به گزارش افق نیوز ، دانشمندان “دانشگاه دوک”(Duke University) و “دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل”(UNC-Chapel Hill) در پژوهش مشترکی، یک پادتن جدید را شناسایی و آزمایش کرده‌اند که شدت عفونت ناشی از کروناویروس را کاهش می‌هد.

این پادتن توسط گروهی از دانشمندان “موسسه واکسن انسانی دوک”(DHVI) شناسایی شد و آزمایش آن روی حیوانات، در دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل صورت گرفت.

“بارتون هاینز”(Barton Haynes)، مدیر موسسه واکسن انسانی دوک و از اعضای این گروه پژوهشی گفت: این پادتن، پتانسیل درمان همه‌گیری کنونی را دارد. همچنین، این پادتن می‌تواند برای همه‌گیری‌های آینده و سایر انواع کروناویروس که از حیوان به انسان منتقل می‌شوند، قابل دسترسی باشد.

هاینز و همکارانش در موسسه واکسن انسانی دوک، این پادتن را روی خون یک بیمار مبتلا به نوع اصلی کروناویروس و یک بیمار مبتلا به کووید-۱۹ شایع کنونی آزمایش کردند.

آنها بیش از ۱۷۰۰ پادتن را شناسایی کردند که سیستم ایمنی، آنها را برای اتصال به نواحی خاصی روی ویروس‌های خاص تولید می‌کند تا از آلوده شدن سلول‌ها به پاتوژن جلوگیری شود. هنگامی که ویروس‌ها جهش می‌یابند، بسیاری از نقاط اتصال تغییر می‌کنند یا حذف می‌شوند و پادتن‌ها نیز اثر خود را از دست می‌دهند. اغلب، مکان‌هایی روی ویروس هستند که با وجود جهش‌ها، بدون تغییر باقی می‌مانند. این گروه پژوهشی، بر پادتن‌هایی تمرکز کردند که به خاطر پتانسیل خود برای تاثیرگذاری بر سویه‌های متفاوت ویروس، این مکان‌ها را هدف قرار می‌دهند.

دانشمندان دانشگاه دوک، ۵۰ پادتن را در میان ۱۷۰۰ پادتن پیدا کردند که توانایی اتصال به هر دو نوع کروناویروس را داشتند. بررسی‌های بیشتر نشان داد که یکی از این پادتن‌ها، بسیار قوی است و می‌تواند علاوه بر دو پاتوژن که بر انسان اثر می‌گذارند، به چندین کروناویروس حیوانی نیز متصل شود.

هاینز گفت: این پادتن، به قسمت خاصی از کروناویروس متصل می‌شود که در جهش‌ها و تغییرات متعدد حفظ شده است؛ در نتیجه می‌تواند طیف وسیعی از کروناویروس‌ها را خنثی کند.

دانشمندان موسسه واکسن انسانی دوک، با این پادتن به دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل مراجعه کردند که در زمینه کروناویروس‌های حیوانی تخصص دارند. دانشمندان دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل به سرپرستی “رالف باریس”(Ralph Baric)، استاد همه‌گیرشناسی این دانشگاه، پادتن را روی موش‌ها آزمایش کردند تا بفهمند که آیا این پادتن می‌تواند عفونت‌ها را به صورت موثر متوقف کند یا عفونت‌های رخ داده را به حداقل برساند.

آنها دریافتند که این پادتن، هر دو کار را انجام می‌دهد. زمانی که این پادتن پیش از آلوده شدن موش‌ها به آنها داده شد، توانست از آنها در برابر کروناویروس و انواع آن مانند دلتا و بسیاری از انواع کروناویروس حیوانی که پتانسیل ایجاد بیماری‌های همه‌گیر انسانی را دارند، محافظت کند.

باریس گفت: یافته‌های این پژوهش، الگویی را برای طراحی راهبردهای ابداع واکسن جهانی ارائه می‌دهند که می‌تواند محافظت گسترده‌ای را در برابر انواع شناخته‌شده و در حال ظهور کروناویروس فراهم کند.

هنگامی که این پادتن پس از عفونت تجویز شد، نشانه‌های عفونت شدید ریوی را در مقایسه با حیواناتی که با پادتن درمان نشده بودند، کاهش داد.

“دیوید مارتینز”(David Martinez)، پژوهشگر بخش همه‌گیرشناسی دانشگاه کارولینای شمالی در چپل هیل گفت: فعالیت درمانی این پادتن حتی پس از آلوده شدن موش‌ها نشان می‌دهد که این پادتن نه تنها می‌تواند درمانی برای همه‌گیری کنونی باشد، بلکه برای جلوگیری از شیوع یک بیماری همه‌گیر در آینده نیز مورد استفاده قرار بگیرد.

این پژوهش، در مجله “Science Translational Medicine” به چاپ رسید.

ایسنا