این روستا در دو طرف جاده قرار گرفته به طوریکه قسمت شرقی آن نو ساز و قسمت غربی آن از بافت تاریخی و قدیمی برخوردار است.
پل ساسان که یکی از قدیمی ترین آثار تاریخی شهرستان خوانسار و روستای تیدجان به حساب می آید در سالهای گذشته تخریب شده و تنها آثار باقیمانده از آن پایه های پل است.
آتشکده هیکل از دیگر آثار تاریخی این روستاست که تا قبل از ورود اسلام به ایران محل عبادت اهالی بوده است.
این آتشکده تاکنون به دلیل کمبود اعتبارات میراث فرهنگی مورد کاوشهای باستان شناسی قرار نگرفته است.
جمعیت روستای تیدجان که در سالهای قبل بیش از دو هزار نفر بود به دلیل خشکسالی و مهاجرت به ۸۰۰ نفر کاهش یافته است.
سالهاست که ساکنان این قلعه مهاجرت کرده اند و تنها ساکن قلعه، پیرزنی با بیش از ۷۰ سال سن است که در یکی از اتاقهای ضلع جنوبی قلعه سکونت دارد.
این قلعه ساختمانی سه طبقه خشتی با اتاقهای تو در تو و سالم است که آثار به جا مانده در آن نشان از سکونت در این قلعه در گذشته ای نه چندان دور دارد.
چرخ نخ ریسی و ‘قپان’ یا همان ترازوهای قدیمی، صندوقچه هایی که محتویات آن بیرون ریخته شده، کوزه ها و سفالهای قدیمی در بیشتر خانه های روستا به چشم می خورد.
حمام قدیمی روستا که سبک معماری آن بی شباهت به معماری دوران صفوی نیست تخریب شده و به زباله دانی تبدیل شده است.
خانه های خشتی سه و چهار طبقه نیز در این روستا خودنمایی می کند که نمایی بسیار زیبا دارد و می تواند از جاذبه های گردشگری این روستا به حساب آید.
یکی از اعضای شورای اسلامی روستای تیدجان، بزرگترین مشکل روستا را راههای آن می داند.
عکاس: پریسا شکری
خبرنگار: مریم خیری
