رسیدگی به این پرونده از سال ۷۲ آغاز شد و با گذشت ۲۰سال هنوز به نتیجه نرسیده است. تیرماه سال ۷۲ ماموران پلیس با دریافت خبر مرگ مشکوک مرد جوانی به نام مجید – در یکی از بیمارستانهای جنوب تهران – با دستور قاضی کشیک ویژه قتل به تحقیق در این باره پرداختند.
بررسی‌های مقدماتی حاکی از آن بود که مجید روز قبل از مرگش به خانه یکی از آشنایانش به نام فاطمه رفته و چند ساعت بعد در حالی که نیمه جان در خیابان رها شده بود، از سوی دوستانش به بیمارستان انتقال یافت. این در حالی بود که مجید در میانه راه اعلام کرده بود، مسمومش کرده‌اند.
ساعاتی بعد از انتقال مجید به بیمارستان و با وجود تلاش‌های تیم پزشکی، او در جدال با مرگ مغلوب شد بنابراین تلاش برای افشای راز قتل کلید خورد تا این که فاطمه – ۵۳ ساله – فردی که آخرین بار مقتول به خانه اش رفته بود پس از دستگیری لب به اعتراف گشود و گفت که مجید را با خوراندن دوغ مسموم به سم گیاهی به قتل رسانده است. در پی اعتراف‌های متهم، کارشناسان پزشکی قانونی نیز پس از کالبد شکافی و آزمایش‌های سم شناسی، علت مرگ را استفاده از سم اعلام کردند.
چند تن از اعضای خانواده و بستگان متهم نیز در تحقیقات قضایی، علیه او شهادت دادند. این در حالی بود که متهم در جلسات بازجویی منکر قتل شد و خود را بیگناه خواند. فاطمه در جلسه دادگاه نیز قتل را انکار کرد و گفت که از ماجرای مرگ مجید چیزی نمی‌داند. او ادعا کرد: وقتی ماموران سراغ من و همسرم آمدند شوهرم از من خواست اعتراف کنم. او گفت که برایم رضایت می‌گیرد ولی این کار را نکرد و حالا می‌خواهم واقعیت را بگویم، من در این قتل بیگناه هستم.[حضور یک شاهد درجلسه قدیمی‌ترین زن زندانی]
قاضی دادگاه اظهارات فاطمه را قبول نکرد و با توجه به اعترافات اولیه این زن، برای او حکم قصاص صادر کرد. در این بین اولیای دم مقتول نیز که فاطمه را گناهکار می‌دانستند حاضر به اعلام گذشت نشدند. در حالی که فاطمه خود را در یک قدمی اعدام می‌دید خبر رسید دیوان‌عالی کشور حکم قصاص وی را تایید نکرده است.[هشتمین حکم قصاص برای قدیمی ترین زندانی زن]
به این ترتیب فاطمه بار دیگر پای میز محاکمه رفت و این بار، کار به مراسم قسامه کشید. در پایان این مراسم باز حکم مرگ برای زن میانسال صادر و این رای بار دیگر نقض شد.
فاطمه در دور سوم محاکمات نیز به قصاص محکوم شد اما این بار هم دیوان‌عالی کشور به رای صادره ایراداتی گرفت و پرونده باز هم به دادگاه برگشت. فاطمه که در تمامی این محاکمه‌ها ادعای بی‌گناهی می‌کرد این بار انگشت اتهام را به سوی شوهر و برادر شوهرش گرفت و گفت روز حادثه آن دو با مجید در خانه تنها بودند.
به گزارش مهر؛ محاکمه چهارم به نفع فاطمه تمام و او از اتهام قتل تبرئه و با سپردن وثیقه آزاد شد اما این بار خانواده مقتول به رای صادره اعتراض کردند و دیوان‌عالی کشور بعد از بررسی پرونده حکم را نقض کرد.
از اسفند سال ۸۷ پنجمین دور محاکمات قدیمی‌ترین زندانی آغاز شد و فاطمه یک‌بار دیگر به زندان رفت. او این بار هم همان حرف‌های همیشگی‌اش را تکرار کرد اما برای چهارمین بار به قصاص محکوم شد و دیوان‌عالی کشور باز هم رای را ابرام نکرد. این روند ادامه داشت تا اینکه آخرین بار پرونده برای محاکمه به شعبه ۱۰۵ دادگاه شهرری فرستاده شد. قاضی خردمند هم پس از چند جلسه محاکمه، فاطمه را به قصاص محکوم کرد.
عبدالصمد خرمشاهی، وکیل قدیمی ترین زندانی زن در این باره گفت: پس از صدور هشتمین حکم قصاص برای فاطمه به رای صادره اعتراض کردیم که قضات دیوان عالی کشور، حکم را نقض کرده و آن را برای رسیدگی دوباره به دادگاه بازگرداندند.
وی افزود: پرونده هم اکنون برای رسیدگی به شعبه ۱۰۶ دادگاه جزایی شهر ری فرستاده شده است و نخستین جلسه دادگاه ۱۶ تیر امسال برگزار می‌شود.
