جابر عرض کرد : آری بیاد روزگار و دنیا افتادم و از ته قلبم آه کشیدم . امام فرمود : ای جابر ، تمام لذات ها و خوشی های دنیا در هفت چیز است : خوردنی ها و آشامیدنی ها و شنیدنی ها و آمیزش جنسی و سواری و لباس .
امام لذیذ ترین خوردنی عسل است که آب دهان حشره ای به نام زنبور است .
گواراترین نوشیدنی ها آب است که در همه جا فراوان است . بهترین شنیدنی ها غناء و ترنم است که آن هم گناه است. لذیذترین بوئیدنی ها بوی مشک است که آن خون خشک و خورده شده از ناف یک حیوان (آهو) تولید می شود.
عالی ترین آمیزش ، با همسران است و آن هم نزدیک شدن دو محل ادار است. بهترین مرکب سواری اسب است که آن هم گاهی کشنده است. بهترین لباس ابریشم است که از کرم ابریشم به دست می آید. دنیائی که لذیذترین متاعش این طور باشد انسان خردمند برای آن آه عمیق نمی کشد.
جابر گوید: سوگند به خدا بعد از این موعظه دنیا در قلبم راه نیافت.
جام
