به گزارش افق نیوز ، مسعود اقبالی در خصوص تساوی تیم ملی مقابل کره جنوبی اظهار داشت: برای تحلیل تیم ملی باید ببینیم برای این بازی چندروز فرصت داشته و چقدر بازیکنان با هم تمرین کردند؟ آیا روی سیستم‌های تهاجمی و تدافعی کار موثر انجام شده؟ بازیکنان چقدر از وظایف خودشان شناخت دارند؟

وی افزود: وقتی در چند مسابقه تقریبا با یک سیستم و تعداد مشخصی از بازیکنان، بازی می‌کنید تمام تیم‌های تورنمنت کاملا نقاط ضعف و قوت شما را شناسایی می‌کنند. بنابراین بازی با کره جنوبی یکی از سخت‌ترین بازی‌های ما بود. آمار نشان داد که حریف حداقل در مالکیت توپ بهتر از ما بود چون کاملا نسبت به مهره‌ها و ترکیب ما شناخت داشت. در نیمه اول، بازی تقریبا پایاپای بود.

اقبالی تاکید کرد: حملات خاصی روی دروازه‌ها ندیدیم هرچند که کره یکی دو کرنر به دست آورد. وقتی می‌خواهیم فوتبال را از یک سوم دفاعی خودمان شروع کنیم کار هجومی باید منتهی به یک سوم دفاعی حریف بشود اما در نیمه اول اقدامی در این جهت ندیدیم. خط میانی ما در نیمه اول کاملا در اختیار کره جنوبی بود.

کارشناس فوتبال با اشاره به عملکرد تیم ملی در نیمه دوم گفت: در نیمه دوم ما زود گل خوردیم که باعث شد محافظه کاری تیم ملی کنار  گذاشته شود. برای جبران گل بی مهابا و روی خلاقیت‌های فردی حمله کردیم. توانستیم چند شوت به سمت دروازه حریف بزنیم که دو توپ به تیر دروازه حریف خورد و در نهایت به گل رسیدیم و بازی مساوی شد. بعد از گل، باز رفتار محافظه کارانه را در دستور کار قراردادیم. عقب نشینی کردیم و کره جنوبی دوباره بازی و مالکیت توپ را در دست گرفت. در مجموع حریف چون شناخت کاملی داشت بهتر بازی کرد. آن‌ها بعد از دقیقه۹۰ هم می‌توانستند دوباره به گل برتری برسند که این اتفاق نیفتاد.

اقبالی در مورد تعویض‌های تیم ملی، عنوان کرد: تعویض‌هایی که انجام می شود برنامه ریزی شده نیست. برای تغییرات تاکتیکی در فوتبال روز دنیا از دقیقه ۷۰ به بعد تعویض می‌کنند اما ما این کار را انجام ندادیم. از طرفی به نظر می‌رسید بچه‌های ما به این مساوی راضی بودند.

این کارشناس ادامه داد: مصاحبه‌ها را که دیدم همه به این بسنده کردند که در صدر جدول هستیم. یعنی صدرنشینی برایشان مهمتر است اما برای بردن و باختن باید استراتژی دفاعی و تهاجمی داشته باشیم. در انتقال از حمله به دفاع یعنی در برگشت‌ها هم کنترل شده کار نمی‌کردیم. روی گلی که خوردیم، سون متوجه شد که دو مدافع ما پیش بینی لازم را نکرده بودند و مواظب این بازیکن خطرناک تاتنهام نبودند.

وی افزود: وقتی مهره‌های کلیدی حریف را شناسایی نمی‌کنیم یا دقت و تمرکز لازم را نداریم همین اتفاقات می‌افتند. فوتبال استفاده از فرصت‌هاست. ما به جام جهانی صعود می‌کنیم اما باید بیشتر کار کنیم. اگر روی این شرایط تجدید نظر نکنیم و بازی‌های تدارکاتی نداشته باشیم، در ادامه بازی‌های دور انتخابی مشکلات زیادی برایمان به وجود می‌آید.

اقبالی در مورد انتقاداتی که پیرامون عدم استفاده از سامان قدوس مطرح می‌شود، اظهار داشت: نام احمد نوراللهی عملا در نیمه اول برده نمی‌شد. در نیمه دوم مشخص شد که پس از حضور در امارات افت محسوسی کرده است. او در حمله حضور فعالی ندارد در حالیکه در پرسپولیس خیلی فعال بود. حداقل از دقیقه۷۵ می‌توانست قدوس را جایگزین او کند یا قائدی را به جای سردار آزمون از دقیقه۷۰ وارد زمین کند.

اقبالی افزود: وقتی بازیکن شاخص ما عملا از بازی خارج است، توپی به او نمی‌رسد یا در روز خوبش نیست، باید تعویض کرد. ما یک تیم بیرون داریم و می‌توانیم از آن‌ها استفاده کنیم. پس چه زمانی می‌خواهیم از تغییرات سیستمی و استراتژی استفاده کنیم؟ اینکه فقط کنار زمین بایستیم و نگاه کنیم چیزی را حل نمی‌کند. مقابل کره جنوبی شانس آوردیم و ممکن است در بازی بعدی شانس نیاوریم و نتیجه را هم واگذار کنیم.

کارشناس فوتبال در خصوص اینکه آیا حضور قدوس می‌توانست به بخش هجومی تیم‌ملی کمک کند، گفت: صددرصد، اگر به دنبال بردن بودیم بله باید تعویض و حداقل به جای نوراللهی وارد زمین می‌شد. عزت‌اللهی در پست هافبک دفاعی خوب عمل کرد و وظایف خودش را انجام داد. او عملا تنها بازیکنی بود که وظایفش را می‌دانست اما وقتی در ۱-۳-۲-۴ هافبکی مانند نوراللهی را می‌گذاریم که باید در حمله هم شرکت کند و نمی‌تواند، باید یکی دیگر را به زمین بفرستیم. انجام تعویض‌ها باعث می‌شود یک تیم انگیزه پیدا کند. وقتی بازیکنی بگوید همیشه من هستم و تعویض نمی‌شوم، نمی‌تواند بازی خودش را انجام بدهد یا انگیزه لازم را برای بازی ندارد.

اقبالی در مورد بازی‌های بعدی تیم‌ملی عنوان کرد: در بازی‌های برگشت همه تیم‌ها از یکدیگر شناخت بیشتری پیدا می‌کنند. حتی از لبنان هم نمی‌توانیم به راحتی بگذریم. برخی از لژیونرها اگر در تیم‌های خودشان بازی نمی‌کنند اصلا نباید در زمین باشند. چون تیم ما سه روز تمرین می‌کند تا بازیکنان از هم شناخت پیدا کنند. سه روز برای تیم‌هایی مانند آلمان و برزیل کافی است چون بازیکنان به وظایفشان در بازی شناخت دارند.

وی تصریح کرد: وقتی بچه‌های ما هنوزبه بلوغ تاکتیکی و تیمی نرسیده‌اند سه روز کافی نیست. در این مدت تا بخواهیم وظایفشان را توضیح بدهیم وقت تمام است. ضمن اینکه کار تیمی و تکنیک فردی و گروهی ما مشکل دارد. زیر فشار حریف نمی‌توانیم واقعا ۴ پاس به هم بدهیم. البته این مشکل مربی تیم‌ملی نیست. در تیم‌های پایه باید روی این مسائل کار می‌شد.