پرس تی‌وی: با توجه به موج اخیر ناآرامی اجتماعی که در دو سال گذشته در انگلیس رخ داده است آیا شما فکر می‌کنید این سیاست جدید کاهش هزینه‌ها و اقدام‌های ریاضتی دولت، مردم را آن گونه که مقام‌های شورای شهر هشدار می‌دهند به خیابان‌ها خواهند کشاند؟
درایستر: این مسئله کاملا ممکن است، اما مهم است که به یاد داشته باشید که این مسئله بخشی از روایت تاریخی بزرگ‌تری است که طی چند سال در انگلیس اتفاق افتاده است.
این بخشی از اندوه عاطفی جمعی است که با ایجاد اقدامات ریاضتی فراگیر به وجود آمده است. به یاد داشته باشید که در انگلیس ما تا کنون دولت‌های ریاضتی پی‌درپی داشته‌ایم که هر دو حزب اصلی این کشور زمانی که قدرت را در دست داشتند اتخاذ کرده‌اند.
آن چه که ما می‌بینیم خشم جمعی مردم انگلیس از سیاست‌های اقتصادی دولت لندن است که این خشم از سوی رهبران محلی آن‌ها متجلی شده است. ما شاهد تشابه‌های بسیار زیادی در امریکا نیز هستیم.
فقط نیاز است نگاهی به شهرهایی همچون دیترویت، استاکتون کالیفرنیا و شهرهای دیگر بیندازیم می‌بینیم که این شهرها با ورشکستی مواجه هستند. کاهش بودجه بسیار بسیار سخت که موجب کاهش بودجه خدمات اجتماعی که مردم عادی به آن وابسته هستند خواهد شد و البته بانک‌ها و موسسات مالی از آن سود خواهند برود. این موضوع چیزی است که در امریکا و انگلیس انتظار آن می‌رود.
پرس تی‌وی: موضع رکود مجدد، اطمینان کم مصرف‌کننده در نتیجه سیاست‌های ریاضتی و کاهش بودجه همان‌گونه که خود فرمودید در میان سایر مشکلاتی است که اقتصاد انگلیس را به تنگنا کشانده است. آیا شما انتظار دارید که این مشکل در مدت زمانی کوتاه اصلاح شود یا آن که برای مدت زمان طولانی ادامه پیدا کند؟
درایستر: می‌تواند به سرعت سامان یابد اگر بخواهید آن را این گون ببینید. اما همه سیاست‌های ریاضتی باید بی‌درنگ متوقف شوند تا در برابر هر دو حزب کارگر و محافظه‌کار انگلیس که برای اجرای این سیاست‌ها تلاش می‌کنند مقابله کرد.
ما در قاره اروپا و در واقع اطراف جهان شاهد بوده‌ایم که بسیاری از این دولت‌ها، یعنی دولت‌هایی که سیاست‌های ریاضتی اتخاذ می‌کنند با انتخابات مواجه شدند و آن را برگزار کردند تا احزاب سیاسی فاسد دیگری را جایگزین حزب حاکم در دولت کنند و دولت جدید از حزب دیگر نیز سیاست ریاضتی خود را به اجرا می‌گذارند.
بنا بر این، می‌تواند سامان‌دهی سریعی وجود داشته باشد اگر جایگزنی برای سیاست‌های اقتصادی ریاضتی وجود داشته باشد. متاسفانه، در این لحظه و در کشورهای امپریالیستی غربی ما شاهد ظهور چنین سیاست جایگزینی نیستیم.
