرنگار:آرزو خلیلی
