تحرکات چندلایه اعضای مرکزیت مجمع روحانیون برای فاصله گذاری با فتنه سبز

تحرکات چندلایه اعضای مرکزیت مجمع روحانیون برای فاصله گذاری با فتنه سبز، نگرانی و خشم شدید شماری از فعالان رسانه ای ضدانقلاب را موجب شد.
ارگان رسمی گروهک ملی- مذهبی، نامه اعتراضی تندی را به امضای ۳۸ وبلاگ نویس ضدانقلاب و خطاب به شورای مرکزی مجمع روحانیون منتشر کرد. اغلب امضاکنندگان نامه از کشور متواری هستند.
در نامه منتشره با اشاره به اظهارات خاتمی، موسوی خوئینی ها، ابطحی و… که بوی شانه خالی کردن از مسئولیت فتنه سبز و تندروی های موسوی و کروبی را می دهد، آمده است: در حصر خانگی و در غیاب موسوی و کروبی انتظار آن بود که پرچم بر زمین نماند اما نه تنها حرکت مخالفان پشتیبان خود را از دست داده، بلکه سکوتی توام با رضایت نسبت به حصر این بزرگواران، اهل سیاست را دربر گرفته است.
این نامه می افزاید: با انتشار شایعه دستگیری موسوی و کروبی، انتظار از تشکل شما به عنوان حامی این عزیزان، بسیار بیشتر از آنی بود که کردید. انتظار آن بود که اقدامی عملی از بزرگترین تشکل روحانیون اصلاح طلب دیده می شد و اگر امید به نتیجه ای برای این اقدام نبود آیا نمی توانستید با بست نشینی خواستار آزادی رهبران سبز باشید؟ اما متاسفانه گذر ایام نشان داد که اعتراض های هر از چند شما، از کنایه هایی آن هم در خلوت وب سایت هایتان فراتر نخواهد رفت. شاید برخی استدلال نمایند که تشکل شما تحت فشار است و فرصت اعتراض سازمان یافته ندارید. اما صحبت های مناقشه آمیز گاه و بی گاه دبیرکل حزب متبوع از جمله طلب بخشش از نظام و سخنان دیگر اشخاص برجسته آن تشکل، از جمله موسوی خوئینی ها گمانه زنی های اولیه در جدا بودن مسیر تشکل شما از راهی که آقایان موسوی و کروبی در برابر ملت گشودند را قوی تر کرده است. این نگرانی ها زمانی رنگ جدی تری به خود می گیرد که آقای موسوی خوئینی ها از رسمیت نداشتن جنبش سبز سخن می گوید؛ گویی برای شرکت در انتخابات و در راستای اجابت پیش شرط نظام درباره اعلام برائت از جنبش سبز، راه مناسب را در پاک کردن جنبش سبز دیده اند. و یا صحبت هایی در حمایت از رهبری ایراد کرده اند که تماما با مواضع ثبت شده آقایان موسوی و کروبی در تناقض می باشد. برای ما جای عجب است که چگونه وزیر سابق کشور (موسوی لاری) می تواند از اجرای قانون در دوره وزارت خود سخن بگوید؟ آیا انتخابات مجلس هفتم و ریاست جمهوری نهم، بر مبنای قانون برگزار شد؟
وابستگان به گروهک های التقاطی در ادامه نامه خود تصریح کرده اند: انتظار از اعضای شما به عنوان افرادی که داعیه اخلاق گرایی در سیاست را دارید، آن است که صادقانه برخورد کنید. هیچ شخص و گروهی، موظف و مکلف به حمایت از جنبش سبز نیست. هیچ حزب و دسته ای را نمی توان با استفاده از زور، به شرکت یا عدم شرکت در انتخابات، مجبور کرد. اما اخلاقی تر آن است که در چنین حالتی، از اعتبار خود و تشکل متبوع تان مایه بگذارید و نه سران جنبش سبز.
نویسندگان متواری این نامه می افزایند: امضاکنندگان، ضمن اعتراض شدید به رویه تشکل متبوع شما در چند ماهه پس از بازداشت سران جنبش سبز، و موضع گیری هایی که بیشتر بوی منفعت گرایی شخصی و حزبی دارد، تا مصلحت گرایی جمعی، از شما می خواهند کاری نکنید تا شایعاتی که درباره خشنود بودن برخی از بازداشت موسوی و کروبی به گوش می رسید، درباره شما مصداق پیدا نماید. اگر بنا به هر دلیلی راه آینده خود را خارج از اسلوب هایی که موسوی و کروبی ترسیم کرده اند، می دانید، از حساب جنبش سبز، خرج منفعت طلبی های گروهی خود ننمایید و به صراحت اعلام نمایید که راه و حساب آن مجمع، سوا از راه موسوی و کروبی است.
عناصر همسو با گروهک نهضت آزادی در پایان این نامه نوشته اند: بدیهی است همگان به توان شما در همراهی آگاهی دارند، لذا انتظار از شما بسان انتظار از موسوی و کروبی در حضورهای خیابانی نیست- چرا که آن زمان که هنوز به وجود جنبش سبز اذعان داشتید، همراهی نکردید، اکنون که گویا وجودش را نیز به رسمیت نمی شناسید، همراهی فیزیکی تان پیشکش- ولی انتظار از تشکل شما بیشتر از آن خواهد بود که چند جمله دوپهلو در سایت های خود بگذارید.
یادآور می شود میرحسین موسوی به تازگی در دیدار با فرزندان خود و در اظهاراتی- که معطوف به تحرک کسانی چون خاتمی و موسوی خوئینی ها برای بازگشت به عرصه انتخابات و فعالیت سیاسی در کشور بود- اعلام کرده است «با توجه به تداوم وضع فعلی نمی توان امیدی به انتخابات و شرکت در آن داشت». گفته می شود موسوی به شدت از تنها ماندن در فضای سیاسی و انگشت نما شدن هراسان است.