در فصلی که سرخ‌ها و زردها مدافعان راست خود را عوض کردند، دانیال اسماعیلی‌فرد به پرسپولیس آمد و رضاییان طلایی‌پوش شد. همه می‌دانند که رامین علاقه‌ای به جدایی از پرسپولیس نداشت، اما کادرفنی او را نخواست. ۲دلیل برای این موضوع مطرح می‌شود؛ نخست اینکه رضاییان از نظر فنی در بحث دفاعی ضعیف بود و به تیم آسیب می‌زد، دیگری اینکه او حاشیه داشت و نمی‌توانست با تیم جوش بخورد. به‌نظر می‌رسد همین دلیل دوم مهم‌تر بوده و باعث شده پرسپولیسی‌ها قید حفظ رضاییان را بزنند. این فرایند مخصوصا از زمانی تشدید شد که رامین با حضور در برنامه فوتبال برتر علنا از سطح کیفی برخی همبازیانش انتقاد کرد. او گفت اگر نفرات باکیفیت‌تر بیشتری در پرسپولیس بودند، بازی خود او هم رشد می‌کرد، اما این اتفاق رخ نداده است! این حرف‌ها با واکنش تند بازیکنان و کادرفنی مواجه شد و نهایتا جدایی رضاییان را به ارمغان آورد.
بدون تردید رضاییان انگیزه‌های بسیار زیادی دارد که پرسپولیسی‌ها را بابت عدم‌حفظ خودش پشیمان کند. این انگیزه در تمرینات و مصاحبه‌های پیش‌فصل هم مشخص بود؛ جایی که او از بزرگی سپاهان و تلاشش در زمین برای موفقیت این تیم سخن می‌گفت. البته که این یک مسیر طولانی است و ماه‌ها بعد می‌توان در مورد موفقیت یا عدم‌موفقیت رضاییان در آن سخن گفت، اما عجالتا او در همین ایستگاه اول فرصت دارد به خوبی خودش را نشان بدهد؛ جایی که سپاهان رودرروی استقلال قرار می‌گیرد و رضاییان می‌تواند ضمن درخشش برابر آبی‌ها، از هواداران تیم سابقش دلربایی کند. مسابقه جمعه به نوعی «ویترین رامین» است و همه هم به خوبی بر این موضوع واقف هستند؛ حتی طراح پوستر باشگاه سپاهان که این بار قید بازیکنان سابق استقلال را زد و تصویر رضاییان را برای این بازی برگزید!
