به گزارش خبرگزاری تسنیم، آلبرت بغزیان، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به فرصت‌های سرمایه‌گذاری در سواحل ایران اظهار کرد: اقتصاد دریا محور مفهومی ساده است، به معنای استفاده بهینه از منابع ساحلی و دریایی. از شن و ماسه و آب کم‌عمق مناسب گردشگری گرفته تا ماهیگیری در آب‌های عمیق‌تر و ترانزیت در آب‌های بین‌المللی، همگی پتانسیل‌هایی برای درآمدزایی هستند.
وی افزود: نخستین قدم در اقتصاد دریا محور، توسعه گردشگری با احداث هتل و استفاده مردم از سواحل است. در گام بعدی، در مناطق عمیق‌تر دریا می‌توان ظرفیت ماهیگیری و بهره‌برداری از منابع تجدیدپذیر را دنبال کرد، البته به‌صورت بهینه و بدون آسیب زدن به بستر دریا.
وی با اشاره به سایر ظرفیت‌های اقتصادی، یادآور شد: در سواحل کشور می‌توان خانه‌سازی، کشاورزی و استخراج معادن را دنبال کرد. حتی در زیر دریا نیز منابعی وجود دارد و از سطح دریا هم می‌توان برای ساخت مخازن شناور بهره برد.
وی ادامه داد: همچنین خدمات لجستیکی، سوخت‌رسانی و تعمیرات دریایی برای کشتی‌ها نیز ظرفیت بالایی دارد، مخصوصاً در مناطق عبور کشتی‌ها مانند جزیره کیش.
وی تاکید کرد: متأسفانه با وجود این ظرفیت‌ها، دولت‌ها توجه لازم را نداشته‌اند و رهبر انقلاب ناچار شده‌اند بارها در فرمایشات خود بر توسعه دریا محور تأکید کنند. این غفلت در حالی است که برخی پروژه‌ها مثل کارت بازرگانی یا وام‌های کلان بدون وثیقه، به‌سرعت تصویب و اجرا می‌شوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با بیان این‌که توسعه دریا محور نیازمند تفکر، برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری است، اضافه کرد: اما چون بازدهی این بخش نسبت به بازارهای موازی مانند ارز و ملک کُندتر است، مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. در شرایطی که ارز به راحتی ۲۰ درصد نوسان می‌کند و بازارهای موازی زودبازده‌اند، چرا کسی باید به سراغ تولید یا سرمایه‌گذاری دریایی برود؟
بغزیان با اشاره به نقش ثبات اقتصادی در کاهش جذابیت بازارهای موازی افزود: برخی فعالیت‌های دریایی هزینه بالایی ندارند و بازارشان هم فراهم است. با این حال، به جای اقدام، هنوز درگیر برگزاری همایش‌ها و سمینارها هستیم.
وی تاکید کرد: برای تحقق اقتصاد دریا محور باید از بی‌توجهی به پتانسیل دریا عبور کرد. این مسیر اگرچه ساده نیست، اما در بلندمدت می‌تواند پایه‌ای برای توسعه پایدار کشور باشد.
انتهای پیام/
